Σε μαζική σύσκεψη εργαζομένων, ανθρώπων των γραμμάτων απ’ την πόλη των Χανίων που συμπορεύονται αγωνιστικά με το ΚΚΕ μίλησε το μεσημέρι της Κυριακής ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας, στο πλαίσιο της περιοδείας του στην Κρήτη επικεφαλής κλιμακίου του Κόμματος στο οποίου συμμετείχαν ακόμα ο Τ. Δημουλάς μέλος της Γραμματείας της ΚΕ, ο Σ. Βασιλειάδης μέλος της ΚΕ και γραμματέας της ΕΠ Κρήτης, ο Τ. Ναθαναηλίδης μέλος της ΚΕΟΕ, ο Μ. Συντυχάκης βουλευτής του Κόμματος.
Επρόκειτο για μια συνάντηση ανταλλαγής σκέψεων και προβληματισμών για τις εξελίξεις, αλλά και επιβεβαίωσης όπως φάνηκε της επιλογής συμπόρευσης με το ΚΚΕ. Το άνοιγμα έκανε ο Σπ. Αγριμάκης γραμματέας της ΤΕ Χανίων του Κόμματος.
Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ μεταξύ των ζητημάτων στα οποία αναφέρθηκε στην εισηγητική του ομιλία ήταν ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος σημειώνοντας πως για το ΚΚΕ δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία καθώς προετοιμαζόταν χρόνια με τα διάφορα καπιταλιστικά κέντρα να ενδιαφέρονται για το ξαναμοίρασμα του κόσμου όπως αυτό είχε διαμορφωθεί μετά και τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, με τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς μεταξύ τους να έχουν μεγαλώσει για τους δρόμους μεταφοράς ενέργειας, εμπορευμάτων, για τον έλεγχο σφαιρών επιρροής κλπ. Το ζήτημα ήταν – σημείωσε – ποιος θα έκανε το πρώτο βήμα, αν θα γινόταν απ’ το ευρωατλαντικό στρατόπεδο των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ ή το ευρωασιατικό της Ρωσίας και της Κίνας με τις μικρότερες χώρες δορυφόρους τους.
«Ήταν θέμα χρόνου το να φτάσουμε στο να γίνει αυτό που έλεγε ο Κλαούζεβιτς ότι ο πόλεμος δεν είναι παρά η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα και ο Λένιν συμπλήρωσε με βίαια μέσα» τόνισε, προσθέτοντας πως η θέση της Ελλάδας «είναι εμπλοκή με τα μπούνια», συμμετοχή ενεργή και σε στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ γύρω απ’ τη Ρωσία αλλά και με την Ελληνοαμερικάνικη Συμφωνία που μετέτρεψε τη χώρα σε απέραντο στρατόπεδο απ’ όπου εφορμούν στρατιωτικές δυνάμεις στον πόλεμο που διεξάγεται.
Πρόσθεσε πως για το ΚΚΕ υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης νέων εστιών στην ευρύτερη περιοχή και οι κίνδυνοι από την εμπλοκή της χώρας διογκώνονται, όπως φαίνεται και απ’ το γεγονός της κατάληψης ελληνικών τάνκερ από δυνάμεις του Ιράν αλλά και από τις προειδοποιήσεις της Ρωσίας για Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Σούδα…
Στο πλαίσιο αυτό σημείωσε εντάσσονται και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις όπου παρά τα εξοπλιστικά προγράμματα, τις βάσεις που δίνονται στις ΗΠΑ στο όνομα της ασφάλειας της χώρας, η Τουρκία διαρκώς κλιμακώνει την προκλητικότητά της κάτι που «επιβεβαιώνει ότι το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, η ΕΕ δεν μπορούν ούτε έχουν σκοπό να προστατεύσουν την Ελλάδα, αφού έχουν ευαγγέλιο τη συνοχή του ΝΑΤΟ στην ΝΑ πτέρυγά του, έχουν την τουρκία ως βασικό σύμμαχο που θέλουν να τραβήξουν ώστε να μην πάει με το μέρος της Ρωσίας».
Στο φόντο αυτό ξεδιπλώνεται η ενεργειακή κρίση που όπως επεσήμανε δεν οφείλεται στον πόλεμο ο οποίος ήρθε να επιδεινώσει την ενεργειακή φτώχεια, την ενεργειακή εξάρτηση, την ακρίβεια στην ενέργεια που συμπαρασύρει όλους τους κλάδους της οικονομίας. Ξεκίνησε – πρόσθεσε – με τη στρατηγική της πράσινης μετάβασης της ΕΕ όπου στο όνομα του περιβάλλοντος πρόγραψαν τον λιγνίτη που θα μπορούσε να καλύψει ενεργειακά τη χώρα και φτηνά.
Γενικότερα, πρόσθεσε, τα σύννεφα μαζεύονται και πάλι στον ορίζοντα της διεθνούς οικονομίας, η Ελλάδα βυθίζεται σε ύφεση, το ίδιο η ΕΕ, ενώ διεθνώς η οικονομία παρουσιάζει μεγάλη επιβράδυνση. «Άρα να προετοιμαζόμαστε γιατί αυτό σημαίνει νέα μέτρα αντιλαϊκά, πάλι να την πληρώσει ο λαός, γιατί δυστυχώς τα μέτρα δεν τα παίρνουν για τους μεγάλους επιχειρηματίες, βιομηχάνους, εφοπλιστές, τα παίρνουν για το λαό που πληρώνει με φόρους, μειώσεις μισθών, κοινωνικών παροχών… Η δυνατότητα επιδοτήσεων περιορίζεται, αυτή η προσπάθεια απ’ την ΕΕ τα τελευταία χρόνια για άσκηση επεκτατικής πολιτικής, με επιδοτήσεις, χρήμα, δεν έχει πολλά περιθώρια και δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες, το ταμείο ανάκαμψης το νέο υπερμνημόνιο, χωρίς να καταργούνται και τα προηγούμενα, έρχεται να επιβαρύνει ξανά τον εργαζόμενο», συμπλήρωσε.
Αναφερόμενος στα αστικά κόμματα υπογράμμισε πως κινούνται στην ίδια γραμμή πλεύσης, μάλιστα ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν ψηφίσει την πλειοψηφία των νόμων που έφερε η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τους μνημονιακούς νόμους και πρόσθεσε και νέους, ενώ κρίσιμες επιλογές όπως η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία τις δρομολόγησε ο ΣΥΡΙΖΑ, με άλλες όπως η απολιγνιτοποίηση συμφωνεί ζητώντας μόνο χρονική καθυστέρησή της. Στον αντίποδα η πρόταση του ΚΚΕ για πλήρη αξιοποίηση του λιγνίτη αλλά και όλων, των πολλών, ενεργειακών πηγών που διαθέτει η χώρα, με συγκεκριμένο σχέδιο ώστε να μην υπάρχει καταστροφή του περιβάλλοντος ή της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής.
Στο φόντο αυτό, επεσήμανε, δεν υπάρχει καμία περίπτωση το ΚΚΕ να στηρίξει αστική κυβέρνηση είτε αυτοδύναμη είτε συνεργασίας, με αυτή τη γραμμή πλεύσης που ακολουθούν η χώρα και ο λαός πάνε απ’ το κακό στο χειρότερο και μόνη ελπίδα είναι η πρόταση διέξοδος του ΚΚΕ που ωστόσο προϋποθέτει αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων παντού απ’ τα σωματεία και τους συλλόγους, τους φορείς, την τοπική διοίκηση ως τη Βουλή «για να αρχίσει να αλλάζει κάτι και να μπαίνει μπροστά η υλοποίησή της που θα επιλύει προβλήματα, θα δίνει ανάσες, θα ανοίγει το δρόμο προς τα εμπρός… Έτσι όπως είναι η κατάσταση σήμερα αυτό που προέχει είναι να προετοιμάσουμε τον λαϊκό παράγοντα ώστε να αλλάζει καθημερινά αυτός ο συσχετισμός» τόνισε, αναφέροντας ελπιδοφόρα παραδείγματα αγώνων ή αρχαιρεσιών που έφεραν αποτέλεσμα.
«Η πάλη πρέπει να έχει αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα, να συνειδητοποιεί ο εργαζόμενος ποιος φταίει, κι αυτό να αποτυπώνεται και στις εκλογές με ενίσχυση του ΚΚΕ … Εμείς μιλάμε για την κοινωνική συμμαχία, ο λαός δεν έχει να χωρίσει τίποτα μεταξύ του, έχουν κοινά προβλήματα ο εργάτης, ο αγρότης, ο επαγγελματίας», υπογράμμισε, αναπτύσσοντας την πρόταση του Κόμματος για την κοινωνική συμμαχία, τη λαϊκή εξουσία, τη θέση του ΚΚΕ στη διακυβέρνηση αυτής της εξουσίας, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν συναντάται πουθενά αυτή η πρόταση με νταραβέρια κορυφών, μακριά απ’ τους αγώνες και το κίνημα.
Καταλήγοντας εξέφρασε την αισιοδοξία του Κόμματος ότι αυτή η μέρα θα έρθει και ότι η αγωνιστική συμπόρευση σήμερα με το ΚΚΕ προετοιμάζει αυτό το ελπιδοφόρο για το λαό και τον τόπο αύριο.
Απ’ τους παρευρισκόμενους το λόγο πήραν ο Μίλτος Κλωνιζάκης, αντιπρόσωπος στο ΤΕΕ Δ. Κρήτης, ο Γιώργος Αγοραστάκης, πρόεδρος του Συλλόγου «Μίκης Θεοδωράκης», στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ως το 2015, η Αντώνης Σκαμνάκης, καθηγητής δημοσιογραφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ο Γιώργος Αρχοντάκης, γιατρός παθολόγος, η Ειρήνη Δραμιτινού, αναισθησιολόγος στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων, ο Μανώλης Φραγκάκης, γιατρός παθολόγος, πρόεδρος του Κοινωνικού Φαρμακείου, μέλος των Γιατρών του Κόσμου, ο Μανώλης Ντουντουνάκης, καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και η Πηγή Μπελώνη, έμπορος.
Ο Μ. Κλωνιζάκης μεταξύ άλλων τόνισε ότι συμπορεύεται με το ΚΚΕ απ’ το 2019, επιλογή συνειδητή, αφού η πορεία των πραγμάτων αναγκάζει όσους αυτοχαρακτηρίζονται ως ενεργοί, ανήσυχοι πολίτες να πορευτούν με την δύναμη που βρισκόταν πάντα δίπλα στον εργαζόμενο λαό, με αυτούς που έχουν λογισμό και όνειρο, όταν κάποιοι άλλοι με τις πολιτικές τους γκρέμιζαν προσδοκίες και όνειρα ενώ το ΚΚΕ προσπαθούσε με το λόγο του να δείξει ότι ο δρόμος του αγώνα είναι δύσκολος, ότι δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Αναφέρθηκε κι αυτός στα ελπιδοφόρα μηνύματα απ’ τους αγώνες σε μια σειρά κλάδους αλλά και στα προβλήματα που γιγαντώνονται σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία κλπ, τονίζοντας πως τώρα είναι επιτακτική ανάγκη για όσους ανησυχούν, αγωνιούν να συμπορευτούν με το ΚΚΕ. «Είναι ώρα μεγάλων αποφάσεων για μια κοινωνία όπου ο λαός της θα ζει με αξιοπρέπεια», σημείωσε.
Ο Γ. Αγοραστάκης ευχαρίστησε το ΚΚΕ για τη βοήθειά του στην υλοποίηση των τελευταίων επιθυμιών του Μ. Θεοδωράκη, αναφέρθηκε στη σχέση του με τον μεγάλη μουσικοσυνθέτη, εξήγησε τους λόγους της απομάκρυνσής του απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, και αναφέρθηκε στον ρόλο και την αποστολή του ΚΚΕ ζητώντας με την δράση του να φωτίσει παραπέρα το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο λαός και δήλωσε ότι ο ίδιος θα είναι πάντα δίπλα του στην προσπάθεια αυτή.
Ο Α. Σκαμνάκης εξήγησε την πορεία που τον έφερε σε συμπόρευση με το ΚΚΕ στους καθημερινούς αγώνες, χαρακτήρισε ενθαρρυντικό για τον ίδιο την προσπάθεια του ΚΚΕ για διεύρυνση της επαφής του στον κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, παρότι όπως είπε δεν μπορεί να διαμορφωθεί μέτωπο με τους υπάρχοντες πολιτικούς συσχετισμούς. Προσωπικά, τόνισε, «θα είμαι με το ΚΚΕ, θα στηρίξω τις επιλογές του».
Ο Γ. Αρχοντάκης αναφέρθηκε στην προσφορά του ΚΚΕ στον ίδιο και συνολικά στην κοινωνία, το πως η αντιπαράθεση με το ΚΚΕ το διάστημα που ανήκε σε άλλο πολιτικό χώρα τον έκανε να ανατρέψει όσα ως τότε πίστευε για την ΕΕ. Η συμπόρευση με το ΚΚΕ, σημείωσε, είναι κάτι πολύ σπουδαίο όμως πρέπει να προχωρήσει γρήγορα, να υπάρχει αντιπαράθεση, σύγκρουση ιδεών με προοδευτικούς ανθρώπους που έχουν δείξει μια σταθερή πορεία με αγάπη για το λαό.
Η Ειρήνη Δραμιτινού αναφέρθηκε στην εμπειρία της ως γιατρού σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας όπου όπως ανέφερε οι συνάδελφοί τους εργάζονταν κομμουνιστικά, δηλαδη με αγάπη για τον πάσχοντα άνθρωπο, τονίζοντας ότι η απουσία εμπειρίας στους αγώνες στέκεται εμπόδιο στη συνειδητοποίηση της ανάγκης για συμπόρευση με το ΚΚΕ σε αγωνιστική κατεύθυνση.
Ο Μ. Φραγκάκης αναφέρθηκε στη μεγάλη δυσκολία της εποχής που διανύουμε, τονίζοντας πόσο μεγάλη σημασία έχει η έκφραση αλληλεγγύης τις άγριες μέρες που έρχονται, αλλά και να εμπνευστεί ο λαός να συμμετέχει στην κοινωνική συμμαχία για να μπορέσει να αντιπαλέψει τα δύσκολα που είναι μπροστά. Εξέφρασε την ανησυχία του για την ακροδεξιά σημειώνοντας την ανάγκη αποφασιστικής αντιπαράθεσης μαζί της.
Ο Μ. Ντουντουνάκης περιέγραψε με μελανά χρώματα την κατάσταση σε κρίσιμους για τη ζωή του λαού τομείς, τονίζοντας πως υπάρχει συσσωρευμένη εμπειρία τόσο απ’ το ΠΑΣΟΚ όσο κι απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, εμπειρία που επιβεβαιώνει το παλιό σύνθημα του ΚΚΕ”πέντε κόμματα δυο πολιτικές”. Πρέπει – σημειωσε – να φωνάξουμε το φτάνει πια σε αυτή την κατάσταση, να αντισταθούμε, να βγούμε ξανά στους δρομους, να δώσουμε τη μάχη σε κάθε μετερίζι, να προσπαθήσουμε όλοι μαζί, ξανά όπως στα πανεπιστήμια, σε πολλές εργατικές μάχες, να ξανακερδίσουμε πράγματα, να δώσουμε τη μάχη με το ΚΚΕ που ήταν πάντα δίπλα στο λαό, με μακρά ιστορία αγώνων.
Τέλος, η Πηγή Μπελώνη εξέφρασε την ευαρέσκειά της για την σύσκεψη και τη δυνατότητα ανταλλαγής απόψεων, τόνισε πως υπάρχουν κι άλλοι στους οποίους μπορεί και πρέπει να φτάσει το κάλεσμα του κόμματος για αγωνιστική συμπόρευση.
Μετά το πέρας της σύσκεψης ο Α. Σκαμνάκης πρόσφερε στον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για το αρχείο του κόμματος έκδοση του 1945 των εκδόσεων «Τα νέα βιβλία» με τίτλο «Ο Τύπος στη Λαϊκή Δημοκρατία», αφιερωμένη στους εργάτες του Τύπου που έπεσαν στον απελευθερωτικό αγώνα.
