Σεισμός στο Μαρόκο: Έλληνες περιγράφουν πώς γλίτωσαν από την ισχυρή δόνηση

Στα ισοπεδωμένα από τον σεισμό χωριά του Μαρόκου οι διασώστες αναζητούν τυχόν επιζώντες στα συντρίμμια, δίνοντας μάχη με τον χρόνο, καθώς οι νεκροί από την φονικότερη δόνηση των τελευταίων 60 ετών πλησιάζουν τους 2.700 και όσο περνούν οι ώρες αποκαλύπτεται το μέγεθος της καταστροφής.

Έλληνες που ήταν στο Μαρακές την στιγμή που «χτύπησε» ο Εγκέλαδος μιλούν στο Live News και περιγράφουν μια έντονη δόνηση μεγάλης διάρκειας.

«Δεν κινδυνεύσαμε να πάθουμε κάτι. Είχε αρκετή διάρκεια, ήταν μεγάλος ο σεισμός, άρχισε ο κόσμος να πανικοβάλλεται», δηλώνει η Αλία Άιτ Μπεν Σμπάνι, ιδιοκτήτρια τουριστικού γραφείου.

Ισπανία, Βρετανία, Κατάρ και τα ΗAΕ έχουν στείλει σωστικά συνεργεία

Ο κύριος Μιχάλης Προμπονάς είναι ένας από τους τουλάχιστον 20 Έλληνες επιστήμονες, που συμμετείχαν στο συνέδριο για τα γεωπάρκα, που ήταν σε εξέλιξη την προηγούμενη εβδομάδα στο Μαρακές.

«Ήταν πολύ έντονος ο σεισμός και με μεγάλη διάρκεια. Βέβαια όταν συμβαίνουν αντίστοιχα γεγονότα ο χρόνος διογκώνεται, νομίζω, που σημαίνει ότι φαίνεται αιώνας», σημειώνει.

Πάνω από 100 Έλληνες επέλεξαν να επιστρέψουν με τις έκτακτες πτήσεις που προγραμματίστηκαν, όμως αρκετοί είναι αυτοί που βλέποντας ότι οι μεγάλες πόλεις είναι ασφαλείς και προτίμησαν να συνεχίσουν την παραμονή τους.

Όπως σημειώνει η Αλία Άιτ Μπεν Σμπάνι: «Οι ζημιές είναι ελάχιστες στο Μαρακές, οι καταστροφές έχουν γίνει στα χωριά της οροσειράς του Άτλαντα, που είναι από χώμα και άχυρο τα περισσότερα. Οι πόλεις έχουν ελάχιστες έως καθόλου ζημιές. Για παράδειγμα στη Εσαουίρα που είμαστε δεν υπάρχει καμία ζημιά. Στο Μαρακές ελάχιστες είναι οι ζημιές στη Μεντίνα».

Διεθνής βοήθεια για να βρεθούν επιζώντες

«Υπάρχουν χωριά στην οροσειρά του Άτλαντα που έχουν σβηστεί από το χάρτη. Τα μαροκινά ΜΜΕ δείχνουν εικόνες με διασώσεις από αέρος και άλλες επιχειρήσεις. Σε αυτή την περιοχή ζουν μισό εκατομμύριο άνθρωποι. Ένα μεγάλο μέρος από αυτούς ζουν σε εξαιρετικά απομονωμένες περιοχές και μιλούν και πολύ αργή αντίδραση των αρχών μέχρι στιγμής», αναφέρει το δελτίο του BBC.

Ισπανία, Βρετανία, Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν στείλει σωστικά συνεργεία στο Μαρόκο, ενώ η Γαλλία ανακοίνωσε πακέτο οικονομικής βοήθειας 5 εκατομμυρίων ευρώ για την ανακούφιση των πληγέντων.

Πλάνα από το απομονωμένο χωριό Ίμι Ν’Τάλα, που τράβηξε ο Ισπανός διασώστης, Αντόνιο Νογάλες, της ομάδας διάσωσης «Ενωμένοι Πυροσβέστες Χωρίς Σύνορα», δείχνουν άνδρες και σκύλους σκαρφαλωμένους σε απότομους λοφίσκους, καλυμμένους με συντρίμμια.

«Το μέγεθος της καταστροφής είναι απόλυτο. Ούτε ένα σπίτι δεν έχει μείνει όρθιο. Θα ξεκινήσουμε την έρευνα με τους σκύλους και θα δούμε αν θα βρούμε κάποιον ζωντανό», ακούγεται να λέει ο Νογάλες, δυσκολευόμενος να βρει τα λόγια για να περιγράψει αυτά που βλέπει.

Στο Ιμγκντάλ, ένα χωριό περίπου 75 χιλιόμετρα νοτίως του Μαρακές, γυναίκες και παιδιά στριμώχνονταν νωρίς το πρωί κάτω από τις αυτοσχέδιες σκηνές που στήθηκαν κατά μήκος του δρόμου, δίπλα στα γκρεμισμένα σπίτια τους. Νοτιότερα, ένα αυτοκίνητο είχε καταπλακωθεί από βράχους που έπεσαν από έναν γκρεμό.

Στο χωριό Ταφεγάγτε, ο Χαμίντ Μπεν Χένα περιγράφει πώς σκοτώθηκε ο οκτάχρονος γιος του, όταν πήγε να πάρει ένα μαχαίρι από την κουζίνα για να κόψουν ένα πεπόνι για το δείπνο της οικογένειας. Το παιδί καταπλακώθηκε από το σπίτι, η υπόλοιπη οικογένεια σώθηκε.

Οι αρχές δεν έχουν ακόμη ανακοινώσει αριθμό αγνοουμένων, καθώς πολλά χωριά είναι δυσπρόσιτα. Οι δρόμοι που κόπηκαν ή έκλεισαν λόγω βράχων καθιστούν ακόμη δυσκολότερη την πρόσβαση στις περιοχές που έχουν χτυπηθεί περισσότερο από τον σεισμό.

Στον δρόμο για την πόλη Αντασίλ, σε μικρή απόσταση από το επίκεντρο, ο διασώστης Αϊμάν Κοάιτ προσπαθούσε να απομακρύνει τους βράχους που έπεσαν στο οδόστρωμα. «Πιο πάνω υπάρχουν χειρότεροι δρόμοι που είναι ακόμη αποκλεισμένοι και προσπαθούμε να τους ανοίξουμε και εκείνους», λέει.

Πολλά κτίσματα κατέρρευσαν αμέσως, όπως τα πολυάριθμα, παραδοσιακά σπίτια από πλίνθους, πέτρα και ακατέργαστη ξυλεία, τα γραφικά κτίρια που τραβούσαν σαν μαγνήτης τους τουρίστες στον Άνω Άτλαντα. «Είναι δύσκολο να ανασύρουμε ζωντανούς ανθρώπους επειδή οι τοίχοι και τα ταβάνια μετατράπηκαν σε χώμα όπως έπεφταν, θάβοντας όποιον ήταν από κάτω, χωρίς να αφήνουν θύλακες αέρα», δηλώνει ένας στρατιωτικός.