Σφοδρές αντιδράσεις της Εκκλησίας για τη νέα καμπάνια υπέρ του γάμου των ομοφυλόφιλων που υπογράφει ο Γιώργος Καπουτζίδης

Το σενάριο ανήκει σε αυτόν

Σφοδρές αντιδράσεις από τους κύκλους της Εκκλησίας προκάλεσε η νέα καμπάνια του Γιώργου Καπουτζίδη υπέρ του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών.

Η καμπάνια τιτλοφορείται «Πες το Ναι» και απεικονίζει τέσσερα ομόφυλα ζευγάρια σε τέσσερις εποχές (1952, 1974, 2004, 2022).

Ωστόσο, επτά ιερείς ενοχλήθηκαν από το περιεχόμενο του μηνύματος και έστειλαν επιστολή στον πρωθυπουργό για να εναντιθούν στο αίτημα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας για ισότιμη πρόσβαση στον γάμο και την τεκνοθεσία.

«Θέλουμε νά πληροφορήσουμε τούς ἀδελφούς μας χριστιανούς. Νά καταθέσουμε τή μαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας. Νά ὑπομνήσουμε μέ πατρική ἀγάπη πρός ὅλους τό θέλημα τοῦ ζῶντος καί ἀληθινοῦ Θεοῦ.

Ἡ ἱστορία εἶναι ἀρκετά παλιά. Ἰσχνές μειοψηφίες καλά ὀργανωμένες μέ γερές προσβάσεις στά Μ.Μ.Ε., ἔντυπα καί ἠλεκτρονικά, πιέζουν ἐδῶ καί χρόνια κυβερνήσεις καί κόμματα γιά νομοθετική ἀναγνώριση τῆς σεξουαλικῆς τους παρέκκλισης.

Οἱ Χριστιανοί —ἀκόμη κι ἐκεῖνοι πού διατηροῦν χαλαρή σχέση μέ τήν Ἐκκλησία— γνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεός δημιούργησε δύο φύλα, τόν ἄνδρα καί τή γυναίκα. Τρίτο φύλο δέν ὑπάρχει.

Κατά τή φυσική τάξη πού ἐγκαθίδρυσε ὁ Θεός, ὁ ἄνδρας ἕλκεται ἀπό τή γυναίκα καί ἡ γυναίκα ἀπό τόν ἄνδρα. Ἡ ἕλξη αὐτή ἀνοίγει τόν δρόμο τοῦ γάμου πού στή χριστιανική Ἐκκλησία θεωρεῖται «μυστήριον μέγα», μυστήριο ἀγάπης, πηγή καί λίκνο τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς καί ὁδός πού ὁδηγεῖ στή χριστιανική τελειότητα συζύγους καί παιδιά.

Ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ αὐτή τήν ἔγγαμη σχέση καί θεωρεῖ τήν οἰκογένεια, πού ὁ χριστιανικός γάμος ἐγκαινιάζει, μικρή «κατ᾽ οἶκον» ἐκκλησία.

Εἶναι πολύ φυσικό, λοιπόν, ἐκτός ἀπό τόν εὐλογημένο χριστιανικό γάμο ἡ Ἐκκλησία νά μήν ἀποδέχεται κανενός εἴδους ἄλλο γάμο γιά τά μέλη της, τούς χριστιανούς.

Εἰδικότερα γιά τό φαινόμενο τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἡ «θέση» της ἀπό τήν ἵδρυσή της μέχρι σήμερα εἶναι κάτι περισσότερο ἀπό ξεκάθαρη: Ἡ ὁμοφυλοφιλία δέν εἶναι θεμιτή σεξουαλική ἐπιλογή, ἀλλά παρέκκλιση καί διαστροφή τῆς φύσεως.

Εἶναι κατά τόν λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου βαρύ, θανάσιμο σαρκικό ἁμάρτημα τό ὁποῖο, ἄν ὁ ἄνθρωπος πού τό διαπράττει δέν μετανοήσει, τόν ἀποκλείει ἀπό τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μητέρα. Μακροθυμεῖ, ἀνέχεται καί προσεύχεται γιά τήν ἐπιστροφή στούς κόλπους της καί στήν εὐλογημένη κατά Χριστόν ζωή κάθε παιδιοῦ της πού ἀπομακρύνθηκε ἀπ᾽ αὐτήν.

Σέ καμιά περίπτωση ὅμως δέν ἀποδέχεται καί δέν συμβιβάζεται μέ τήν ἁμαρτία. Σέ καμιά περίπτωση δέν συναινεῖ ἡ ἐκτροπή ἀπό τούς νόμους τῆς φύσης πού ὅρισε ὁ Θεός νά γίνει «ἐλεύθερη ἐπιλογή» καί «δικαίωμα» τοῦ ἀνθρώπου.

Σέ καμιά περίπτωση δέν συμφωνεῖ νά τίθεται σέ ἰσότιμη λίγο-πολύ θέση ὁ χριστιανικός γάμος ἀνδρός καί γυναικός καί ἡ «ἐλεύθερη συμβίωση» εἴτε ἑτεροφύλων εἴτε ὁμοφυλοφίλων· ἡ εὐλογημένη χριστιανική οἰκογένεια καί κάθε λογῆς «ἐναλλακτικές μορφές» οἰκογένειας, εἰσαγόμενα ὑποπροϊόντα ἀποχριστιανισμένων κοινωνιῶν.

π Γεώργιος Μπόκας

π Δημ. Γεωργούλιας

π Λ. Ρασσίνης

π Γε. Ράπτης,

π Τιμόθεος Γεράρδος

π Πλα. Αραβογιάνης

π Ξεν. Γεωργιάδης»