Απίστευτα λάθη και παραλείψεις. Απίστευτη αδιαφορία για την Δημήτρη της Λέσβου
Εχθές τη νύχτα, έπειτα από επιμονή του Silver Alert και της δικηγόρου της οικογένειας, κ. Λίλα Ραγκούση, οι αστυνομικές αρχές αναγκάστηκαν να επιβεβαιώσουν το θάνατο της Δημήτρη Καλογιάννη, ταυτοποιώντας τον μέσω… δακτυλικού αποτυπώματος! Η Δημήτρη Καλογιάννη εξαφανίστηκε από το Δρομοκαϊτειο στις 6 Απριλίου, ενώ η σορός που ταυτοποιήθηκε ως δική της, βρέθηκε μετά από τροχαίο στις 9 Απριλίου, μεταφέρθηκε στο Τζάνειο νοσοκομείο και στις 18 Μαΐου, εξετάστηκε από ιατροδικαστή, Κατόπιν, θάφτηκε στο 3ο νεκροταφείο. Το σήμα εξαφάνισης βγήκε στις 26 Μαΐου, ενώ οι κοινωνικές υπηρεσίες ενημερώθηκαν ότι βρέθηκε το πτώμα της στις… 3 Ιουνίου! Κι ενόσω η Δημήτρη Καλογιάννη ήταν ήδη νεκρή και μάλιστα ενταφιασμένη, πρώτα την αναζητούσαμε και έπειτα περιμέναμε να ταυτοποιηθεί επισήμως με εξέταση dna.
Το DNA που δεν εξετάστηκε ποτέ
Η σορός που μεταφέρθηκε στο Τζάνειο, όπως επιτάσσει το πρωτόκολλο, εξετάστηκε, πάρθηκαν δακτυλικά αποτυπώματα και φωτογραφίες. Η αναγνώριση έγινε εξ αποστάσεως από τον αδερφό της, μέσω αυτών των φωτογραφιών, χωρίς αυτό να δίνει απολύτως καμία βεβαιότητα πως όντως πρόκειται για τη Δημήτρη, εφόσον εκκρεμούσε η “θεσμική” ταυτοποίηση (αποτυπώματα και dna).
Μιλώντας με τη δικηγόρο της οικογένειας, η κα. Ραγκούση μας εξηγεί: «Όταν ζητήθηκε από τον Παναγιώτη Καλογιάννη, τον αδερφό του θύματος, να γίνει η εξέταση dna, την ίδια ημέρα έγινε τελικά η εξακρίβωση μέσω αποτυπώματος, πείθοντας την οικογένεια ότι δε χρειάζεται κάτι περισσότερο. Η υπόθεση έμεινε εκεί».
Τα ερωτηματικά, βέβαια, δημιουργούνται από το χρονικό συνεχές: Εφόσον η σορός μεταφέρθηκε στο Τζάνειο στις 9 Απριλίου και πάρθηκαν, όπως είθισται, να δακτυλικά αποτυπώματα, γιατί δεν έγινε τότε η εξακρίβωση; Γιατί θάφτηκε η Δημήτρη ως “αγνώστων στοιχείων”; Αλλά, κυρίως, γιατί έπεισαν την οικογένεια να μην κάνει τη εξέταση dna;
Πότε ενημερώθηκε η ΓΑΔΑ και το κενό του ενάμιση μήνα
Η Δημήτρη εξαφανίστηκε από το Δρομοκαϊτειο στις 6 Απριλίου, οπότε και το νοσοκομείο και ο Παναγιώτης Καλογιάννης, ενημέρωσαν τις Αρχές. Ωστόσο, η ΓΑΔΑ αρνήθηκε να δώσει εντολή για έκδοση σήματος εξαφάνισης, αφού την χαρακτήρισε “δραπέτη”. Η Δημήτρη Καλογιάννη σκοτώθηκε τρεις ημέρες αργότερα. Εάν είχε εκδοθεί το σήμα, ίσως τώρα να ήταν ζωντανή.
Ωστόσο, το σήμα εκδόθηκε -έπειτα από εισαγγελική παρέμβαση- στις 26 Μαϊου, ενώ η σορός ενταφιάστηκε στις 21 του ίδιου μήνα. Όταν ξεκίνησε η αναζήτησή της Δημήτρη, είχε ήδη ταφεί.
Με το που εκδόθηκε το σήμα, η εξακρίβωση θα μπορούσε να είχε ήδη ξεκινήσει, αλλά αυτό καθυστέρησε τρεις εβδομάδες. ο διοικητής του Silver Alert, κ Γεράσιμος Κουρούκλης, τονίζει: “Κάναμε κάθε νόμιμη κίνηση για να πιέσουμε καταστάσεις, πρώτα για τη διαδικασία της αναζήτησης και έπειτα για τη διαδικασία της ταυτοποίησης. Δε μας έλεγαν ούτε σε ποιο νοσοκομείο εισήλθε, ούτε τι στοιχεία έχουν. Οι σορού αγνώστων στοιχείων που πηγαίνουν καθημερινά στα νοσοκομεία είναι πολύ λίγες, η διαδικασία αναγνώρισης θα μπορούσε να είχε γίνει αμέσως”.
Ασκήσεις πίεσης
Μετά την ανακοίνωση της ταυτοποίησης, το Silver Alert ζήτησε από το Τζάνειο νοσοκομείο το χρονικό της υπόθεσης σχετικά με τη Δημήτρη Καλογιάννη, για να λάβει την κάτωθι απάντηση (παρατίθεται αυτούσια)
“Στις 05/05/2021 ενημερωθήκαμε από τα ΤΕΠ του νοσοκομείου μας πως υπάρχει σωρός άνδρα αγνώστων στοιχείων από 25ημέρου, ο οποίος προσεκομίσθη νεκρός με ΕΚΑΒ στις 09/04/2021 και ώρα 08.20 π.μ., ως αναφερόμενο θύμα παράσυρσης από τη Λεωφόρο Ποσειδώνος, και πως την υπόθεση έχει ήδη αναλάβει το τμήμα Τροχαίας Καλλιθέας και ο Αστ. Β’ κος Μπολώσης Γεώργιος.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του, ενημερωθήκαμε πως έχουν ακολουθήσει τις νόμιμες διαδικασίες (λήψη αποτυπωμάτων, λήψη φωτογραφιών ) και πως το θύμα δεν είχε ταυτοποιηθεί. Στις 17/05/2021 το συμβεβλημένο γραφείο τελετών του νοσοκομείου παρέλαβε τη σωρό από το ΤΕΠ του ΤΖΑΝΕΙΟΥ ΝΟΣΟΝΟΜΕΙΟΥ προσκομίζοντας τα παρακάτω έγραφα της Τροχαίας Καλλιθέας α) το υπ’ αρ.2514/9/59-ΙΓ’ (2021) με θεμα : «Ταφή αγνώστων στοιχείων πεζού – Τροχαίο δυστύχημα» β) το υπ’ αρ. 2514/9/59-ΙΔ(2021) με θέμα: «Διενέργεια Νεκροψίας- Νεκροτομής»
Ήδη από τις 30 Μαϊου είχε ζητηθεί και από το υπουργείο Υγείας (υπόψη του υπουργού Βασίλη Κικίλια) και από το ΕΚΑΒ και τα νοσοκομεία να διευκολύνουν την έρευνα και να δώσουν τυχόν στοιχεία. Σιγή ασυρμάτου…
Σήμερα, 15 Ιουνίου, στάλθηκε από τον διοικητή του Silver Alert προς τον υπουργό αίτημα επείγουσας συνάντησης με θέμα “να σταματήσουμε επιτέλους το φαινόμενο να χάνονται άνθρωποι μέσα στα νοσοκομεία ή να ενταφιάζονται σοροί που είναι αγνώστων στοιχείων, την ίδια στιγμή που τους αναζητούν εναγωνίως οι άνθρωποί τους, η οικογένεια τους”.
Τονίζεται ότι έγιναν κατ’ επανάληψη κακοί χειρισμοί από τις διάφορες εμπλεκόμενες υπηρεσίες από τις οποίες δεν λείπουν το Τζάνειο Νοσοκομείο και το ΕΚΑΒ.
Η δε τροχαία αναγκάστηκε να κοινοποιήσει τα στοιχεία του δυστυχήματος, λέγοντας ότι στις 9/04 στις 5.10 π.μ. έλαβε χώρα δυστύχημα στη οδό Ποσειδώνος στο ύψος του Δέλτα Φαλήρου και η σορός μεταφέρθηκε στα Τζάνειο νοσοκομείο με το αίτημα να παραμείνει εκεί, έως ότου διαταχθεί η ιατροδικαστική εξέταση.
Οι πιέσεις του αδερφού και η άρνηση συνεργασίας από τις Αρχές
Μοναδικό μέλος της οικογένειας που ασχολήθηκε με την εξαφάνιση της Δημήτρη Καλογιάννη, είναι ο αδερφός της, κ. Παναγιώτης Καλογιάννης, όπως και η σύζυγός του. Σε κανέναν τους δεν κοινοποιήθηκαν τα έως τότε στοιχεία, ενώ μέχρι και τώρα, τους μετέπεισαν σχετικά με την απαραίτητη εξέταση dna, λέγοντας μάλιστα ότι προτίθενται να καλύψουν τα έξοδα εκταφής, μεταφοράς της σορού στο νησί και εκ νέου κηδείας…
Τα υπόλοιπα αδέρφια θέλουν, όπως μεταφέρθηκε, να αποφύγουν το “ρεζίλι, αφού θα μαζευτούν όλες οι κουνίστρες της Αθήνας”, αφήνοντας τον κ. Παναγιώτη Καλογιάννη να διαχειριστεί μόνος του την κατάσταση.
Οι ευθύνες που βαραίνουν πρώτα την ΓΑΔΑ, που αρνήθηκε την άμεση έκδοση σήματος εξαφάνισης κι έπειτα τις λοιπές υπηρεσίες (ΓΑΔΑ, ΕΚΑΒ, νοσοκομεία και τροχαία) που δεν παραχωρούσαν καμία πληροφορία, μένει να ελεγχθούν με σκοπό την απόδοση δικαιοσύνης.
Σε κάθε περίπτωση, το σήμα άργησε να εκδοθεί με αποτέλεσμα να ερευνάται η εξαφάνιση ενός ανθρώπου που είχε ήδη ταφεί, ενώ θα μπορούσε να είναι ζωντανός, πράγμα που καθιστά την άρνηση συνεργασίας με τις κοινωνικές υπηρεσίες εξαιρετικά περίεργη.
