Ο “τραπεζικός αυτισμός” τον οποίον χρόνια τώρα καταγγέλλω χτύπησε και πάλι, αυτή τη φορά τις 850 οικογένειες που έμειναν στο δρόμο, όταν έκλεισε μια ιστορική εφημερίδα, η Ελευθεροτυπία, πρότυπο μαχητικότητας και δημοκρατίας στον Ελληνικό Τύπο. Αναδημοσιεύω χαρακτηριστικά το άρθρο του Γιώργου Καρελιά από την Εφημερίδα των Συντακτών.
Μια καταχρηστική και ανέντιμη ανακοπή…
Γιώργος Καρελιάς*
Πώς δύο τράπεζες εμποδίζουν 850 πρώην εργαζομένους της «Ελευθεροτυπίας» να πάρουν τις αποζημιώσεις και τα δεδουλευμένα τους.
Η «Ελευθεροτυπία» έπαψε να κρέμεται στα περίπτερα τον Δεκέμβριο του 2011, ύστερα από 36 χρόνια. Από τότε αρχίζει ο Γολγοθάς των περίπου 850 ανθρώπων που εργάστηκαν σ’ αυτήν, οι οποίοι πασχίζουν να διεκδικήσουν ό,τι μπορούν από τους κόπους μιας ζωής (αποζημιώσεις και δεδουλευμένα).
Το 2014 η εταιρεία που την εξέδιδε, η Χ.Κ. Τεγόπουλος Α.Ε., κηρύχθηκε σε πτώχευση. Το καλό, τρόπος του λέγειν, στην περίπτωσή της ήταν ότι διέθετε περιουσία (δύο ακίνητα μεγάλης αξίας), από την οποία οι πρώην εργαζόμενοι ήλπιζαν να διεκδικήσουν μέρος των απαιτήσεών τους.
Αφού αντιμετωπίσαμε πλήθος προβλημάτων, καταφέραμε να πωληθεί πέρσι το κτιριακό συγκρότημα του Νέου Κόσμου. Και ο σύνδικος της πτώχευσης κατάρτισε τον πίνακα της διανομής του τιμήματος στον καθένα και την καθεμιά δικαιούχο. Φτάσαμε, δηλαδή, ένα βήμα πριν από τον στόχο μας.
Ενημερώσαμε εγκαίρως τους δύο βασικούς διεκδικητές ποσών από την πτωχευτική περιουσία, δηλαδή το Δημόσιο και την Alpha Bank. Με στέρεα επιχειρήματα. Και με επίκληση νόμων και δικαστικών αποφάσεων, που πιστοποιούν ότι δεν έχουν να προσδοκούν κάτι από το προς διανομή ποσό. Για τον απλούστατο λόγο ότι στην περίπτωσή μας ισχύει ο προηγούμενος πτωχευτικός νόμος, βάσει του οποίου προνόμιο έχουν οι εργαζόμενοι, το Δημόσιο μόνο για τον οφειλόμενο ΦΠΑ, τον οποίο ασφαλώς θα εισπράξει, και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία επίσης θα εισπράξουν.
Παρά τη σαφή αυτή πρόβλεψη του νόμου και παρά το γεγονός ότι υπάρχουν δύο δικαστικές αποφάσεις, σε παρόμοιες υποθέσεις, που δικαίωσαν εργαζομένους στην αντιδικία τους με την τράπεζα, η Αlpha Bank κατέθεσε ανακοπή στον πίνακα διανομής, διεκδικώντας το 65% του προς διανομή ποσού. Δεν θα το πάρει. Διότι τα δικαστήρια θα εφαρμόσουν τον νόμο και θα μας δικαιώσουν.
Ομως η ανακοπή θα έχει αποτέλεσμα να μη γίνει η διανομή στις 17 Ιουλίου, όπως προβλεπόταν. Και να αρχίσει μια νέα σειρά δικών, που προβλέπεται χρονοβόρα. Ετσι, μπορεί να συμπληρωθεί ακόμα και 15ετία (!), από το κλείσιμο της επιχείρησης, μέχρι οι πρώην εργαζόμενοι να καταφέρουν να ικανοποιηθεί έστω ένα μέρος των απαιτήσεών τους. Μέχρι τότε κάποιοι θα έχουν αποδημήσει (ήδη συμβαίνει) και άλλοι θα εξακολουθήσουν να ζουν χωρίς εισόδημα, άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι. Ετσι αποδίδεται, δυστυχώς, η δικαιοσύνη στην Ελλάδα.
Θα ήταν, φυσικά, ουτοπία να περιμένουμε ότι οι τράπεζες (ανακοπή κατέθεσε και η Τράπεζα Πειραιώς, κίνηση ακατανόητη, αφού δεν έχει καν ενυπόθηκη απαίτηση) θα ελάμβαναν υπόψη τους αυτή την κατάσταση εκατοντάδων ανθρώπων. Γνωρίζουμε ότι δεν τους ενδιαφέρουν αυτά. Ομως ελπίζαμε ότι δεν θα μας εμπόδιζαν να πάρουμε τα χρήματά μας, αφού δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από την άσκηση ενδίκου μέσου. Ο νόμος είναι σαφής. Προνομιακοί πιστωτές είναι οι εργαζόμενοι, τα ασφαλιστικά ταμεία και το Δημόσιο για τον ΦΠΑ.
Τα γνωρίζουν αυτά. Αλλά έκαναν ανακοπή. Εχουν το δικαίωμα. Αλλά το ασκούν καταχρηστικά. Και εις βάρος 850 ανθρώπων. Γι’ αυτό η ενέργειά τους αυτή είναι -εκτός από ανάλγητη- και ανέντιμη.
Οι διοικήσεις των δύο τραπεζών έχουν ευκαιρία τις επόμενες λίγες ημέρες: να διορθώσουν το λάθος τους αποσύροντας τις ανακοπές. Δεν πρέπει να πιστέψουν ότι θα απογοητευτούμε και θα τα παρατήσουμε. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Γνωρίζουμε ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Σε όλες τις δικαστικές μάχες που έχουμε δώσει μέχρι σήμερα, βγήκαμε νικητές. Διότι έντιμοι δικαστές εφάρμοσαν πιστά τους νόμους που μας δικαιώνουν. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Οσοι περιμένουν το αντίθετο, καλό είναι να θυμηθούν τη φράση του Γερμανού μυλωνά προς τον Φρειδερίκο τον Μέγα: «Υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο».
Υπάρχουν δικαστές και στην Αθήνα. Για να βάλουν φρένο στην καταχρηστική τακτική και στην απληστία των τραπεζών, που έχουν συνηθίσει να κερδίζουν ως υπέρτατη εξουσία. Εντιμοι δικαστές θα τους πουν ξανά: «Δεν δικαιούστε, δεν θα πάρετε, ώς εδώ».
ΥΓ. Το Δημόσιο δεν έχει κάνει, μέχρι στιγμής, ανακοπή. Ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας αναγνώρισε, προς τιμήν του, το δίκιο μας. «Εχετε δίκιο επί της ουσίας», μας είπε. Περιμένουμε να το αναγνωρίσει και στην πράξη, αποκρούοντας τυχόν στείρα, γραφειοκρατική και νομικίστικη εισήγηση υπαλλήλων του.
Ο εκλεγμένος υπουργός μιας εκλεγμένης κυβέρνησης δεν έχει κανένα λόγο να εμποδίσει τους εκατοντάδες πρώην εργαζομένους της «Ελευθεροτυπίας» να πάρουν τις αποζημιώσεις και τα δεδουλευμένα τους. Πόσο μάλλον όταν γνωρίζει ότι το Δημόσιο έχει ήδη εισπράξει πολλά χρήματα από την υπόθεσή μας και θα εισπράξει και άλλα (ΦΠΑ, ασφαλιστικές εισφορές, ΟΑΕΔ). Γνωρίζει ότι ο νόμος είναι με το μέρος μας και δεν έχει κανένα λόγο να συμπεριφερθεί σαν ανάλγητος τραπεζίτης.
*Δημοσιογράφος, εκπρόσωπος των πρώην εργαζομένων της «Ελευθεροτυπίας» στην Επιτροπή Πιστωτών
Τα σχόλια είναι κλειστά.