Οι New York Times περιγράφουν την απελπιστική κατάσταση στην Αντιόχεια μετά τους φονικούς σεισμούς.
Για τις επιπτώσεις των φονικών σεισμών στην Αντιόχεια ή Αντάκεια, όπως ονομάζεται σήμερα, γράφουν σε εκτενές ρεπορτάζ τους οι New York Times.
«Ξάπλωσαν όπου μπορούσαν: σε γωνίες δρόμων χωρίς φως, σε μικρά πάρκα με γρασίδι, δίπλα σε ένα δημοτικό σχολείο και σε μία βουνοπλαγιά, κάτω από μία από τις πρώτες χριστιανικές εκκλησίες του κόσμου», γράφουν οι Βίβιαν Λι και Νιμέτ Κιράτς στο γνωστό αμερικάνικο Μέσο, αναφερόμενοι στους σεισμόπληκτους.
Στην Αντιόχεια, την αρχαία πρωτεύουσα της επαρχίας Χατάι, την περιοχή που επλήγη περισσότερο από τον χειρότερο σεισμό στην Τουρκία εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, χιλιάδες άνθρωποι παλεύουν να κατανοήσουν τι είναι αυτό που ανέτρεψε τη ζωή τους και άφησε πολλούς χωρίς σπίτι, χωρίς περιουσία, χωρίς αναμνήσεις και, κάποιους, χωρίς μέλλον.
Πολλοί αγωνίζονταν για να περάσουν άλλη μια νύχτα. Τα αυτοκίνητα ήταν κρύα για να κοιμηθούν και πολύ μικρά για να χωρέσουν τις περισσότερες οικογένειες. Αλλά μπορούσαν να είναι πιο ζεστά από τις σκηνές, οι οποίες ήταν απλώς ένας λεπτός μουσαμάς που κάλυπτε την πλήρη καταστροφή των ανθρώπων που βρίσκονταν μέσα, γράφουν χαρακτηριστικά οι ΝΥΤ.
Ωστόσο, και οι δύο επιλογές ήταν προτιμότερες από ένα πανί που είχαν στη διάθεσή τους άλλοι, το οποίοι τοποθέτησαν σε μια στάση λεωφορείου ή στύλους για να προστατευτούν από το κρύο.
«Θα πεθάνουμε στις καρέκλες μας»
Στη συνέχεια, οι NYT μεταφέρουν παράπονα των σεισμόπληκτων για την απουσία επαρκούς βοήθειας και την αργοπορημένη αντίδραση των Αρχών στην Τουρκία.
«Θα πεθάνουμε στις καρέκλες μας, ενώ περιμένουμε τις σκηνές εκστρατείας», δήλωσε η Σαμπριγέ Καραογλάν, ενώ καθόταν σε μια καρέκλα και ήταν τυλιγμένη με μια λεπτή κουβέρτα.
Για την ιστορία της Αντιόχειας
Οι New York Times θυμίζουν ότι η Αντάκεια ή Αντιόχεια, που θεμελιώθηκε το 300 π.Χ. από στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έχει καταστραφεί και ανοικοδομηθεί πολλές φορές. Έλληνες, Ρωμαίοι και Βυζαντινοί την αποκαλούσαν Αντιόχεια, ενώ στην ακμή της υπήρξε η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Σημάδια της ελληνιστικής, ρωμαϊκής και πρωτοχριστιανικής της ιστορίας βρίσκονται παντού.
Ωστόσο, η ιστορική αναδρομή δεν προσφέρει ανακούφιση στους κατοίκους. «Η Αντιόχεια δεν υπάρχει πια. Έχασα φίλους, το εστιατόριο που τρώγαμε. Έχασα όλες τις αναμνήσεις μου. Δεν έχω πια λόγο να ζω στην επαρχία Χατάι. Δεν υπάρχει πια τίποτα εδώ», λέει ο 41χρονος Καζίμ Κουσεϊρί.
Το ιστορικό κέντρο της πόλης, όπου ισλαμικά τεμένη, χριστιανικοί ναοί, κρύπτες Αλεβιτών και η εβραϊκή συναγωγή βρίσκονταν σε αγαστή γειτνίαση, έχει καταστραφεί ολοσχερώς.
«Είναι οδυνηρό να βλέπω την οδό Ανεξαρτησίας γεμάτη ερείπια. Ήταν τέλειο μέρος. Θα προτιμούσα αυτό να είχε συμβεί στη δική μου πόλη», λέει ο 34χρονος Κούρδος κτηνοτρόφος Αχμέτ Γιουνές από τη Σανλιούρφα, ο οποίος επισκεπτόταν την Αντιόχεια για τη ζωοπανήγυρη.