Ρέθυμνο: Η προεκλογική περίοδος δεν προσφέρει ασυλία στις κοινωνικές διακρίσεις

Γράφει η Αλκυόνη Χριστοδουλάκη

Αναστάτωση έχουν προκαλέσει στην κοινωνία του Ρεθύμνου οι δηλώσεις της υποψήφιας δημοτικής συμβούλου με την παράταξη της Νέας Αντίληψης , Άννας Ελευθεριάδου- Γκίκα, σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, περί υπεροχής των προσώπων του ψηφοδελτίου της σε σχέση με τα ψηφοδέλτια των υπόλοιπων παρατάξεων.

Καταρχάς, επειδή προφανώς χρειάζονται πολλές έννοιες διευκρίνιση, ας ξεκαθαριστεί πως οποιαδήποτε αντίληψη, δήλωση, ιδέα, που αναφέρεται σε ανωτερότητα ή υπεροχή των ανθρώπων και της ποιότητας τους ως όντα, αποτελεί ρατσισμό.

Αφού έχουμε αφομοιώσει αυτή την έννοια, ας αναφερθούμε στον κοινωνικοοικονομικό ρατσισμό, ο οποίος ασκείται με κριτήριο την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των ατόμων (πλούσιοι-φτωχοί), το μορφωτικό τους επίπεδο (μορφωμένοι-αμόρφωτοι), το φύλο (γυναίκες-άνδρες), το επάγγελμα (πνευματικοί άνθρωποι-χειρώνακτες)κτλ…

Είπατε , μεταξύ άλλων, κυρία Ελευθεριάδου- Γκίκα,  πως για εσάς είναι κριτήρια ανθρώπου το «πόσο πετυχημένος είναι κάποιος στη δουλειά του» και οι σπουδές, συγκεκριμένα «οι σπουδές, να ξέρουν γράμματα, να έχουν μόρφωση».  Αναφέρατε χαρακτηριστικά πως ο «επαγγελματικός προσανατολισμός είναι το τι κάνει κανείς στη ζωή του» και πως στα βιογραφικά των ψηφοδελτίων παρατηρείτε κενά προσωπικοτήτων.

Με όλο το σεβασμό, θεωρώ πως ίσως έχετε μπερδευτεί λίγο. Συγχέετε έννοιες και καταστάσεις καταλήγοντας σε λανθασμένα συμπεράσματα μέσα στον πυρετό του προεκλογικού αγώνα.

Φυσικά είναι σημαντικό να σπουδάζουν οι άνθρωποι. Φυσικά είναι σημαντικό να μη στερεύει ποτέ η ανάγκη για γνώση. Όπως επίσης είναι εξαιρετικό να απολαμβάνει κάποιος μεγάλη επαγγελματική επιτυχία. Όμως οι σπουδές δεν ακυρώνουν την εκτός ακαδημαϊκού πεδίου μόρφωση. Η επαγγελματική επιτυχία δεν αναιρεί την ικανότητα και το ταλέντο σε μια επαγγελματική δυσκολία, ακόμη και αποτυχία. Και η εργασία κάποιου -πετυχημένη ή μη- δεν περικλείει “το τι κάνει στη ζωή του”. Εάν κάποιος δουλεύει ως σερβιτόρος, δεν έχει πτυχίο, είναι μορφωμένος και προσφέρει από το υστέρημα του χρήματα σε φιλανθρωπίες, αυτός ο υποψήφιος, που δεν πληροί τα κριτήρια σας, δεν είναι αρκετά αξιόλογος άνθρωπος για να σταθεί σε ένα ψηφοδέλτιο;

Εκείνος που δεν έχει σπουδάσει κυρία Ελευθεριάδου, δεν είναι απαραίτητα αμόρφωτος ή αγράμματος. Εκείνος που δεν είναι πετυχημένος στην τωρινή εργασία του δεν είναι ποιοτικά κατώτερος. Γνωρίζετε πως υπάρχουν πτυχιούχοι αμόρφωτοι, ακόμα και γιατροί που είναι μεν σπουδαγμένοι στο αντικείμενο τους, αλλά σε σφαιρικό πλαίσιο μπορεί να θεωρούνται αμόρφωτοι; Διανύουμε μια σκληρή εποχή οικονομικής κρίσης, μια εποχή συμφερόντων και επιλεκτικού βολέματος, με τα ποσοστά της ανεργίας στα ύψη, και θεωρείτε πως είναι κριτήριο ενός ανθρώπου η επαγγελματική επιτυχία;

Γνωρίζετε πόσοι άνθρωποι ταλαντούχοι, έξυπνοι, μορφωμένοι, χαρισματικοί, κάνουν περιστασιακές δουλειές για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους ή ακόμα και πόσοι είναι άνεργοι;

Γνωρίζετε πως ο Κωνσταντίνος Καβάφης για πολλά χρόνια δεν εργαζόταν συστηματικά, αλλάζοντας διάφορα επαγγέλματα, χωρίς να είναι πετυχημένος σε κάποιο από αυτά; Ήταν λιγότερο αξιόλογος χωρίς επαγγελματική επιτυχία;

Γνωρίζετε πως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο δικός μας,ξέρετε,  ο Νομπελίστας Λογοτεχνίας, είχε εγκαταλείψει τις νομικές σπουδές του και δεν τις ολοκλήρωσε ποτέ; Ήταν λοιπόν αμόρφωτος;

Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, ξέρετε, ο Νομπελίστας Ειρήνης, σταμάτησε τις σπουδές του ως διδάκτωρ της θεολογίας, για να ασχοληθεί με τον κοινωνικό και αντιρατσιστικό του αγώνα και ξεκίνησε ως εφημέριος της εκκλησίας των Βαπτιστών. Θα κέρδιζε μια θέση στο ίδιο ψηφοδέλτιο με εσάς;

Νομίζω πως είναι ξεκάθαρο ότι, ενίοτε παρασυρόμαστε και προσπαθώντας να μεταδώσουμε το σκεπτικό μας σε κάποιον άλλο, καταλήγουμε σε λάθος μονοπάτια. Τουλάχιστον αυτό θα ήθελα να πιστεύω, σε ένα ιδανικό ίσως προεκλογικό συννεφάκι ,όπου όλοι σέβονται την προσωπικότητα των αντιπάλων τους.

Είναι πολύ σημαντικό να τονιστεί πως όλοι οι υποψήφιοι έχουν ποιότητα ως άνθρωποι, όλοι έχουν ικανότητες, σε διαφορετικούς τομείς και προεκτάσεις ο καθένας, παλεύοντας με όποια όπλα τους έχει δώσει ως τώρα η ζωή τους. Κρίνονται βεβαίως, η θέση τους απαιτεί να κριθούν από τους δημότες, όμως πρέπει να κρίνονται για την πολιτική τους υπόσταση και τις πράξεις που την πλαισιώνουν γύρω από το κοινό συμφέρον της κοινωνίας που θέλουν να εκπροσωπήσουν.

Τέλος, είναι απαραίτητο να αναφερθεί πως αυτές οι απόψεις εκφράστηκαν μόνο από την κυρία Ελευθεριάδου και δεν έχουν παρουσιαστεί ως θέση της παράταξης και των υποψηφίων της, οι οποίοι σέβονται την προεκλογική διαδικασία και κάνουν τον αγώνα τους μέσα στα θεσμικά πλαίσια, όπως και όλοι οι υποψήφιοι των υπόλοιπων παρατάξεων.