Ο Γιάνης Βαρουφάκης κάλεσε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ σε κοινή συστράτευση απέναντι στην κυβέρνηση με αφορμή το περιστατικό αστυνομικής βίας στη Νέα Σμύρνη… Γιατί απαντήσατε αρνητικά;
Ο κ. Βαρουφάκης ξανακαλεί το ΚΚΕ σε μαζικές κινητοποιήσεις! Του θυμίζουμε, λοιπόν, πως το ΚΚΕ εδώ και ένα χρόνο πρωτοστατεί σε κινητοποιήσεις -Πρωτομαγιά, Πολυτεχνείο, απεργίες κλπ- δηλαδή μας καλεί σε κάτι που ήδη κάνουμε και δεν κάνει αυτός!
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι το πώς μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί πραγματικά η καταστολή; Με συνεννοήσεις κορυφών πολιτικών κομμάτων ή με όρους κινήματος, μαζικών αγώνων που θα στρέφονται στην ίδια την αιτία του προβλήματος, την αντιλαϊκή στρατηγική που απαιτεί και την ανάλογη κατασταλτική θωράκιση; Εμείς απαντάμε το δεύτερο.
Εκεί θα κριθεί κάθε πολιτική δύναμη, χωρίς να αθωωθούν δυνάμεις, που είτε ανέχτηκαν ή και συνδιαμόρφωσαν το θεσμικό κατασταλτικό πλαίσιο από κυβερνητικές θέσεις. ΣΥΡΙΖΑ και Βαρουφάκης, ως τότε υπουργός του, δεν είναι άμοιροι ευθυνών.
Έχοντας ως δεδομένη την απλή αναλογική, θα μπορούσε το ΚΚΕ να στηρίξει μια κυβέρνηση συνεργασίας των κομμάτων της Αριστεράς, έστω για να περάσουν κάποια συγκεκριμένα νομοσχέδια στα οποία φαίνεται πως υπάρχει κοινή γραμμή;
Όπως στη ζωή, έτσι και στην πολιτική δεν είσαι ό,τι δηλώνεις. Και οι δυνάμεις στις οποίες πιθανά αναφέρεστε -ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ- ουδεμία σχέση έχουν με αυτό που γνωρίσαμε ως “Αριστερά”. Είναι δυνάμεις που κρίθηκαν κυβερνητικά, ψήφισαν μνημόνια και αντιλαϊκά μέτρα, μάτωσαν το λαό, έβαλαν τη σφραγίδα τους σε εμβληματικές επιλογές, επικίνδυνες για το λαό και τη χώρα, όπως η στρατηγική συνεργασία Ελλάδας – ΗΠΑ.
Το ερώτημά σας, το απαντήσαμε ήδη από το 2012 και μας δικαίωσε η ίδια η ζωή με τραγικό τρόπο, γιατί η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε αγωνιζόμενο κόσμο σε απογοήτευση και ηττοπάθεια. Αν το ΚΚΕ στήριζε μια τέτοια αντιλαϊκή κυβέρνηση, θα έκανε το μεγαλύτερο δώρο στις δυνάμεις της συντήρησης και της αντίδρασης. Βέβαια δεν έχουμε πρόβλημα να ψηφίσουμε νομοσχέδια που μπορεί να δίνουν μια ανακούφιση στους εργαζόμενους.
Δείτε όμως το εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ “δεσμεύτηκε” να εξασφαλίσει σήμερα για το “νέο” ΕΣΥ το 7% του ΑΕΠ, το οποίο είναι μικρότερο από το 8% του 2015. Όπως βλέπετε, λοιπόν, με άλλους έχει κοινή γραμμή ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πώς θα πρέπει να αντιδράσει ο λαός απέναντι στα φαινόμενα αστυνομικής αυθαιρεσίας; Τι απαντάτε στην κυβέρνηση που κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι υποκινεί τις διαδηλώσεις;
Η άδικη και αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική είναι αυτή που φουντώνει τη λαϊκή αγανάκτηση, υποκινεί τις διαδηλώσεις. Η κυβέρνηση νομοθετεί εκτρώματα, κλιμακώνει τον αυταρχισμό και ζητάει και τα “ρέστα” από τον λαό που δίκαια αντιδρά.
Μάλιστα, η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός, παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν “υποκινητή” των κινητοποιήσεων. Θα μπορούσε να είναι το ανέκδοτο των ημερών, όμως τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Γιατί τα κρούσματα απρόκλητης αστυνομικής βίας δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά στρατηγική επιλογή, σήμα κατατεθέν όλων των αντιλαϊκών κυβερνήσεων.
Η ΝΔ αναβάθμισε ένα ήδη αυταρχικό νομοθετικό και επιχειρησιακό οπλοστάσιο, που διαμορφώθηκε και από προηγούμενες κυβερνήσεις.
Παρά την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών για την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως τα ποσοστά του ΚΚΕ παραμένουν σταθερά… Σας προβληματίζει αυτό;
Εμείς στις δημοσκοπήσεις βλέπουμε το κόμμα μας όχι μόνο να σταθεροποιεί, αλλά και να αυξάνει τις δυνάμεις του. Και από την καθημερινή μας επαφή με τους εργαζόμενους, βλέπουμε πως το ΚΚΕ αναγνωρίζεται από πλατιά τμήματα του λαού, πέρα από την εκλογική του επιρροή, ως η μαχητική, αξιόπιστη δύναμη που “βρέξει-χιονίσει” υπερασπίζεται τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα.
Η αναγνώριση στη δράση και τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ περικλείει δυναμική που μπορεί να δυναμώσει εστίες αντίστασης σε χώρους δουλειάς και μόρφωσης, λαϊκές γειτονιές. Αυτό που μας απασχολεί κυρίως είναι πώς αυτή η αναγνώριση θα μεταφραστεί σε συμπόρευση με το ΚΚΕ μέσα στο κίνημα για να σώσουμε ό,τι σώζεται, διεκδικώντας όλα όσα σήμερα έχει ανάγκη ο λαός για να ζήσει όπως του αξίζει.
Εμείς απλώνουμε το χέρι σ’ αυτόν κόσμο, ανεξάρτητα από το τι έχει ψηφίσει, για να βρεθούμε μαζί στους αγώνες να σπάσουμε τη μοιρολατρία, που τελικά βγάζει κερδισμένους μόνο όσους δημιουργούν τα αδιέξοδα στη ζωή του λαού και των παιδιών του: Την άρχουσα τάξη, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους.
Η κυβέρνηση σκοπεύει να ανοίξει την αγορά τέλος του μήνα και την εστίαση στα μέσα Απρίλη… Ποια η θέση σας; Θεωρείτε ότι θα έπρεπε να έχουν ανοίξει ήδη κάποιες δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα η εστίαση σε ανοιχτούς χώρους;
Αν η κυβέρνηση είχε υλοποιήσει τις προτάσεις του ΚΚΕ, των νοσοκομειακών γιατρών, των εργατικών σωματείων, άλλων μαζικών φορέων όχι μόνο δεν θα έμεναν κλειστά τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, αλλά θα είχαν ήδη ανοίξει αρκετές δραστηριότητες που παραμένουν κλειστές, όπως το εμπόριο, η εστίαση και άλλοι κλάδοι. Οι επιλογές της δεν μαρτυρούν ανικανότητα αλλά προσήλωση στην πολιτική που θεωρεί “κόστος” την υγεία, την παιδεία, συνολικά τις ανάγκες του λαού.
Το επείγον τώρα, είναι η στοχευμένη ενίσχυση όσων μικροεπαγγελματιών έχουν συσσωρεύσει προβλήματα, για να επιβιώσουν, αλλά και για να μπορέσουν να δραστηριοποιηθούν όταν αρθούν οι περιορισμοί. Ειδικά για το εμπόριο, την εστίαση, όπως και για τους υπόλοιπους κλάδους, καταθέσαμε πρόταση νόμου για διαγραφή χρεών σε εφορία και τράπεζες, επιδότηση ατομικών ασφαλιστικών εισφορών, μηνιαίο επίδομα 1000 ευρώ, μαζί με μέτρα πιο μακροπρόθεσμης ανακούφισης, όπως η επαναφορά του αφορολόγητου ορίου και η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.
Ο ιδιωτικός τομέας Υγείας φαίνεται πως τώρα ενισχύει την προσπάθεια του ΕΣΥ. Θεωρείτε πως χάθηκε πολύτιμος χρόνος;
Για να μη χαθεί άλλος χρόνος, δηλαδή άλλες ανθρώπινες ζωές, επείγει να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας, να παρθούν μέτρα προστασίας παντού, να τρέξει ο εμβολιασμός με πρόσβαση σε όλα τα διαθέσιμα εμβόλια. Όταν τα δημόσια νοσοκομεία στην Αττική γεμίζουν με ράντζα, σταματούν χειρουργεία, αναστέλλουν εξετάσεις και θεραπείες, δεν μπορούμε να βαφτίζουμε “ενίσχυση” την “εθελούσια” παραχώρηση δύο ιδιωτικών κλινικών στην Αττική και μάλιστα με το αζημίωτο.
Ενίσχυση στο ΕΣΥ μπορεί να δώσει μόνο η πραγματική επίταξη, δηλαδή η άμεση δέσμευση χωρίς αποζημίωση των υποδομών και του προσωπικού μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων. Έχουμε ήδη υποδείξει με το όνομα και τη διεύθυνσή τους πέντε από αυτά. Αντί γι’ αυτό η κυβέρνηση αποθεώνει τον ιδιωτικό τομέα υγείας, ο οποίος σα να μην είμαστε σε πόλεμο, όχι μόνο δεν επιτάσσεται αλλά θησαυρίζει κι απ’ αυτόν τον πόλεμο.