Πώς προκύπτουν τα αυτοάνοσα νοσήματα;
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι ο φύλακας της υγείας μας. Είναι πάντοτε σε ετοιμότητα για να μας προφυλάξει από όλες τις απειλές, παλεύοντας ενάντια στους ιούς και τα μικρόβια. Καμιά φορά όμως στρέφεται εναντίον μας… Μπερδεύεται και επιτίθεται στον ίδιο μας τον οργανισμό σαν να ήταν «ξένος»!
Όταν έχουμε μια αυτοάνοση διαταραχή, το ανοσοποιητικό μας αδυνατεί να κάνει διάκριση ανάμεσα στους υγιείς ιστούς και στους δυνητικά επιβλαβείς εισβολείς. Ως αποτέλεσμα, το σώμα μας πυροδοτεί μια αντίδραση που καταστρέφει τους φυσιολογικούς ιστούς.
Οι γιατροί δεν γνωρίζουν ακριβώς τι προκαλεί αυτή την αντίδραση, ωστόσο ορισμένοι άνθρωποι έχουν περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν μια αυτοάνοση ασθένεια από άλλους.
4 παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για αυτοάνοσα
Παράγοντες που φαίνεται να αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης αυτοάνοσων νοσημάτων περιλαμβάνουν:
1. Το φύλο
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Autoimmunity, το 80% των πάσχοντων να είναι γυναίκες μεταξύ 15 και 44 ετών.
Παράγοντες όπως το πρόσθετο χρωμόσωμα Χ, ορισμένες ορμονικές αλλαγές, η αναπαραγωγική λειτουργία, οι ανοσολογικές αποκρίσεις, οι επιδράσεις των περιβαλλοντικών παραγόντων και η ευπάθεια των οργάνων, θα μπορούσαν όλοι να συμβάλλουν στον υψηλότερο επιπολασμό αυτοάνοσων νοσημάτων στις γυναίκες.
2. Το οικογενειακό ιστορικό
Ορισμένες διαταραχές, όπως ο λύκος και η σκλήρυνση κατά πλάκας, τείνουν να εμφανίζουν μια κληρονομική οικογενειακή προδιάθεση. Αυτό σημαίνει ότι αν έχουμε έναν συγγενή με αυτοάνοσο νόσημα έχουμε και μεγαλύτερες πιθανότητες να πάθουμε κι εμείς κάποιο, χωρίς αυτό να προεξοφλεί ότι θα το παρουσιάσουμε οπωσδήποτε.
Καθώς νέες παθήσεις εμφανίζονται στα μέλη της οικογένειάς μας είναι σημαντικό να ενημερώνουμε το οικογενειακό μας ιστορικό. Όταν τα ιατρικά μας αρχεία ενημερώνονται, μπορούμε να τα ελέγξουμε μαζί με το γιατρό μας, ο οποίος μπορεί να παρατηρήσει τυχόν μοτίβα ή άλλες σημαντικές λεπτομέρειες που θα μας καθοδηγήσουν στην καλύτερη θεραπεία, εφόσον χρειαστεί.
3. Περιβαλλοντικοί παράγοντες
Η έκθεση σε τοξίνες όπως ο καπνός του τσιγάρου, οι ατμοσφαιρικοί ρύποι ή η υπεριώδης ακτινοβολία σχετίζονται με την ανάπτυξη αυτοάνοσων ασθενειών όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Επίσης, πολλοί τοξικοί παράγοντες έχουν την ικανότητα να αλλάζουν την έκφραση των γονιδίων. Με λίγα λόγια, μπορούν να ενεργοποιήσουν ένα κατά τα άλλα καταπιεσμένο γονίδιο ή να απενεργοποιήσουν ένα ενεργό.
4. Άλλες παθήσεις
Ορισμένες καταστάσεις υγείας, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης αυτοάνοσων.
Ειδικότερα, το υπερβολικό βάρος σχετίζεται με περισσότερες από 10 αυτοάνοσες ασθένειες και μπορεί να εμπλέκεται σε άλλες.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι όταν υπάρχει ήδη ένα αυτοάνοσο νόσημα, αυξάνεται και ο κίνδυνος για ανάπτυξη περισσότερων.
