Σε ένα σφοδρό ξέσπασμα, η Δήμαρχος Γαύδου, Λίλιαν Στεφανάκη, κατηγορεί ευθέως όσους συκοφαντούν το νησί, μετατρέποντάς το σε στόχο ανυπόστατων κατηγοριών.
«Με αίσθημα θλίψης, αλλά και αγανάκτησης, βλέπω τη Γαύδο να προβάλλεται ως τριτοκοσμικός τόπος, γεμάτος σκουπίδια και ανικανότητα», δήλωσε, κατακεραυνώνοντας τους επικριτές που επιτίθενται ασταμάτητα.
«Δεν θα ανεχτούμε άλλο αυτόν τον πόλεμο από ανθρώπους που είναι περαστικοί, αλλά παρασύρουν το νησί μας προς τα κάτω με τα ψέματά τους», προσθέτει με οργή, τονίζοντας ότι οι κάτοικοι αγωνίζονται σκληρά σε έναν απομονωμένο και άγονο τόπο, χωρίς τη στήριξη του Κράτους.
Η ανάρτηση της:
«Με αίσθημα θλίψης, αλλά και αγανάκτησης πλέον, ως Δήμαρχος Γαύδου διαπιστώνω πως το νησί μας, επ’ αφορμής πληθώρας ψευδών και συκοφαντικών αναφορών, προβάλλεται στο πανελλήνιο ως τριτοκοσμικός τόπος, που κατοικείται και διοικείται από ανίκανους και ανάξιους ανθρώπους, που παρέχουν συνθήκες διαβίωσης μέσα στα σκουπίδια, τις μύγες και τη γαστρεντερίτιδα, «σοκάροντας» εκείνους που πείθονται από αυτές τις “εικόνες” και δεν μπορούν να διανοηθούν ότι μπορεί να υπάρχουν αυτά σε ένα ευρωπαϊκό κράτος εν έτη 2024.
Δεν θα αναφερθώ σε εκείνους που προκαλούν αυτά τα δημοσιεύματα και τους σκοπούς που εξυπηρετούν, γιατί είναι ένα άλλο θέμα.
Θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί είναι άδικο αυτές οι εικόνες να αμαυρώνουν την προσπάθεια και την προσφορά των Γαυδιωτών, οι οποίοι από επιλογή επιμένουν να ζουν σε μια απομονωμένη κουκίδα του χάρτη και να δημιουργούν σε ένα φτωχό και άγονο τόπο.
Ένα τόπο που δεν τους δίνει απλόχερα και εύκολα ΤΙΠΟΤΑ. Σε αυτό τον «τριτοκοσμικό» τόπο οι κάτοικοι κάνουν ανακύκλωση σε επτά ρεύματα! Χωρίς χρηματοδοτήσεις, χωρίς υλικοτεχνική υποδομή και ανθρώπινο δυναμικό. Μόνοι, με απλές ιδιοκατασκευές κάνουν υποδειγματική ανακύκλωση, που είναι βιωματικό μάθημα για τους επισκέπτες αλλά και για το κράτος που «τρέχει» διάφορα κοστοβόρα Προγράμματα Ανακύκλωσης.
Σε πρόσφατο δημοσίευμα της ιστοσελίδας LiFO εμφανίζεται ως ρυπογόνος, ο χώρος διαλογής των ανακυκλώσιμων που κάποιο κριτικό μάτι θα μπορούσε εύκολα να διακρίνει.
Συγκεντρώνονται σε περιφραγμένο χώρο χαρτόκουτες, γυαλί, μπουκάλια, χοντρά πλαστικά, λάδια, ξύλο, πλαστικά καπάκια, δεματοποιούνται και συσκευάζονται για να ταξιδέψουν έως τα Χανιά. Αν ο χώρος είχε κατασκευαστεί με μια πανάκριβη περίφραξη υπερπαραγωγή και όχι από ξύλα και ελαιόπλεγμα, αν οι ταμπέλες ήταν εντυπωσιακές και όχι μουσαμάς, αν η πόρτα ήταν «χλιδάτη» και είχε μηχανισμό να ανοιγοκλείνει, θα ήταν «ευρωπαϊκός χώρος ανακύκλωσης».
Συγνώμη κύριοι που δεν μπορούμε να προσφέρουμε ευρωπαϊκό θέαμα και χαλάμε την αισθητική σας, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο! Και μας κρίνουν συνήθως εκείνοι, οι οποίοι στα αστικά τους κέντρα πετούν όλα τα απορρίμματά τους στον ίδιο κάδο! Είναι εξευρωπαϊσμός και πολιτισμός αυτό;
Αλλά και το νερό μας τους ενοχλεί! Βρεθήκαμε σε ένα απομονωμένο τόπο, χωρίς πηγές και υπόγεια νερά. Μας δόθηκε ένα νερό χαμηλής ποιότητας και περιορισμένης ποσότητας και παλεύουμε να το δίνουμε σε όλους, κάνοντας συνεχώς βελτιώσεις και ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό.
Και είναι καλύτερο από το νερό αρκετών άλλων απομονωμένων χωριών με κτηνοτροφία, αλλά εκεί υπάρχει κατανόηση. Εμείς οι λιγοστοί Γαυδιώτες είμαστε υποχρεωμένοι να παρέχουμε στους επισκέπτες διάφανο και γάργαρο νερό λες και είμαστε στην Ελβετία, στους πρόποδες των Άλπεων!
Οι κάτοικοι ξέρουμε ότι το νερό μας είναι χαμηλής ποιότητας, αλλά ακίνδυνο. Μας κατηγορούν ότι δεν έχουμε βιολογικό καθαρισμό όταν μεγάλα αστικά κέντρα και δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί με εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες ακόμα παλεύουν να αδειοδοτήσουν και να κατασκευάσουν.
Σε μια παραλία μήκους 800μ. που σε αρκετή απόσταση από τη θάλασσα βρίσκονται 15 με 20 οικιακές τουαλέτες, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να υπάρξει επιμόλυνση σε ένα πηγάδι που βρίσκεται αρκετά μακριά και αντλούνται 20 έως 25 κ.μ. την ημέρα; Παρ’ όλα αυτά προσπαθούμε να δρομολογήσουμε την κατασκευή βιολογικού και να γίνουμε Ευρωπαίοι κι ας μας κατηγορούν ότι είμαστε τριτοκοσμικοί. Αλλά και οι μύγες… Άλλο κι αυτό!
Δεν θα πω τα αυτονόητα. Ότι το κλίμα της Γαύδου είναι θερμό και ξηρό και ο καύσωνας φέτος διήρκησε περισσότερο από δύο μήνες και ευνόησε τον πολλαπλασιασμό τους. Δεν θα πω ότι η ξηρασία των δύο τελευταίων χρόνων απέτρεψε τα πουλιά (φυσικοί εχθροί των μυγών) να μείνουν φέτος στο νησί, που δεν είχε νερό και σπόρους στα χωράφια, αλλά θα πω ότι στη Φύση είναι συνηθισμένο και έχουμε ζήσει χρονιές που είχαν ευνοηθεί οι σφίγγες ή οι ακρίδες ή οι μπούμπουρες. Όσοι έρχονται χρόνια στη Γαύδο ξέρουν.
Όμως, μιλάμε για ένα φυσικό μοναδικό οικοσύστημα που η όποια παρέμβαση του ανθρώπου ίσως αποβεί καταστροφική. Διαφορετικά, ας καταστρέψουμε και τα λιβάδια Ποσειδωνίας στο νησί γιατί κάποιοι ενοχλούνται από τα φύκια!
Και για να το κλείσουμε, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι στόχος μας είναι να κάνουμε δράσεις και ενέργειες που βελτιώνουν την καθημερινότητα των κατοίκων και το τουριστικό προϊόν του νησιού μας, χωρίς να ζημιώσουμε το μοναδικό φυσικό περιβάλλον του.
Και το Κράτος λάμπει διά της απουσίας του! Κι αν μας θυμηθεί μοιάζει σαν να μοιράζει καθρεφτάκια στους ιθαγενείς και μετά μας κουνά το δάκτυλο. Έχρισε μια «δήμαρχο» και δύο παιδιά «αντιδημάρχους», χωρίς κανένα υπάλληλο και ΑΠΑΙΤΕΙ να στήσουμε ΧΘΕΣ έναν ευρωπαϊκό δήμο. Δεν γίνεται κύριοι!
Χωρίς ένα ολοκληρωμένο διεπιστημονικό Σχέδιο ειδικά για τη Γαύδο, που θα ξεκαθαρίζει πού είμαστε και πού θέλουμε να πάμε, θα είμαστε στην ίδια «τριτοκοσμική» κατάσταση και ακόμα χειρότερα.
Οριζόντιες πολιτικές δεν μπορούν να είναι αποτελεσματικές στη Γαύδο.
Κάνουμε το ανθρωπίνως δυνατό, με ότι μέσα διαθέτουμε και ότι πόρους μας δίνει αυτό το Κράτος για να είναι αξιοπρεπές ως προορισμός και τόπος κατοικίας το νησί μας.
Και επιπλέον, δεν ανεχόμαστε έναν ανηλεή πόλεμο εκ των έσω της Γαύδου, από ανθρώπους που είναι “περαστικοί”, αλλά δυστυχώς παρασύρουν με τα ψεύδη τους όλο το νησί προς τα κάτω.
Ως εδώ λοιπόν! Και η υπομονή έχει τα όριά της!
