Το νέο ταξιδιωτικό βιβλίο για την Ελλάδα που εξυμνεί παγκοσμίως τις ομορφιές, την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας μας!

Γαλάζια νερά, μοναστήρια σκαρφαλωμένα σε βράχους και απίθανα γραφικά χωριά: Εκπληκτικές εικόνες της Ελλάδας και οι συναρπαστικές ιστορίες πίσω από αυτες! Έτσι ξεκινάει το υπέροχο αφιέρωμα που κάνει η DailyMail για το βιβλίο της Claudia Martin “Greece: The Cradle of Western Civilization“.

Για μια βαθύτερη κατανόηση της Ελλάδας, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η έγκυρη βρετανική Dailymail, υπάρχει ένα νέο βιβλίο Greece: The Cradle of Western Civilization (Ελλάδα:το λικνο του δυτικού πολιτισμού). για το οποίο έκανε εκτενές αφιέρωμα.

Το βιβλίο είναι μια φωτογραφική εξερεύνηση της χώρας που γέννησε τη Δυτική δημοκρατία
Παίρνει τον αναγνώστη από την αρχαιότητα στον εκσυγχρονισμό και από τα ψηλότερα βουνά στα πιο μικρά νησιά. Είναι μια εκπληκτική συλλογή από περισσότερες από 200 εικόνες που αναδεικνύει έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς στον κόσμο¨, αναφέρει χαρακτηριστικά.

Και συνεχίζει:

Η Ελλάδα είναι μία από τις πιο ιστορικά συναρπαστικές χώρες του πλανήτη και μία από τις πιο φωτογενείς.

Πρόκειται για έναν τόπο με εκπληκτικές εκθαμβωτικές παραλίες, μοναστήρια σκαρφαλωμένα σε βράχια και απίθανα γραφικά ψαροχώρια.

Πολλοί την γνωρίζουν σε κάποιο βαθμό από τις ταινίες Mamma Mia, ή από επίσκεψη συνοδευόμενη από ούζα και ζαλάδα!

Για μια βαθύτερη (και συμβατή με το lockdown) κατανόηση της χωράς αλλά και ένα νοερό ταξίδι στις ομορφιές της, μπορούμε να βυθιστούμε στο νέο αυτό βιβλίο Greece: The Cradle of Western Civilization από την Claudia Martin, που εκδόθηκε από την Amber Books Ltd, αναφέρει η Daily mail στους αναγνώστες της.

Το βιβλίο, λέει η εκδοτική, είναι μια φωτογραφική εξερεύνηση της χώρας που γέννησε τη Δυτική δημοκρατία και λογοτεχνία, οδηγώντας τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι στο χρόνο από την αρχαιότητα έως τον εκσυγχρονισμό και στα τοπία, από τα ψηλότερα βουνά έως τα πιο μικρά νησιά.

Πρόκειται για μια εκπληκτική συλλογή με περισσότερες από 200 εικόνες, προσθέτει ο εκδότης, που αναδεικνύει έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς στον κόσμο. Και, φυσικά, είναι εξαιρετική έμπνευση για μελλοντικά ταξίδια.

Εδώ συγκεντρώσαμε κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο και τις αντίστοιχες εικόνες για να δείτε ποια από τα όμορφα μέρη της χώρας μας συμπεριλαμβάνει το βιβλίο αλλά και τα λόγια της ίδιας που τα συνοδεύουν!

Δείτε κάποιες από τις επιλογές του βιβλίου:

Δεν θα έλειπε φυσικά η Αθήνα και η Ακρόπολη
ACROPOLIS, ATHENS:

Η λέξη ακρόπολη προέρχεται από τα ελληνικά για «υψηλή πόλη». Η συγγραφέας εξηγεί: «Αυτό το πέτρινο οικοδόμημα, στην καρδιά της σύγχρονης Αθήνας, κατοικήθηκε για πρώτη φορά την τέταρτη χιλιετία π.Χ. Οι πυλώνες της Βιβλιοθήκης του Αδριανού, που χτίστηκε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό το 132 μ.Χ., φαίνονται σε πρώτο πλάνο…

Και η Πλάκα
PLAKA, ATHENS: ‘Although most of Plaka is pedestrianised, strollers must beware the occasional speeding bike. The cobblestoned sidestreets become quieter as walkers ascend the slopes, entering the enclave of Anafiotika,’ remarks Claudia
«Παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της Πλάκας είναι πεζοδρομημένο, οι περιπατητές πρέπει να προσέχουν τα ποδήλατα που περνούν περιστασιακά με ταχύτητα. Οι πλακόστρωτοι δρόμοι γίνονται πιο ήσυχοι καθώς οι πεζοπόροι ανεβαίνουν στις πλαγιές, μπαίνοντας στον θύλακα των Αναφιώτικων », σχολιάζει η Claudia για την Πλάκα.

Μετέωρα
VARLAAM MONASTERY, METEORA: In the northwestern Plain of Thessaly huge pillars of sandstone and conglomerate have been eroded by weathering along vertical faults, explains Claudia. She continues: ‘From the 14th century, devoted monks built monasteries on these rocks to avoid Ottoman attacks. Access was only by ladder or winch. Of the original 24 monasteries, six remain. Varlaam Monastery was founded in the mid-14th century by the exercitant Hosios Varlaam. All alone, he built three churches, a cell for himself and a water tank. The Katholikon (right) was built in the mid-16th century and lavishly decorated with frescoes and icons’
«Στη βορειοδυτική πεδιάδα της Θεσσαλίας, τεράστιοι στύλοι από ψαμμίτη έχουν διαβρωθεί με καιρικές συνθήκες κατά μήκος κάθετων βλαβών, εξηγεί η Claudia». Συνεχίζει: «Από τον 14ο αιώνα, αφοσιωμένοι μοναχοί έχτισαν μοναστήρια σε αυτά τα βράχια για να αποφύγουν τις οθωμανικές επιθέσεις. Η πρόσβαση έγινε μόνο μέσω αυτοσχέδιων σκαλιών ή σχοινιών. Από τα αρχικά 24 μοναστήρια, έξι απομένουν. Η Μονή Βαρλαάμ (φωτο) ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα από τον ασκούμενο Βαρλαάμ. Μόνος του, έχτισε τρεις εκκλησίες, ένα κελί για τον εαυτό του και μια δεξαμενή νερού. Το Καθολικό χτίστηκε στα μέσα του 16ου αιώνα και διακοσμήθηκε πλούσια με τοιχογραφίες και εικόνες»

Κάστρο Μεθώνης
CASTLE OF METHONI: ‘In 1206 or 1207, Methoni was captured by the Venetians, who had long had their eye on the port as a stopover between Venice and their eastern markets’, writes Claudia. ‘They constructed a castle, large enough to be called a citadel, on a rocky promontory, separated from land by an artificial moat. Methoni fell to the Ottomans in 1500’
«Το 1206 ή το 1207, η Μεθώνη κατελήφθη από τους Βενετούς, οι οποίοι είχαν από καιρό το βλέμμα τους στο λιμάνι ως στάση μεταξύ της Βενετίας και των ανατολικών αγορών τους», γράφει η Claudia. «Κατασκεύασαν ένα κάστρο, αρκετά μεγάλο για να ονομάζεται ακρόπολη, σε ένα βραχώδες ακρωτήριο, χωρισμένο από τη γη με μια τεχνητή τάφρο. Η Μεθώνη έπεσε στους Οθωμανούς το 1500».

Ακρωτήρι Δράστης, Κέρκυρα
CAPE DRASTIS, CORFU: ‘At Corfu’s northwestern point is this wind-and wave-sculpted cape,’ writes Claudia, ‘said to resemble a mother turtle with her babies swimming alongside. It is not possible to descend the steep cliffs from the narrow road above, but the small clay and sand beaches can be reached by boat in good weather’
«Στο βορειοδυτικό σημείο της Κέρκυρας βρίσκεται αυτό το ακρωτήρι εκτεθειμένο σε κύματα και ανέμους», γράφει η Claudia, και επίσης λέει ότι το τοπίο μοιάζει με μια χελώνα με τα μωρά της να κολυμπούν δίπλα τους. Δεν είναι δυνατόν να κατεβείτε τα απότομα βράχια από τον στενό δρόμο πάνω, αλλά οι μικρές παραλίες με άμμο είναι προσβάσιμες με καραβάκι αν ο καιρός είναι καλός»

Πηγές Κρύας, Λιβαδειά
KRYA SPRINGS, LIVADEIA: ‘This pretty oasis is in the heart of Livadeia, today a modest town but in ancient times a famed spot due to the presence of the oracle of Trophonius,’ writes Claudia. ‘Trophonius was a god or mythological hero, or something in between. Whoever wanted to consult the oracle would live in a house in Livadeia for a set number of days, bathing in the waters of this river and sacrificing to the gods. Finally, they would descend into a nearby cave to hear the words of the oracle, an experience that seemingly frightened most out of their wits’
«Αυτή η όμορφη όαση βρίσκεται στην καρδιά της Λιβαδειάς, σήμερα μια απλή πόλη, αλλά στα αρχαία χρόνια ένα φημισμένο σημείο λόγω της παρουσίας του μαντείου του Τροφώνιου», γράφει η Claudia. «Ο Τρόφωνος ήταν θεός ή μυθολογικός ήρωας, ή κάτι ενδιάμεσο. Όποιος ήθελε να συμβουλευτεί το μαντείο θα ζούσε σε ένα σπίτι στη Λιβαδειά για έναν καθορισμένο αριθμό ημερών, θα κολυμπούσε στα νερά αυτού του ποταμού και θα έκανε θυσία στους θεούς. Και μετά από αυτά κατέβαιναν σε μια κοντινή σπηλιά για να ακούσουν τους χρησμούς του μαντείου»

Ουρανούπολη
OURANOUPOLI: The modern village of Ouranoupoli is on the site of ancient Uranopolis, a city said to have been founded by Alexarchus of Macedon in the third century BCE, explains Claudia. She adds: ‘The tower overlooking the beach was built in the early 14th century by monks from a nearby monastery, to watch over the sea for impending attacks. The upper two floors were rebuilt by the Ottomans’
Το σύγχρονο χωριό της Ουρανούπολης βρίσκεται στην τοποθεσία της αρχαίας Ουρανόπολης, μια πόλη που λέγεται ότι ιδρύθηκε από τον Αλέξαρχο του Μακεδονίου τον τρίτο αιώνα π.Χ., εξηγεί η Claudia, και προσθέτει: «Ο πύργος με θέα στην παραλία χτίστηκε στις αρχές του 14ου αιώνα από μοναχούς από ένα κοντινό μοναστήρι, για να παρακολουθεί τη θάλασσα για επικείμενες επιθέσεις. Οι δύο επάνω όροφοι ξαναχτίστηκαν από τους Οθωμανούς

Γαλάζιες Σπηλιές, Ζάκυνθος
BLUE CAVES, ZAKYNTHOS: ‘At Zakynthos’s northernmost point, below the lighthouse at Cape Skinari, the waves have sculpted arches and caves into the cliffs,’ notes Claudia, who adds: ‘Glittering reflections between turquoise water and pale limestone walls seem to turn everything and everyone that enters the water an otherworldly blue’
«Στο βορειότερο σημείο της Ζακύνθου, κάτω από το φάρο στο ακρωτήριο Άκρα Σκινάρι, τα κύματα έχουν σκαλίσει καμάρες και σπηλιές στα βράχια», σημειώνει η Claudia, η οποία προσθέτει: «Οι λαμπερές αντανακλάσεις ανάμεσα στα τυρκουάζ νερά και τους απαλούς ασβεστολιθικούς τοίχους φαίνεται να αλλάζουν τα πάντα και ο όποιος μπαίνει στο νερό εδώ, μπαίνει σε έναν άλλο κόσμο, μπλε…»

Παραλία Μάταλα, Κρήτη
MATALA BEACH: According to the book, the many caves in the cliffs at Matala were dug from Neolithic times. The author writes: ‘Judging by their size, they were probably used as dwellings. In the 1960s, the caves were occupied by hippies from around the world. Canadian folk singer Joni Mitchell wrote her 1971 song Carey about her time with the Matala hippies, with “filthy fingernails” and “beach tar” on her feet’
Σύμφωνα με το βιβλίο, οι πολλές σπηλιές στα βράχια στα Μάταλα υπάρχουν από τη Νεολιθική εποχή. Ο συγγραφέας γράφει: «Κρίνοντας από το μέγεθός τους, πιθανότατα χρησιμοποιήθηκαν ως κατοικίες. Στη δεκαετία του 1960, οι σπηλιές καταλήφθηκαν από χίπηδες από όλο τον κόσμο. Η καναδική λαϊκή τραγουδίστρια Joni Mitchell έγραψε το τραγούδι της το 1971, Carey για τον χρόνο της με τους χίπηδες στα Μάταλα.

Μονή Προδρόμου, Φαράγγι Λούσιου
PRODROMOU MONASTERY, LOUSIOS GORGE: This 16th-century monastery is dedicated to St John the Baptist. Claudia writes: ‘It clings to the cliff of the deep, nine-mile (15km) Lousios Gorge, near Stemnitsa. The Lousios Gorge is known as “the Mount Athos of the Peloponnese”, due to the many monasteries that perch in its shelter’
Αυτό το μοναστήρι του 16ου αιώνα είναι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή. Η Claudia γράφει: «Κρέμεται στο βράχο του φαραγγιού του Λούσιου, κοντά στο χωριό Στεμνίτσα. Το φαράγγι του Λούσιου είναι γνωστό ως “Άγιον Όρος της Πελοποννήσου”, λόγω των πολλών μοναστηριών που στεγάζονται εδώ”

Στεμνίτσα, Πελοπόννησος
STEMNITSA, LOUSIOS GORGE: ‘The village of Stemnitsa huddles at an elevation of 1,050m (3,450ft), hemmed in by the Mainalo Mountains,’ says the author, who adds: ‘The name of the village comes from the Slavic for “woodland”, signalling the Slavic roots of many of the villagers, whose families arrived in the 7th and 8th centuries’
«Το χωριό της Στεμνίτσας είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.050μ (3.450 πόδια), περιτριγυρισμένο από τα βουνά του Μαινάλου», λέει η συγγραφέας, η οποία προσθέτει: «Το όνομα του χωριού έχει σλαβική προέλευση και συσχετίζεται με « δασικές εκτάσεις», σηματοδοτώντας έτσι τις σλαβικές ρίζες πολλών από τους χωρικούς, των οποίων οι οικογένειες έφτασαν στο χωριό τον 7ο και 8ο αιώνα.

Μήλος
MILOS: ‘The southwesternmost island in the Cyclades is volcanic in origin, with soft, easily eroded tuff among its rocks. Caves, stacks, arches and blowholes are common along Milos’ rugged coast,’ says the author. ‘The island was an important commercial centre in antiquity. It was here the so-called Venus de Milo statue was found, depicting Aphrodite the goddess of love. The work was probably carved by Alexandros of Antioch between 130 and 100 BCE’
«Το νοτιοδυτικότερο νησί των Κυκλάδων έχει ηφαιστειακή προέλευση, με μαλακό, εύκολα διαβρωμένο υλικό ανάμεσα στα βράχια του. Σπήλαια, καμάρες και τρύπες είναι κοινά κατά μήκος της τραχιάς ακτογραμμής της Μήλου », λέει ο συγγραφέας. «Το νησί ήταν ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο στην αρχαιότητα. Εδώ βρέθηκε το λεγόμενο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου, που απεικονίζει την Αφροδίτη τη θεά του έρωτα. Το έργο πιθανότατα κατασκευάστηκε από τον Αλέξανδρο της Αντιόχειας μεταξύ 130 και 100 π.Χ. »

Λίμνη Πλαστήρα
LAKE PLASTIRAS: ‘This reservoir is named after the Greek prime minister Nikolaos Plastiras (1883–1953), who first suggested the project. A 1960 concrete arch dam prevents flooding of the River Tavropos while providing hydroelectric power and water to the nearby city of Karditsa,’ writes Claudia
«Αυτή η τεχνητή λίμνη πήρε το όνομά της από τον Έλληνα πρωθυπουργό Νικόλαο Πλαστήρα (1883–1953), ο οποίος πρότεινε για πρώτη φορά το έργο. Ένα φράγμα από σκυρόδεμα του 1960 εμποδίζει τις πλημμύρες του ποταμού Ταύρωπου, ενώ παράλληλα παρέχει υδροηλεκτρική ενέργεια και νερό στην κοντινή πόλη της Καρδίτσας », γράφει η Claudia.

Προσκυνητάρια
ROADSIDE SHRINES: According to Claudia, roadside shrines, known as proskinitari, are sometimes erected by family members where a loved one has died in a road accident. She explains: ‘They often resemble miniature churches. Sadly, they can be seen by roadsides all over the islands, from Kos (above) and Leros in the south to Thassos in the north’
Σύμφωνα με την Claudia, τα ιερά στην άκρη του δρόμου, γνωστά ως “proskinitari” (όπως ακριβώς γράφει η ίδια), χτίζονται μερικές φορές από μέλη της οικογένειας όπου ένα αγαπημένο πρόσωπο πέθανε σε τροχαίο ατύχημα. Εξηγεί: «Μοιάζουν συχνά με μικροσκοπικές εκκλησίες. Δυστυχώς, φαίνονται από τις άκρες του δρόμου σε όλα τα νησιά, από την Κω και τη Λέρο στα νότια έως τη Θάσο στα βόρεια »

Λέρος
LEROS, DODECANESE: ‘Cylindrical stone windmills, once used for grinding wheat, barley and corn into flour, are a common sight on the wind-whipped Aegean Islands,’ writes Claudia
«Οι κυλινδρικοί ανεμόμυλοι, που κάποτε χρησιμοποιούνται για τη μετατροπή του σιταριού, του κριθαριού και του καλαμποκιού σε αλεύρι, είναι ένα κοινό θέαμα στα νησιά του Αιγαίου», γράφει η Claudia

Μύλοι, Μύκονος
WINDMILLS, CHORA, MYKONOS: ‘A landmark in the town of Chora, and a symbol of the Cyclades, five windmills stand on a windy hill overlooking the restaurants and cafés of “Little Venice”,’ writes Claudia. ‘Many windmills were built on Mykonos by the Venetians in the 16th century, but their construction continued until the early 20th century. They were primarily used to mill wheat’
«Ένα ορόσημο της Χώρας του νησιού και ένα σύμβολο των Κυκλάδων, πέντε ανεμόμυλοι στέκονται σε έναν θυελλώδη λόφο με θέα στα εστιατόρια και τα καφέ της« Μικρής Βενετίας » γράφει η Claudia. «Πολλοί ανεμόμυλοι χτίστηκαν στη Μύκονο από τους Ενετούς τον 16ο αιώνα, αλλά η κατασκευή τους συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για να αλέθουν σιτάρι»

Κανάλι Κορίνθου
CORINTH CANAL: According to Claudia, the four-mile (6.4km) Corinth Canal effectively turned the Peloponnesian peninsula into an island. She explains: ‘The canal links the Saronic Gulf of the Aegean Sea with the Gulf of Corinth of the Ionian Sea. The idea of a canal was first proposed, but not acted on, by Periander, ruler of Corinth in the 7th century BCE. In the event, construction started in 1881 and, thanks to numerous engineering difficulties, lasted until 1893. Due to the canal’s width of 21.4m (70ft), traffic is limited. Larger ships must be towed through and a one-way system is in operation’
Σύμφωνα με την Claudia, το κανάλι Κορίνθου μήκους τεσσάρων μιλίων (6,4 χλμ.) “μετέτρεψε” αποτελεσματικά τη χερσόνησο της Πελοποννήσου σε νησί. Εξηγεί: «Το κανάλι συνδέει τον Σαρωνικό κόλπο του Αιγαίου με τον Κόλπο της Κορίνθου του Ιονίου. Η ιδέα ενός καναλιού προτάθηκε για πρώτη φορά, αλλά δεν τέθηκε σε εφαρμογή από τον Περίανδρο, κυβερνήτη της Κορίνθου τον 7ο αιώνα π.Χ. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1881 και, χάρη σε πολλές μηχανικές δυσκολίες, διήρκεσε μέχρι το 1893. Λόγω του πλάτους του καναλιού 21,4μ., η κυκλοφορία είναι περιορισμένη. Τα μεγαλύτερα πλοία πρέπει να ρυμουλκούνται και να λειτουργεί ένα μονόδρομο σύστημα »

Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου
RIO-ANTIRRIO BRIDGE: Completed in 2004, this multi-span cable-stayed bridge crosses the Gulf of Corinth, linking the Peloponnese near Patras with Antirrio on the western mainland, the author says. She explains: ‘Problems that had to be overcome by the bridge’s engineers and architect, Berdj Mikaelian, included deep water over an unstable seabed, the expansion of the Gulf of Corinth due to tectonic activity, and the high possibility of tsunamis. Beside the bridge is Rio Castle, built to protect the Corinthian Gulf by Ottoman Sultan Bayezid II in 1499. At 9,450ft (2,880m) long, with a suspended deck of 7,408ft (2,258m), the bridge has the longest fully suspended cable-stayed deck in the world. A cable-stayed bridge has towers from which cables support the bridge deck, forming a fan-like pattern’
Ολοκληρώθηκε το 2004, αυτή η καλωδιακή γέφυρα πολλαπλών διαστάσεων που διασχίζει τον Κόλπο της Κορίνθου, συνδέοντας την Πελοπόννησο κοντά στην Πάτρα με το Αντίρριο στη δυτική ηπειρωτική χώρα, λέει η συγγραφέας. Και εξηγεί: «Τα προβλήματα που έπρεπε να ξεπεραστούν από τους μηχανικούς και τον αρχιτέκτονα της γέφυρας, Μπερντ Μικαελιανός, περιελάμβαναν βαθιά νερά πάνω σε έναν ασταθές βυθό, την επέκταση του Κόλπου της Κορίνθου λόγω της τεκτονικής δραστηριότητας και την υψηλή πιθανότητα για τσουνάμι. Δίπλα στη γέφυρα βρίσκεται το Κάστρο του Ρίο, που χτίστηκε για να προστατεύσει τον Κορινθιακό Κόλπο από τον Οθωμανό Σουλτάνο Μπαγιέζιντ Β το 1499. και έχει μήκος 2.880μ., με αναρτημένο κατάστρωμα 2.258μ.»

Θεσσαλονίκη & Θερμαϊκός
THESSALONIKI AND THE THERMAIC GULF: ‘The Thermaic Gulf, in the northwestern corner of the Aegean Sea, is named after the ancient city of Therma, which stood close to modern Thessaloniki,’ explains Claudia. ‘Therma, founded in the late seventh century BCE, was itself named after the word for fever, thanks to its location in a mosquito-infested swamp’
«Ο Θερμαϊκός κόλπος, στη βορειοδυτική γωνία του Αιγαίου, πήρε το όνομά του από την αρχαία πόλη των Θερμών, που βρισκόταν κοντά στη σύγχρονη Θεσσαλονίκη», εξηγεί η Claudia. «Η Θέρμα, που ιδρύθηκε στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ., πήρε το όνομά της από τη λέξη για τον πυρετό, χάρη στην τοποθεσία της σε ένα βάλτο από κουνούπια»

ΣΗΜ. Όλες οι εικόνες του βιβλίου για την Ελλάδα είναι από την Claudia Martin, εκδόθηκε από την Amber Books Ltd και διατίθενται σε βιβλιοπωλεία και στο διαδίκτυο (RRP 19,99 £)https://www.travelstyle.gr/