Η σημερινή ημέρα για τη Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία είναι αναμφισβήτητα, ιστορική

Του Γιάννη Ραψομανίκη

Κερδίθηκε μια μάχη! Ο αγώνας συνεχίζεται!

Η σημερινή ημέρα για τη Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία είναι αναμφισβήτητα, ιστορική.

Η ελληνική δικαιοσύνη, στάθηκε, αμερόληπτα, στο ύψος των περιστάσεων, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί, ως εγκληματική οργάνωση, το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χ. Α. Μια εγκληματική οργάνωση, που συντεταγμένα προέβη σε εγκληματικές ενέργειες τα τελευταία χρόνια, εις βάρος μεταναστών και πολιτικών αντιπάλων, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Ωστόσο, η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση, όσο σημαντική και αν είναι, δεν μπορεί να ξεριζώσει τις φασιστικές και τις ναζιστικές ιδέες από την πληγωμένη ελληνική κοινωνία.

Ο ελληνικός λαός, οφείλει να μη λησμονά ότι η προάσπιση της Δημοκρατίας είναι ζήτημα μόνιμου και διαρκούς αγώνα.

Αφενός, για να μπορεί να εκφράζεται, να εκλέγει τους αντιπροσώπους του, να ασκεί κοινωνικό έλεγχο σε όλα τα επίπεδα της εξουσίας και αφετέρου για λα να μπορεί να καταδικάζει τις φασιστικές και αντιδημοκρατικές νοοτροπίες αλλά και ομάδες, που στην υπηρεσία διαφόρων εξωθεσμικών κέντρων, βρίσκουν γόνιμο έδαφος για να δράσουν.

Ένα γόνιμο έδαφος, που καλλιεργείται σε περιόδους οικονομικών και κοινωνικών κρίσεων και σε περιόδους πολιτικής αστάθειας.

Αυτό το πρόσφορο έδαφος, βρήκε και η νεοναζιστική συμμορία του Μιχαλολιάκου.

Αρχικά, ανέπτυξε φασιστική δράση και βία εις βάρος μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα, καταφέρνοντας να κερδίσει μια έδρα στο Δημοτικό Συμβούλιο Αθηναίων στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010.

Η εκθετική όμως, άνοδος του νεοναζιστικού μορφώματος, ξεκίνησε όταν συμμετείχε ενεργά στο αποϊδεολογικοποιημένο κίνημα των αγανακτισμένων.

Η Χρυσή Αυγή, κατάφερε να κερδίσει την ιδεολογική μάχη της πλατείας, με τα συνθήματα της να βρίσκουν απήχηση και να υιοθετούνται από το σύνολο των “αγανακτισμένων”.
Ξεχνάει μήπως, κανείς το σύνθημα “να καεί το μπουρδέλο η Βουλή”;

Ή μήπως ξεχνάει την επίθεση εις βάρος του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια και την φασιστική εκδίωξη του από τις εορταστικές εκδηλώσεις της Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο του 2011;

Η μετεξέλιξη της οικονομικής κρίσης σε βαθιά πολιτική και θεσμική κρίση, καθώς επίσης και η κοινωνική έκρηξη που ακολούθησε, ήταν για τη Χ.Α. η μεγάλη της ευκαιρία.
Και σε αυτή την πορεία, σημαντικό ρόλο έπαιξαν και συγκεκριμένα ΜΜΕ και δημοσιογράφοι, που προσπαθούσαν να ξεπλύνουν τα μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης.

Δυστυχώς, όπως ήταν αναμενόμενο, οι φασιστικές πρακτικές και η βία της Χ. Α. , βρήκαν την αποδοχή από εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες φασίστες, που την εξέλεξαν στη Βουλή από το 2012 – 2019.

Ναι, γράφω φασίστες. Και αυτό, διότι δεν μπορώ να δεχθώ επιχειρήματα, όπως … “δεν γνώριζα, δεν ήξερα”.
Όλοι γνωρίζαμε και γνωρίζουμε τι πρεσβεύουν οι νοσταλγοί του Χίτλερ!

Στις τελευταίες εκλογές η Χ. Α. δεν κατάφερε να εισέλθει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, όχι όμως και οι φασίστες.

Επομένως, μην εθελοτυφλουμε και μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Όλοι γνωρίζουμε, πως μέσα στην ελληνική κοινωνία, οι φασιστικές αντιλήψεις, νοοτροπίες και πρακτικές, υπάρχουν παντού.

Υπάρχουν όπου υπάρχει ρατσιστικό μίσος και βία
Υπάρχουν, όπου υπάρχει ξενοφοβία,
Υπάρχουν, όπου υπάρχει ομοφοβία και ομοφοβική βία,
Υπάρχουν, όπου υπάρχει ενδοοικογενειακή και σεξιστική βία.

Υπάρχουν, όπου υπάρχει φόβος και μισός σε οτιδήποτε διαφορετικό!

Σήμερα, κερδίθηκε μια μάχη.
Όμως, ο πόλεμος κατά του φασισμού,
δεν κερδίζεται μέσα σε δικαστικές αίθουσες.

Κερδίζεται, μέσα στο σχολείο.
Κερδίζεται, μέσα στην οικογένειά.
Κερδίζεται, πρωτίστως, μέσα μας!