Αγαπητά μου φωτόμορφα παιδιά της Εκκλησίας, Χριστός Ανέστη! Χριστός, το Φως, η Ελπίδα, η Ζωή του κόσμου Ανέστη!
Η Αγία μας Εκκλησία φιλάνθρωπα απόψε μας καλεί να λάβομε Φως «εκ του ανεσπέρου Φωτός» για να φωτισθούν τα σκοτάδια της ζωής μας. Και μας προσφέρει ελπίδα Χριστού, την ελπίδα της Αναστάσεώς Του, ως εγγύηση της συναναστάσεως του ανθρώπου, που τόσο την έχομε ανάγκη στους καιρούς αυτούς της απελπισίας.
Εορτάζομε και πάλι την εκ νεκρών Ανάσταση του Κυρίου και θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, εορτάζομε το «ημέτερον Πάσχα», το πέρασμα και την έξοδό μας από το σκότος της αμαρτίας στο φως και την ελπίδα, και από τα δεινά και την δουλεία στην ελευθερία και τη χαρά της εν Χριστώ αναστημένης ζωής. Και όταν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί λέμε πως εορτάζομε, ασφαλώς και εννοούμε ότι βιώνομε, ότι ζούμε το γεγονός στην πνευματική του διάσταση και με αυτόν τον τρόπο πληρούνται από Φως οι υπάρξεις μας, Φως το οποίο διαλύει τα σκοτάδια μας, τη ζάλη «των αμφιβόλων λογισμών» μας, τον σκοτασμό της αυτοειδωλοποίησης και αυτοθέωσής μας.
Ο Αναστάς Χριστός ανέτειλε «εκ του τάφου ωραίος» (Δ‘ ωδή Κανόνος Πάσχα), χαρίζοντας φως ανέσπερο, ειρήνη αδιάπτωτη, χαρά ανεκλάλητη, αγαλλίαση θεόσδοτη, «άφεσιν αμαρτιών και ζωήν την αιώνιον!». Γι‘ αυτό Του ψάλλομε το «εις την Έγερσίν του καυχώμαι, ο δε θάνατός σου ζωή μου», διότι ο Αναστάς Χριστός είναι το «Φως το Αληθινόν», που διαλύει τα σκοτάδια της ύπαρξης του κάθενός μας, είναι Αγάπη που αποδιώκει τον φόβο γύρω μας και εισέρχεται μέσα μας και στον κόσμο μας, «των θυρών» των καρδιών μας πολλές φορές «κεκλεισμένων», για να μας ελευθερώσει. «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια» (Γ ́ ωδή Κανόνος Πάσχα).
Βιώνομε στους καιρούς μας μία πρωτοφανή αλληλουχία γεγονότων που δοκιμάζουν ολόκληρη την ανθρωπότητα και τις προσωπικές μας αντοχές: πόλεμοι, αναγκαστικοί έκπατρισμοί και μεταναστεύσεις εξαθλίωσης, περιβαλλοντικές κρίσεις, πολύμορφη βία, κοινωνικές ανισότητες, πανδημίες. Παντού ανησυχία και φόβος, αφού κυριαρχούν διαμάχες, έριδες, αναταραχές, «ναρκωτικές» ιδεοληψίες και ουσίες και αντιχριστιανικά μηνύματα. Ο κόσμος «μεριμνά περί άλλων» και την ίδια ώρα αυξάνονται τα φαινόμενα της βίας και της εγληματικότητας, οι εκδηλώσεις της παραβατικότητας των νέων, οι ανθρωποκτονίες και το χειρότερο οι αυτοκτονίες. Όλα αυτά μας οδηγούν σε ανειρήνευτους κόσμους.
Βλέπομε «κυκλουμένην υπό στρατοπέδων» την Ιερουσαλήμ, ακούμε θρήνον και κλαυθμόν και οδυρμόν πολύ για την απώλεια χιλιάδων ανθρώπων στους πολέμους της αλαζονικής μισανθρωπίας, μεταξύ των οποίων άμαχοι, αθώα παιδιά και γυναίκες, θύματα ανελέητων γενοκτονιών, πέρα από κάθε λογική. Ένας κόσμος κόσμος εμφανίζεται σε σύγχυση, ταραγμένος, αποπροσανατολισμένος, «συνοχή εθνών εν απορία» (Λουκ. κα‘, 25-36) που συχνά δεν αντιδρά ή δεν ξέρει πως να αντιδράσει. Οι πνευματικοί νόμοι παραβιάζονται, το θέλημα του θεού αμφισβητείται, ο Χριστός «ως πλάνος θεός συκοφαντείται» και το «αυτείδωλον του ανθρώπου», κατά τον Άγιο Ανδρέα Κρήτης, προβάλλεται έντονα και διαρκώς, οδηγώντας έτσι σε μία άλλου είδους ειδωλολατρεία.
Αλήθεια, όλα αυτά δεν φανερώνουν τελικά, πόσο ευτελίζομε την ίδια μας τη ζωή, πόσο την μετατρέπομε από παράδεισο σε κόλαση για τους άλλους και για τον ίδιο μας τον εαυτό; Η Ανάσταση του Χριστού μας έρχεται εδώ ακριβώς να δώσει το αληθινό νόημα της ζωής σε όλους εμάς, που είμαστε «οι εν τοις μνήμασιν» του παρόντος κόσμου και του παρόντος αιώνος.
(ε αυτόν τον Αναστάσιμο επανευαγγελισμό έρχομαι απόψε να υπουργίσω πατρικά, από μέρους της Εκκλησίας και να ζητήσω παρακλητικά την προσευχή σας.
Να ζητήσω την προσευχή σας, γι ̓ αυτόν τον κόσμο και τα εξ υπαιτιότητός του παθήματά του, για τον καθένα από εμάς, για τους καημούς του, τα λάθη και τα πάθη του αλλά και για την ανάστασή του, την έγερσή από αυτά, και για την πνευματική του αναγέννηση και αλλαγή.
Την προσευχή Caς, γι ̓ αυτόν τον κόσμο που δοκιμάζεται από αντιχριστιανικές ιδέες και αντιευαγγελική ζωή, που χάνει τον δρόμο του, που χάνει την ψυχή του και γίνεται αφιλόξενος για τον ίδιο του τον εαυτό.
Την προσευχή Cας, για όσους δεν έχουν γευθεί τη χαρά που παρέχει το μήνυμα της Αναστάσεως, για όσους θεωρούν πως, τα πάντα μηδενίζονται κατά την έξοδό μας από τα σχήματα τούτου του κόσμου, για όσους, όπως τον άφρονα λένε πως, «ουκ εστι θεός».
Την προσευχή Caς, για την Ανάσταση ανθρώπων και λαών που στενάζουν, που σταυρώνονται καθημερινά από ανελεύθερα πολιτικά συστήματα, ιδιοτέλειες και συμφέροντα των εμπόρων των Εθνών.
Την προσευχή Caς, επιθυμώ να ζητήσω τέλος, για την όπου γης εσταυρωμένη Εκκλησία μας, που πάσχει για να μας ανασταίνει από τις πτώσεις μας, που υπάρχει για να μας ανατροφοδοτεί διαρκώς με το φως, την ελπίδα και τη χαρά της Αναστάσεως.
Αδελφοί, «Λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει». Η δύναμη της Αναστάσεως, δύναμη συγχωρήσεως και αναγεννήσεως, διαλύει κάθε ανθρώπινο πανικό και διασκορπίζει κάθε ενδοιασμό. Η Ανάσταση είναι η καρδιά και το κέντρο των γεγονότων της πίστεως, η καρδιά τελικά της ανθρωπότητος. Είναι το κέντρο της ζωής, αυτό που της δίδει νόημα και αξία. Αν θέλομε να τη ζήσομε έτσι, απόψε η Εκκλησία μας καλεί να κάνομε μία νέα αρχή. «Συγγνώμη γαρ εκ του τάφου ανέτειλε» για να ζήσομε αληθινά και αιώνια
Εύχομαι η ευλογία του Αναστάντος Χριστού να πλημμυρίζει τη ζωή μας, η χαρά και η ειρήνη Του να διέπει τον κόσμο μας, και το φως του να φωτίζει τον καθημερινό βηματισμό μας. Αληθώς Ανέστη ο Κύριός μας!
Καλή Ανάσταση στον εσταυρωμένο κόσμο μας! . Αυτήν τη νύχτα της Αναστάσεως, παρακαλώ όλους μας να τη ζήσομε στην πραγματική της διάσταση, όχι επιφανειακά, αλλά οντολογικά, αληθινά και υπαρξιακά. Η Ανάσταση του Χριστού μας μπορεί να φέρει το Πάσχα και στη δική μας ζωή, αρκεί να το θελήσομε και να συνεργήσαμε.
Καλή Ανάσταση σε όλους εμάς τους εσταυρωμένους ανθρώπους που την προσδοκούμε!
Με πατρικές ευχές και την αγάπη του Αναστάντος Κυρίου μας
Ο Αρχιεπίσκοπος,
Ο Κρήτης Ευγένιος».
