ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ
(Το ξεκάθαρο μήνυμα της Κυβέρνησης προς την νέα γενιά μετά από 2 χρόνια διακυβέρνησης είναι το παραπάνω).
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στάθηκε πριν από λίγες ημέρες η ομιλία και οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Μάλιστα ένα μεγάλο μέρος της ήταν αφιερωμένο στους νέους ανθρώπους και το μέλλον τους.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο άνθρωπος έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από το γεγονός ότι ζει σε οργανωμένες κοινωνίες. Το δικαίωμα της υγείας, της ελευθερίας, της εργασίας, της μόρφωσης, της ισότητας και της δικαιοσύνης καθιστά ένα κράτος πολιτισμένο και δημοκρατικό. Παρόλα αυτά από τη συγκεκριμένη ομιλία βλέπουμε να απουσιάζει ο διάλογος, να κυριαρχούν παλαιοκομματικές αντιλήψεις και να υπάρχει έλλειψη αλληλεγγύης και συνεργασίας.
Τα τελευταία δύο χρόνια δεν βλέπουμε να υπάρχει πρόοδος και εξέλιξη αλλά μαρασμός και οπισθοδρόμηση, καθώς επίσης και μια δυστοκία στην αξιοποίηση του νεανικού δυναμικού. Ειδικά με την εμφάνιση της πανδημίας η αγορά έμεινε ανίσχυρη, μειώθηκαν οι οικονομικές συναλλαγές και οι δαπάνες στην κατανάλωση, επιφέροντας μείωση των εισοδημάτων στην οικονομία και στην κρατική φορολογία αλλά και αύξηση της ανεργίας.
Συγκεκριμένα, στην χώρα μας αυτή τη στιγμή υπάρχει μεγάλο ποσοστό ανεργίας, φτώχεια και χαμηλή παραγωγικότητα. Δυστυχώς μέσα στα τελευταία δυο χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας δεν υπήρξε καμία εξέλιξη ούτε και ανάπτυξη στον τόπο μας. Αντίθετα η ανεργία των νέων ανθρώπων αυξήθηκε και αγγίζει πλέον το 38%, ενώ ταυτόχρονα ο Έλληνας εργαζόμενος αμείβεται και με τον χαμηλότερο μισθό ανάμεσα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Δυστυχώς η αβεβαιότητα και η επισφάλεια δεν έχουν εκλείψει αλλά αντιθέτως με το νέο Εργασιακό Νομοσχέδιο που νομιμοποιεί τις απλήρωτες υπερωρίες και την κατάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, έχουν κλιμακωθεί.
Παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβέρνησης για ανάσχεση του Brain Drain και την επαναφορά των επιστημόνων από το εξωτερικό, παρατηρούμε ότι η πολιτεία δε διαθέτει καμία πολιτική βούληση για τη στήριξη των νέων ανθρώπων. Αντιθέτως, απέλυσε όλους τους νέους επιστήμονες από το πρόγραμμα κατά του Brain Drain και τους Δήμους ενώ ανακοίνωσε ένα νέο πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για την ‘καταπολέμηση της ανεργίας’, με μισθό 1.200 ευρώ για νέους ηλικίας 22-29 ετών για το πρώτο ένσημο, εμπαίζοντας όμως έτσι και κοροϊδεύοντας τους, αφού δίνουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι ο καθαρός μισθός θα είναι 1.200 ευρώ μηνιαίως.
Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη, αφού τα 1.200 ευρώ είναι το εισόδημα που αφορά το διάστημα ολόκληρου του εξαμήνου και όχι ενός μήνα και εκ των οποίων τα μισά θα πηγαίνουν στις επιχειρήσεις. Στην ουσία λοιπόν οι νέοι εργαζόμενοι θα λαμβάνουν 100 ολόκληρα ευρώ(!) σαν μηνιαίο μισθό, και θα πρέπει να είναι και ευχαριστημένοι που δουλεύουν και δεν θεωρούνται πλέον άνεργοι!
Αντί λοιπόν ουσιαστικών προτάσεων και πρωτοβουλιών για τη μείωση της ανεργίας και την κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών των νέων, οι παροχές που δίνονται αυτή τη στιγμή είναι ουσιαστικά κάποια δωρεάν data για σερφάρισμα στο ίντερνετ και μηδαμινά χαρτζιλίκια, με τίποτα από τα δύο όμως δεν μπορεί κάποιος να επιβιώσει και να παραμείνει σε αυτή τη χώρα. Αντιθέτως αυτό που χρειάζεται είναι ένα πλάνο, μια νέα αρχή που θα βελτιώσει την ποιότητα της ζωής μας και θα μας παρέχει αρχικά τα απαραίτητα ‘προς το ζην’ αλλά και τις κατάλληλες ευκαιρίες, ώστε να γίνουμε αρωγοί στην παραγωγική διαδικασία, βιώνοντας έτσι παράλληλα και τη χαρά της δημιουργίας και της ψυχικής ισορροπίας.
Οι αναξιοπρεπείς μισθοί και οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας εξευτελίζουν την ανθρώπινη προσωπικότητα, συντηρούν νέους πολίτες φοβισμένους που δεν μπορούν να βιώσουν την ελευθερία αλλά ούτε και να την διεκδικήσουν. Η αναξιοκρατία, ο νεποτισμός, η ευνοιοκρατία και τα ρουσφέτια έχουν καταργήσει τον ΑΣΕΠ και έχουν προσφέρει θέσεις εργασίας σε λίγους εκλεκτούς. Η ανεργία, η υποαπασχόληση, η αδήλωτη εργασία και οι δυσχερής επαγγελματική αποκατάσταση δεν προσφέρουν νέες ευκαιρίες στους νέους εργαζόμενους και δυστυχώς τους αναγκάζουν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό.
Παράλληλα αυτή τη στιγμή με την εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, γκρεμίστηκαν τα όνειρα 40.000 νέων ανθρώπων και αφαιρέθηκε η δυνατότητα ακόμη και από άριστους μαθητές, να εισαχθούν σε Πανεπιστήμια και να συμμετέχουν σε μια υψηλού επιπέδου εκπαίδευση.
Αντιθέτως, ενισχύθηκαν και εξισώθηκαν τα Κολέγια με τα Δημόσια Πανεπιστήμια, πολιτικές καταστροφικές για τις περισσότερες οικογένειες της χώρας αφού πλέον θα πρέπει να δαπανούν υπέρογκα για την μέση ελληνική οικογένεια ποσά κάθε μήνα, ώστε να σπουδάσει το παιδί τους και να τους δοθεί η δυνατότητα να αποκτήσουν γνώσεις και προσόντα αλλά και να διεκδικήσουν μετέπειτα θέσεις εργασίας που θα ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντα, τα ταλέντα, τους στόχους και τις δεξιότητές τους.
Από την άλλη, οι πιο ευνοημένοι είναι μόνο οι λίγοι, νέοι που τυχαίνει να είναι πιο εύποροι και μπορούν χωρίς κανένα εμπόδιο να στραφούν προς την ιδιωτική εκπαίδευση και μετέπειτα στην επιτυχή εισαγωγή στον εργασιακό χώρο αλλά και οι επιχειρηματίες όλων των ιδιωτικών κολεγίων. Και όλο αυτό δυστυχώς δεν σταμάτησε στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, αφού πλέον με την καινούργια ‘αξιολόγηση’ των εκπαιδευτικών που θέλει να επιβάλει το Υπουργείο Παιδείας καταλύεται κάθε έννοια της δημόσιας ελεύθερης Παιδείας όπως μέχρι τώρα την ξέραμε.
Αν η αξιολόγηση αφορούσε πραγματικά τους εκπαιδευτικούς, ώστε να βελτιωθούν και να γίνουν καλύτεροι, τότε όλοι θα στηρίζαμε και θα ήμασταν υπέρ της αξιολόγησης. Αν έχει κάποια αξία το δημόσιο σχολείο μέχρι σήμερα είναι γιατί το στηρίζουν οι εκπαιδευτικοί που με επίγνωση του ρόλου τους και που με συνείδηση υπηρετούν τον θεσμό της Παιδείας, προσπαθώντας καθημερινά χωρίς υποδομές, χωρίς μέσα, χωρίς χρηματοδότηση, χωρίς εκπαιδευτικούς αλλά με προσωπικό κόστος, να προσφέρουν μια ποιοτική εκπαίδευση στα παιδιά ώστε να έχουν όλα ίσες ευκαιρίες μέσα σε μια δημοκρατική κοινωνία. Η αξιολόγηση όμως που θέλει να επιβάλει το Υπουργείο επιχειρεί ουσιαστικά να μετατρέψει τα σχολεία σε επιχειρήσεις, που θα αναζητούν χορηγούς για τη λειτουργία τους, και θα διαχωρίζουν τα σχολεία σε «καλά» και «κακά» μεγαλώνοντας έτσι τις κοινωνικές ανισότητες σε βάρος των παιδιών που προέρχονται από κατώτερα εργατικά στρώματα.
Τέλος ακόμη και στα θέματα υγείας οι νέοι και οι μαθητές ήταν αυτοί που κατηγορήθηκαν για τη διασπορά του Κορωναιού. Κατά τα λεγόμενα της Κυβέρνησης αυτοί είναι που ευθύνονται για την αύξηση των κρουσμάτων και των θυμάτων και όχι η ολιγωρία και η αδιαφορία της κυβέρνησης που δεν κατάφερε να στελεχώσει ακόμη και τώρα τα νοσοκομεία με εργατικό δυναμικό, να τα ενισχύσει με τον κατάλληλο εξοπλισμό και να δημιουργήσει νέες μονάδες ΜΕΘ για τον Covid.
Για όλους τους παραπάνω λόγους εμείς οι νέοι δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε για τα δικαιώματά μας. Είναι ένας συνεχής αγώνας για την κοινωνική δικαιοσύνη, την αξιοκρατία, την ισότητα, την ποιότητα ζωής, την ασφάλεια και την πρόσβασή μας στη γνώση και την εργασία. Εμείς θα εξακολουθούμε να οραματιζόμαστε ένα καλύτερο μέλλον, θα είμαστε οπλισμένοι με υπομονή και επιμονή για να διεκδικήσουμε καλύτερες συνθήκες εργασίας και μια ποιότητα ζωής η οποία μας αξίζει, θα επιδιώκουμε τη γνώση και τη μόρφωση, θα μαχόμαστε ενάντια στην αμάθεια, τον σκοταδισμό, την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα, προκειμένου να πάμε τη χώρα μας ένα βήμα παραπέρα, να εκσυγχρονίσουμε και να αναβαθμίσουμε τις λειτουργίες και τους θεσμούς της πολιτείας και της κοινωνίας μας, προτάσσοντας το συλλογικό συμφέρον.
Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Πτυχιούχων
Γιώργος Δημητριάδης