Το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη για την εορτή Ινδίκτου Έτους 2021

ΜΗΝΥΜΑ
ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΘΕΙΟΤΑΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2021

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ
ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Τιμιώτατοι αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Η εορτή της Ινδίκτου, η επίσημος ημέρα προσευχών δια το φυσικόν περιβάλλον, ευρίσκει και εφέτος την ανθρωπότητα αντιμέτωπον με έντονα καιρικά φαινόμενα λόγω της προϊούσης κλιματικής αλλαγής, καταστροφικάς πλημμύρας και πυρκαϊάς εις όλον τον πλανήτην, καθώς και με την πανδημίαν του κορωνοϊού και τας κοινωνικάς και οικονομικάς επιπτώσεις της.

Το γεγονός ότι τα περιοριστικά μέτρα εις τας μετακινήσεις και η επιβολή ορίων εις την βιομηχανικήν παραγωγήν ωδήγησαν εις μείωσιν των ρύπων και της εκπομπής αερίων, υπήρξεν εν επί πλέον σημαντικόν δίδαγμα περί της αλληλουχίας των πάντων εν τω κόσμω και περί της αλληλοπεριχωρήσεως πασών των διαστάσεων της ζωής.

Απεκαλύφθη επίσης εκ νέου ότι αι οικολογικαί πρωτοβουλίαι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αι οποίαι αποτελούν προέκτασιν της θεολογίας και της λειτουργικής παραδόσεως της Εκκλησίας, συμπορεύονται με τας διαπιστώσεις της επιστήμης και την προτροπήν εκ μέρους των ειδημόνων προς πολύπλευρον κινητοποίησιν δια την προστασίαν της ακεραιότητος του φυσικού περιβάλλοντος.

Προσευχόμεθα δια την ταχείαν υπέρβασιν των συνεπειών της υγειονομικής κρίσεως και δια τον άνωθεν φωτισμόν των κυβερνήσεων παγκοσμίως, ώστε να μη επιστρέψουν η να επιμείνουν εις τον οικονομισμόν, εις εκείνας τας αρχάς οργανώσεως της οικονομικής ζωής, της παραγωγής και της καταναλώσεως και της εξαντλητικής εκμεταλλεύσεως των φυσικών πόρων, αι οποίαι ίσχυον προ της πανδημίας.

Ειλικρινής ευχή της ημών Μετριότητος είναι και ο τερματισμός της διαδόσεως ψευδοεπιστημονικών απόψεων περί δήθεν επικινδυνότητος των εμβολίων κατά του κορωνοϊού Covid-19, της κατασυκοφαντήσεως των ειδικών και της ανερματίστου υποβαθμίσεως της σοβαρότητος της νόσου. Δυστυχώς, παρόμοιαι θέσεις διαδίδονται και αναφορικώς προς την κλιματικήν αλλαγήν, τα αίτια και τα ολέθρια επακόλουθά της. Η πραγματικότης είναι τελείως διαφορετική, ενώπιον δε αυτής απαιτείται υπευθυνότης, σύμπραξις, συμπόρευσις και κοινόν όραμα.

Είναι αδιανόητον να αδρανώμεν, εν επιγνώσει των κοινών δια το ανθρώπινον γένος μεγάλων συγχρόνων προκλήσεων. Η αδιαφορία δια τον πάσχοντα συνάνθρωπον και δια την καταστροφήν της «καλής λίαν» δημιουργίας είναι προσβολή του Θεού και αθέτησις των εντολών του. Όπου υπάρχει σεβασμός προς την κτίσιν και έμπρακτος αγάπη προς τον «ηγαπημένον του Θεού» άνθρωπον, εκεί είναι παρών ο Θεός.

Μετά την Αγίαν και Μεγάλην Σύνοδον (Κρήτη 2016), το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, συμφώνως προς το πνεύμα και τας αποφάσεις αυτής, ώρισε μίαν επίσημον επιτροπήν εκ θεολόγων δια την κατάρτισιν ενός κειμένου περί των κοινωνικών συνεπειών της πίστεώς μας και περί της κοινωνικής αποστολής και μαρτυρίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον σύγχρονον κόσμον. Εις το κείμενον τούτο, το οποίον έχει εγκριθή προς δημοσίευσιν υπό της περί ημάς Αγίας και Ιεράς Συνόδου και φέρει τον τίτλον Υπέρ της του κόσμου ζωής.

Το κοινωνικόν ήθος εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία, σημειούνται προσφυώς τα εξής: «Η Εκκλησία ενθαρρύνει τους πιστούς να είναι ευγνώμονες δια τα ευρήματα των επιστημών και να δέχωνται ακόμη και εκείνα τα οποία, ενδεχομένως, θα τους υπεχρέωναν να αναθεωρήσουν τας αντιλήψεις των δια την ιστορίαν και το πλαίσιον της κοσμικής πραγματικότητος. Η επιθυμία δι᾿ επιστημονικήν γνώσιν απορρέει από την ιδίαν πηγήν με αυτήν του ιμέρου της πίστεως να εισέλθη έτι βαθύτερον εις το μυστήριον του Θεού». (§ 71).

Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία προβάλλει μετ᾿ εμφάσεως το αδιαίρετον της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και της φιλανθρώπου μερίμνης δια τον πλησίον. Τόσον η οικοφιλική συμπεριφορά, όσον και η αναγνώρισις της ιερότητος του ανθρωπίνου προσώπου, είναι «λειτουργία μετά την Λειτουργίαν», ζωτικαί διαστάσεις της ευχαριστιακής πραγματώσεως της Εκκλησίας. Η ζωή της Εκκλησίας είναι έμπρακτος σεβασμός της κτίσεως και τόπος και τρόπος του πολιτισμού του προσώπου και της αλληλεγγύης.

Τιμιώτατοι αδελφοί και προσφιλέστατα τέκνα,

Εις αυτήν την δύσκολον περίοδον, η ανάληψις πρωτοβουλιών δια τον περιορισμόν της πανδημίας αποτελεί βασικόν ποιμαντικόν καθήκον δια την Εκκλησίαν. Κατηγορική ηθική επιταγή είναι επίσης η στήριξις της γενικής προσβάσεως εις τον εμβολιασμόν κατά του κορωνοϊού, πρωτίστως δε δια τους πτωχοτέρους λαούς, κατά τον Κυριακόν λόγον, «εφ᾿ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. κε’, 40). Οφείλομεν να αγαπώμεν αλλήλους «καθώς ο Χριστός ηγάπησεν ημάς» (Εφεσ. ε’, 2) και να αναδεικνυώμεθα «ιερείς» της δημιουργίας, φυλάσσοντες και καλλιεργούντες αυτήν με επιμέλειαν και στοργήν, αναφέροντες το τιμαλφέστατον τούτο δώρον της Θείας Χάριτος μετ᾿ ευχαριστίας εις τον Κτίστην των απάντων.

Κατακλείοντες, ευχόμεθα ολοθύμως πάσιν υμίν ευλογημένον, υγιές και καλλίκαρπον το νέον εκκλησιαστικόν έτος και επικαλούμεθα εφ ὑμᾶς, μεσιτεία της Παναγίας της Παμμακαρίστου, την χάριν και το έλεος του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, Ω η δόξα και το κράτος εις τους απεράντους αιώνας. Αμήν!

,βκα’ Σεπτεμβρίου α’

† Ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος
διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών