Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου : Το μήνυμα που όλοι πρέπει να διαβάσουν

Όπως κάθε χρονιά έτσι και φέτος, στις 2 Απριλίου στα γενέθλια του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, η οποία καθιερώθηκε από το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για την Νεότητα (IBBY) το 1966, με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προσελκύσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο.

Κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της ΙΒΒΥ (International Board on Books for Young People) έχει την ευκαιρία να γίνει χορηγός της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου. Επιλέγει ένα θέμα και καλεί έναν γνωστό συγγραφέα να γράψει ένα μήνυμα για όλα τα παιδιά του κόσμου και έναν γνωστό εικονογράφο να φιλοτεχνήσει μια αφίσα.

Το υλικό αυτό χρησιμοποιείται με διάφορους τρόπους για την προώθηση των βιβλίων και της ανάγνωσης σε όλο τον κόσμο.

Φέτος, είναι η σειρά της Λιθουανίας. Το μήνυμα με τίτλο «Τα βιβλία μάς βοηθούν να μη βιαζόμαστε» έγραψε ο 64χρονος διεθνούς φήμης εικονογράφος και συγγραφέας Kęstutis Kasparavičius, ο οποίος είναι ο δημιουργός και της αφίσας.

Η απόδοση του μηνύματος στην ελληνική γλώσσα έγινε από την Ελληνίδα συγγραφέα Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, που γράφει κυρίως βιβλία για παιδιά και έχει βραβευθεί πολλές φορές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το μήνυμα του Λιθουανού συγγραφέα:

«Βιάζομαι!… Δεν έχω χρόνο!… Αντίο!… Ακούμε τέτοιες κουβέντες κάθε μέρα, όχι μόνο στη Λιθουανία, που βρίσκεται στο κέντρο της Ευρώπης, αλλά και σε πολλά μέρη του κόσμου. Συχνά επίσης ακούμε να λέγεται ότι ζούμε στην εποχή της υπέρμετρης πληροφόρησης, της ταχύτητας και της βιασύνης. Αν όμως πάρεις στα χέρια σου ένα βιβλίο, νιώθεις αμέσως διαφορετικά.

Φαίνεται πως τα βιβλία έχουν αυτή τη θαυμαστή ιδιότητα- μας βοηθούν να χαλαρώνουμε.

Μόλις ανοίξεις ένα βιβλίο και βυθιστείς στα ήρεμα βάθη του, δεν έχεις πια τον φόβο πως όλα περνούν με ξέφρενη ταχύτητα κι εσύ δεν προλαβαίνεις να δεις τι γίνεται. Ξαφνικά, αρχίζεις να πιστεύεις ότι δε χρειάζεται να τρέχεις με τόση βιασύνη για μια δουλειά μάλλον ασήμαντη. Στα βιβλία όλα συμβαίνουν ήσυχα, με μία τάξη καθορισμένη με ακρίβεια.

Ίσως επειδή οι σελίδες τους είναι αριθμημένες, ίσως γιατί οι σελίδες κυλούν απαλά και γαλήνια καθώς τις γυρίζεις. Στα βιβλία, όσα έχουν γίνει στο παρελθόν, συναντούν με ηρεμία τα όσα πρόκειται να συμβούν…».