Διαβάζοντας τη θλιβερή είδηση της Πάτρας, όπου κάποιοι «κυρ-Παντελήδες» εξανάγκασαν έναν 35χρονο να πει τα κάλαντα γονατιστός, δεν θα μπορούσα παρά να νιώσω θλίψη και οργή.
Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει εάν αυτός ο άνθρωπος είναι -ή δεν είναι- Ρομά, έχει -ή δεν έχει- κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας: Είναι Άνθρωπος, διάολε! Μπορεί να είναι ο αδερφός σου, ο φίλος σου, ο γνωστός σου, ο πλησίον σου, ένας άγνωστος. Τι σημασία έχει ποιος και τι είναι;
Έχουμε εθιστεί σε μια απάθεια ανακατεμένη με αδιαφορία, για να ερχόμαστε εκ των υστέρων – κάθε φορά – με ό,τι συμβαίνει γύρω μας και να… πέφτουμε από τα σύννεφα. Μα εάν τα σύννεφα είχαν στόμα, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας έφτυναν στα μούτρα με όλη τους τη δύναμη. Δεν είναι απλά ξεπεσμός αυτό που ζούμε πλέον. Είναι κατάντια.
«Το κάναμε για πλάκα…», ακούω και διαβάζω πολλές φορές όπως και στην προκειμένη περίπτωση. Σοβαρά τώρα; Και η πλάκα τι είναι; Συγχωροχάρτι ή άφεση αμαρτιών; Ή μήπως το πρόσχημα της πλάκας το χρησιμοποιούμε ως φερετζέ, για να καλύψουμε το είδωλο του τέρατος που επιμελώς προσπαθούμε να κρύψουμε ως κοινωνία και ως άνθρωποι από τον καθρέφτη μας; Και όχι, στην περίπτωση αυτή ο καθρέφτης δεν είναι διόλου παραμορφωτικός, αλλά δείχνει το αληθινό μας πρόσωπο.
Bullying, σχολικός εκφοβισμός, γυναικοκτονίες, εξευτελισμός της ανθρώπινης φύσης και ύπαρξης: Έχουμε γεμίσει αστραφτερά, γεμάτα στρας και χρυσόσκονη φωτογραφικά στιγμιότυπα από selfies στα social media. Όμως αν απογυμνώσουμε τους εαυτούς μας από τα φίλτρα και τα κάθε είδους φτιασίδια, τότε το τρικάμπουρο, βρώμικο ξεδοντιασμένο αλλά πάντα απειλητικά κακό τέρας βγαίνει προς τα έξω.
Οι «λεβέντες της ντροπής» στην Πάτρα θα έπρεπε να σκεφτούν διπλά προτού προχωρήσουν στο ανοσιούργημά τους. Όμως και η σκέψη όπως και η σύνεση απαιτούν κάτι πολύ στοιχειώδες: το μυαλό.
Ντρέπομαι… Ντρέπομαι για το κατάντημά μας, για τους παλληκαράδες της φακής που χωρίς ίχνος τσίπας εξευτέλισαν – για την πλάκα μωρέ – έναν Άνθρωπο.
Ποια παιδεία, ποια ευγένεια, ποιοι τρόποι και ποιος Πολιτισμός; Είμαστε ανθρωπάκια.
Η μόνη ευχή που θα μπορούσα να δώσω για το 2023 είναι αυτή: Να γίνουμε – επιτέλους – Άνθρωποι και να πάψουμε να είμαστε ανθρωπάκια.https://www.cnn.gr/profiles/xristos-th-panagopoylos
