Παρουσίαση του βιβλίου : «Χανιά, όμορφη πόλη.

παρουσίαση του βιβλίου : «Χανιά, όμορφη πόλη. Σελιδοδείκτες μνήμης και λογοτεχνίας» (Επιλογή κειμένων: Νίκη Τρουλλινού, Φωτογραφίες: Ένη Κούκουλα) Εκδ. Πυξίδα της Πόλης / Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων

Σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου μας

«Χανιά, όμορφη πόλη. Σελιδοδείκτες μνήμης και λογοτεχνίας»

(Επιλογή κειμένων: Νίκη Τρουλλινού, Φωτογραφίες: Ένη Κούκουλα)

την Πέμπτη 22 Ιουνίου 2023 στις 19:00 στο Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης

στο πλαίσιο του 2ου Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:

Μανώλης Πιμπλής, διευθυντής Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων,

Νίκη Τρουλλινού, συγγραφέας,

Ένη Κούκουλα, φωτογράφος.

Συντονισμός: Ματθαίος Φραντζεσκάκης, υπεύθυνος εκδ. «Πυξίδα της Πόλης», διευθυντής ΦΚΧ.

Συνδιοργάνωση

Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων

Εκδόσεις «Πυξίδα της Πόλης

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων

Τίτλος: ΧΑΝΙΑ, όμορφη πόλη

Υπότιτλος: σελιδοδείχτες Μνήμης και Λογοτεχνίας

Σελίδες 258, Τιμή 22 Ευρώ

Isbn 978-618-5364-76-2

Επιλογή κειμένων, επιμέλεια: Νίκη (Κουκουνάκη) Τρουλλινού

Φωτογραφίες : Ένη Κούκουλα

Έκδοση: ΠΕΚ-Πυξίδα της Πόλης, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων. Μάϊος 2023 Χανιά

Υπεύθυνος Έκδοσης: Ματθαίος Φραντζεσκάκης

Σχεδιασμός εξωφύλλου, σελιδοποίηση: inglelandi.com

Ογδόντα ένα κείμενα, από τον Όμηρο και τον Ηρόδοτο έως τον Μπενέτο Μόρο και την βαρόνη Σβάρτς, από τον Τζάνε Μπονιαλή ως την Μάρω Δούκα και τον Τίτο Πατρίκιο. Μία περιδιάβαση μέσα από τις λέξεις και διασχίζοντας δυόμιση χιλιάδες χρόνια συντροφευμένη από τις μαυρόασπρες και έγχρωμες φωτογραφίες της Ένη Κούκουλα. Ένα βιβλίο για να διασχίσουμε μαζί τα σοκάκια του Τοπανά, να περνάμε απέναντι τη Χάληδων στο Λαβύρινθο γύρω από την Τριμάρτυρη και το λόφο του Καστελιού, να ‘’πορίζουμε’’ στα στενά γύρω από το Πηγάδι του Τούρκου, ως την Σπλάντζια, και τους Αγίους Αναργύρους ως τα κάποτε σπίτια των προσφύγων στον προμαχώνα της Αγίας Λουκίας, τεντωμένα τα αυτιά να ακούνε ιστορίες, ιστορίες και προσευχές, των πιο διαφορετικών ανθρώπων, στις πιο διαφορετικές γλώσσες , ξέροντας πάντα, σε κάθε στιγμή που οι δρόμοι μας πνίγουν, πως, να, βγήκαμε κιόλας στη θάλασσα. Από τη Νέα Χώρα στο παλιό λιμάνι, στην Πύλη της Άμμου σύριζα στο κύμα, παρακάμπτοντας και ξανασυναντώντας το συνεχώς, άλλοτε τρυφερό και άλλοτε εκδικητικό, ως την Αγιά Κυριακή. Και το νερό, σε απίστευτες αποχρώσεις, σε όλες τις εκδοχές του καιρού και τις διαθέσεις των εποχών, περιμένει πάντα στο σύνορο. Αυτό, η ακαριαία γειτνίαση του νερού και της πέτρας, η σταθερότητα της γης και το ασταθές του υγρού στοιχείου, η βεβαιότητα του γνωστού και η αγωνία του απρόσμενου, η μνήμη των κατακτητών και των κατακτημένων προσδεμένη σε παλίμψηστα υγρά σταυροδρόμια, ενώνονται σ’ ένα ταξίδι με αρχή και τέλος ∙ χωρίς αρχή και χωρίς τέλος.