Οι δηλώσεις του Δημάρχου στο Livetalks, σχετικά με τα κρούσματα στο Γεράνι, είναι η επιτομή της απαράδεκτης θεωρίας της ατομικής ευθύνης. Της πλήρους αποσιώπησης των εγκληματικών ευθυνών της κυβέρνησης και του κράτους και της μετατόπισής τους στα θύματά της.
Με την επίμονη και επίπονη προσπάθεια του λαού μας και των Ρεθεμνιωτών κερδήθηκε πολύτιμος χρόνος ιδιαίτερα στην πρώτη φάση της πανδημίας. Η κυβέρνηση, παρά τις συνεχείς φωνές και προτάσεις των υγειονομικών και των λαϊκών οργανώσεων, τον σπατάλησε στον εφησυχασμό και στην κουρελοποίηση των υγειονομικών πρωτοκόλλω, για χάρη των επιχειρηματικών συμφερόντων στις μεταφορές, τον τουρισμό κλπ.
Όλο το καλοκαίρι και εν όψει του 2ου κύματος δεν πήρε κανένα ουσιαστικό μέτρο θωράκισης του συστήματος υγείας (προσλήψεις γιατρών, κλίνες ΜΕΘ). Οι αναφορές για το 82% των θανάτων εκτός ΜΕΘ αποτελούν τραγικό κόλαφο για την κυβέρνηση. Ακόμη και σήμερα τα test δεν είναι δωρεάν, γίνονται σε περιορισμένη έκταση με αποτέλεσμα να μην εντοπίζονται έγκαιρα τα κρούσματα και ιδιαίτερα τα ασυμπτωματικά. Ενώ θα μπορούσε, επιτάσσοντας κάποια ξενοδοχεία, να περιορίζει εκεί τα ενεργά κρούσματα που δεν απαιτούν περίθαλψη, με τον κατ’ οίκον περιορισμό δίνει άφθονο έδαφος στην ενδοοικογενειακή μετάδοση και όχι μόνο. Χώρια η κατάσταση στα ΜΜΜ, τα σχολεία των 25 μαθητών, η ανεξέλεγκτη κατάσταση στους μεγάλους χώρους δουλειάς.
Ακόμη και τον αναγκαίο εμβολιασμό, που ούτως ή άλλως θα κρατήσει αρκετούς μήνες, η κυβέρνηση τον αξιοποίησε για επικοινωνιακές φανφάρες σπέρνοντας τον εφησυχασμό για να αποφύγει την λήψη ουσιαστικών μέτρων θωράκισης. Και σα να μην έφταναν αυτά σε περίοδο πανδημίας τόλμησαν να προχωρήσουν ακόμη και σε μείωση των δαπανών για την υγεία!!!
Δεν τα αγνοεί αυτά ο κ Μαρινάκης. Να τα δικαιολογήσει επιχειρεί επαναφέροντας την καραμέλα του δημόσιου χρέους. Θυμούνται το χρέος όταν πρόκειται για τα μέτρα προστασίας της ζωής και των αναγκών του λαού μας. Το ξεχνούν και το διογκώνουν όταν δανείζονται για να μοιράσουν εκατομμύρια στους τραπεζίτες, τους Βασιλάκηδες, τους κλινικάρχες, τους μεγαλοεργολάβους, τα ΣΔΙΤ κλπ.
Είναι τουλάχιστον πρόκληση να αποδίδουν στο λαό τα εφυολογήματα για τις κούπες και τις ρακές που θα αντιμετωπίσουν τον ιό. Στην πραγματικότητα κατασκευάζουν τον εύκολο αντίπαλο για να παρακάμψουν τις πραγματικές και ώριμες διεκδικήσεις του λαού. Όσο για το «ατομικό καταφύγιο» αν δεν είναι σχήμα λόγου, είναι μια ανεφάρμοστη ουτοπία. Γιατί η πανδημία δεν είναι μια επιδρομή κάποιων ωρών να κλειστούμε να περάσει. Είναι μια υπόθεση πολλών μηνών. Υποχρεωτικά πρέπει να αντιμετωπιστεί παράλληλα με την συνέχιση και την προσαρμογή της ζωής, που δεν κλείνεται σε καταφύγια. Κι αυτό απαιτεί και ατομική αλλά πάνω απ’ όλα την οργανωμένη κρατική ευθύνη.
Μ Μανουσογιάννης
Δημοτικός Σύμβουλος του ΚΚΕ
Εκλεγμένος με την ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
