Υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το Κίνημα Αλλαγής ο δικηγόρος και πολιτικός επιστήμονας Στέργιος Κωνσταντίνου, σηματοδοτεί την εμφάνιση στο πολιτικό προσκήνιο μιας νέας γενιάς που έχει ήθος, γνώσεις, νέες ιδέες, πάθος και αγάπη για την Ελλάδα και φυσικά αισιοδοξία ότι μπορεί να υπάρξει «μια νέα Ελλάδα, σε μια άλλη Ευρώπη».
Δεν έχει αυταπάτες για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα αλλά και οι νέοι άνθρωποι, πολλοί από τους οποίους πήραν το δρόμο για το εξωτερικό αναζητώντας καλύτερη τύχη. Όπως και ο ίδιος! Πιστεύει στο μέλλον της ενωμένης Ευρώπης, διότι «μπορεί να αποτελέσει αντίβαρο στους κινδύνους που εγκολπώνει η παγκοσμιοποίηση καθώς και να αποτελέσει εγγύση για το κοινό μας μέλλον».
Η σχέση του με την πολιτική έχει βαθιές ρίζες και η διαδρομή του αποτελεί μέτρο ιδεολογικής και πολιτικής συνέπειας. Άλλωστε κατάγεται από πολιτική οικογένεια. Ο πατέρας ήταν ο αξέχαστος Φλώρος Κωνσταντίνου.
Γιατί αποφασίσατε να μπείτε στη μάχη των ευρωεκλογών;
Οι Ευρωεκλογές, στις 26 Μαΐου, αποτελούν την πιο κρίσιμη μάχη του αιώνα. Η μάχη αυτή δεν περιορίζεται μόνο στην επιλογή των ατόμων που θα αντιπροσωπεύσουν τους πολίτες των κρατών της Ευρώπης. Αντιθέτως, πρόκειται για την μάχη απέναντι στα άκρα και τον εθνολαϊκισμό.
Σε μια γηραιά Ευρώπη (σε νοοτροπία και πληθυσμό) όπου το φάντασμα του Ευρωσκεπτικισμού γιγαντώνεται, οι προοδευτικά σκεπτόμενοι άνθρωποι έχουν την υποχρέωση να αποτελέσουν την πρώτη και την τελευταία γραμμή άμυνας. Ιδιαίτερα για εμάς, τη νέα γενιά, η ενεργός συμμετοχή είναι επιτακτική αφού κάθε απόφαση που λαμβάνεται αφορά το μέλλον το δικό μας αλλά και το μέλλον της επόμενης γενιάς. Ήρθε ο καιρός να ξαναχτίσουμε την Ευρώπη από την αρχή, να χτίσουμε ξανά, την Ευρώπη που μας αξίζει.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έχω την τιμή να συμμετέχω στο Ευρωψηφοδέλτιο του Κινήματος Αλλαγής. Αρχικά γιατί είμαι ένας νέος (28 χρονών) επιστήμονας με επαγγελματική εμπειρία στο εξωτερικό που θέλει να επιστρέψει στη χώρα μου. Είμαι δηλαδή ένα από τους 500.000 παιδιά που μετανάστευσαν για ένα καλύτερο αύριο που ωστόσο, περιμένουν την παραμικρή ρανίδα προοπτικής, ώστε να γυρίσουμε στην χώρα μας. Όχι γιατί θα αλλάξει κάτι μαγικά, αλλά γιατί έχουμε τη θέληση και την όρεξη να τα ξαναχτίσουμε όλα από την αρχή.
Με βάση αυτού, φιλοδοξώ η υποψηφιότητα μου να δώσει το θάρρος και το κίνητρο και σε άλλα παιδιά της γενιάς μου -ακόμα και αν ανήκουν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους- τα οποία έχουν ικανότητες και όραμα, να βγουν μπροστά. Έτσι μόνο η Ελλάδα θα προχωρήσει πραγματικά σε μια νέα εποχή.
Πιστεύετε στο μέλλον της ενωμένης Ευρώπης;
Αδιαπραγμάτευτα! Οι παγκόσμιοι συσχετισμοί έχουν αλλάξει ριζικά από αυτούς του προηγούμενου αιώνα. H Ρωσία επανήλθε δυναμικά στο προσήνιο, κυρίως στον χώρο της ενέργειας. Η Κίνα αποτελεί έναν ισχυρό ανταγωνιστικό παράγοντα καθώς ισχυροποίησε την θέση της παγκοσμίως, έχει επεκταθεί σε όλο τον κόσμο πλέον ανταγωνίζεται τις Ευρωπαϊκές αγορές σε όλο της το φάσμα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελεί ο ισχυρός ρόλος της στην ναυτιλία και η εξαγορά ιστορικών βιομηχανικών-κολοσσών της Ευρώπης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της δυναμικής, έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται διεθνώς, αποτελεί η διαμόρφωση των τιμών πώλησης και ενικοίασης ακινήτων στην Αττική.
Όταν λοιπόν, οικονομικοί παράγοντες μιας χώρας εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά είναι σε θέση να διαμορφώσουν το οικονομικό τοπίο στην πρωτεύουσα μιας Ευρωπαϊκής χώρας, στην προκείμενη περίπτωση της Ελλάδος, αντιλαμβανόμαστε ότι μονάχα μια ενωμένη Ευρώπη μπορεί να αποτελέσει αντίβαρο στους κινδύνους που εγκολπώνει η παγκοσμιοποίηση καθώς και να αποτελέσει εγγύση για το κοινό μας μέλλον.
Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ε.Ε. σήμερα;
Είναι γεγονός ότι η Ευρώπη των σοσιαλοδημοκρατών του 20ου αιώνα δεν υπάρχει πια. Την θέση της πήρε η Ευρώπη του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και της ακραίας λιτότητας για κράτη υπο κρίση όπως η Ελλάδα. Επιπροσθέτως, το έλλειμα δημοκρατίας επέτρεψε στους τεχνοκράτες να κυριαρχήσουν με αποτέλεσμα οι εθνικοί δημοσιονομικοί δείκτες να αποκτήσουν, για τα κέντρα λήψης αποφάσεων, μεγαλύτερη αξία απο τους κοινωνικούς. Αυτό οδήγησε σε σκληρά μέτρα τα οποία,ωστόσο, δεν προσέφεραν βραχυπρόθεσμα ή μαρκοπρόθεσμα οφέλη. Αυτό οδήγησε στον θυμό.
Όλα αυτά την περίοδο που, όπως αναλύθηκε παραπάνω, η Ευρώπη πρέπει να ανταγωνιστεί κράτη της ανατολής όπου οι μισθοί είναι πενιχροί και οι συνθήκες εργασίες απάνθρωπες. Και φυσικά, να ανταγωνιστεί χωρίς να χαθούν τα κεκτημένα αγώνων προηγούμενων αιώνων όπως ο κατώτατος μισθός και το εργασιακό οχτάωρο.Εντούτοις, η Ευρώπη μένει κολλημένη σε μια νοοτροπία στασιμότητας με αποτέλεσμα να γίνεται ουραγός στο παγκόσμιο εμπορικό γίγνεσθαι και να μην μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών στα κράτη-μέλη. Αυτό οδήγησε στην ανασφάλεια.
Παράλληλα, η μεταναστευτική κρίση έβγαλε στην επιφάνεια προβλήματα ουσίας στον σχεδιασμό και τον συντονισμό της Ένωσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δημιουργία κέντρων στάθμευσης προσφύγων (όπως η Μοριά) στα οποία η έννοια της ανθρώπινης υπόστασης, αξιοπρέπειας και δικαιωμάτων εξαφανίζεται. Είναι επιτακτική η εκπόνηση ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου για μια αναλογικώς ισομερή απορρόφηση και κοινωνική ένταξη των προσφύγων που ήρθαν στην Ευρώπη. Η ανετοιμότητα αυτή οδήγησε στον φόβο.
Ανασφάλεια, φόβος και θυμός αποτελούν τα δομικά συστατικά των άκρων που με όπλο τον εθνολαϊκισμό επιβουλεύονται το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα και το Δημοκρατικό κεκτημένο. Αυτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα της σύχρονης Ευρώπης και σε αυτό καλούμαστε να απαντήσουμε στις 26 Μαϊου.
Μήπως κινδυνεύει από την πολυδιάσπαση των πολιτικών δυνάμεων;
Η Δημοκρατία πρέπει να είναι η βάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο πλουραρισμός αποτελεί τον πυρήνα της Δημοκρατίας. Συνεπώς η ύπαρξη διαφόρων πολιτικών δυνάμεων δεν μπορεί να απειλήσει το Ενωσιακό οικοδόμημα, αντιθέτως, μπορεί να το δυναμώσει. Ωστόσο, το τοπίο στο οποίο δραστηριοποιούνται αυτές οι πολιτικές δυνάμεις αυτές θα πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις:
Αρχικά, οι δυνάμεις αυτές θα πρέπει να έχουν ως κοινή βάση τις αρχές της Δημοκρατίας και τις αρχές τις Ενωσιακής ολοκλήρωσης.
Έπειτα, να συνεχίσουν να υπάρχουν ευρύτεροι πολιτικοί πυλώνες που θα εκφράζουν, κεντρικά, αυτές τις πολιτικές δυνάμεις ανάλογα με την πολιτική τους κατεύθυνση.Έτσι θα μπορεί να υπάρχει ένας κοινός συντονισμός και συναπόφαση σε κρίσιμα ζητήματα. Χαρακτηριστικό παραδείγματα είναι το κόμμα των σοσιαλοδημοκρατών για τις προοδευτικές δυνάμεις τις Ευρώπης, το λαϊκό κόμμα για τις συντηρητικές κ.ο.κ.
Πιστεύετε ότι μπορεί η Ε.Ε. να βοηθήσει στην επίλυση των ελληνο-τουρκικών διαφορών, σε μια συγκυρία πολύ δύσκολη εξαιτίας της “πολεμικής’ τακτικής που ακολουθεί η Τουρκία;
Όχι μόνο μπορεί αλλά και πρέπει! Οι λαοί της Ευρώπης δεν μπορούν να αναπτύξουν μια κοινή Ευρωπαϊκή ταυτότητα εάν η Ένωση μείνει περιορισμένη αποκλειστικά σε οικονομικές πολιτικές και όταν υπάρχουν κρίσεις, όπως η κρίση ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία που έλαβε χώρα το προηγούμενο καλοκαίρι, να περιορίζεται στην έκδοση δελτίων τύπου. Πρέπει να είμαστε μαζί σε όλα!
Για να προχωρήσουμε στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, πρέπει να γίνει ξεκάθαρο σε όλους τους τόνους ότι τα Ελληνικά σύνορα είναι και σύνορα όλης της Ένωσης. Άρα πρόκληση στην Ελλάδα σημαίνει και πρόκληση στην Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Σουηδία κ.ο.κ.
- Είναι μεγάλος ο κίνδυνος της ακροδεξιάς στην Ελλάδα ή μήπως είναι υπερβολικά διογκωμένο αυτό το θέμα;
Η ακροδεξιά στην Ελλάδα ήταν πάντοτε παρούσα, απλά βρισκόταν, εν υπνώσει, σε διάφορους δεξιούς σχηματισμούς και καιροφυλακτούσε μέχρι να επέλθει μια κρίση ώστε να επωφεληθεί αυτής και να επανεμφανιστεί.
Όπως αναλύσαμε και παραπάνω η ανασφάλεια, ο φόβος και ο θυμός έχουν οδηγήσει στην ισχυροποίηση των άκρων. Φυσικά σε αυτό εξαίρεση δεν αποτελεί η Ελλάδα στην οποία οι πολιτικές δυνάμεις τόσο της δεξιάς αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθησαν με εργαλείο τον λαϊκισμό (Ζάππειο 1 και 2, πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης κ.ο.κ.) να αυξήσουν τα ποσοστά τους χωρίς να τους ενδιαφέρουν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της ρητορικής αυτής και χωρίς να τους ενδιαφέρει να βρουν από κοινού μια λύση ώστε να βγει η χώρα από τον “κυκλώνα” άμεσα.
Ωστόσο, το ουσιαστικό αποτέλεσμα, του λαϊκισμού αυτού, ήταν να εντυπωθεί στην κοινή αντίληψη του Έλληνα είτε ότι υπήρχαν άλλοι τρόποι αντιμετώπισης τους οποίους η εκάστοτε κυβέρνηση δεν ακολουθούσε ή ότι φταίνε μονάχα οι Ευρωπαϊοι για τα δυσβάσταχτα μέτρα που εφαρμόζουν. Καλλιεργήθηκαν δηλαδή, όλες οι συνθήκες στις οποίες οι εθνολαϊκιστικές δυνάμεις επένδυσαν για να αναδυθούν ξανά στην επιφάνεια.
Ωστόσο εμείς, ο δημοκρατικός λαός της χώρας ο οποίος εκφράζεται από την Φώφη Γεννηματά και το Κίνημα Αλλαγής, ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε η πρώτη γραμμή του αγώνα εναντίον τους αλλά και το τελευταίο ανάχωμα ενάντια στις πρακτικές τους. Δεν θέλουμε απλά να τους αναχαιτίσουμε ώστε να ξαναμπούν σε χειμερία νάρκη. Θα τους τελειώσουμε με το να αποδείξουμε ότι ο τρόπος μας, δηλαδή η συζήτηση, η ελπίδα, η αλληλεγγύη και κυρίως η Δημοκρατία είναι ο μόνος δρόμος. Έτσι, θα βάλουμε την ακροδεξιά στο χρονοντούλαπο -όπως έλεγε ο Ανδρέας- της Ιστορίας.
Εφόσον εκλεγείτε -και σας το εύχομαι- οι δικές σας προτεραιότητες ποιες θα είναι;
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Η ευχή σας είναι διπλά τιμιτική λαμβανομένων υπόψιν και των συνυποψηφίων μου, οι οποίοι έχουν όχι μόνο φοβερά βιογραφικά αλλά και επαγγελματικές επιτυχίες.
Το πάθος μου εν γένει, βρίσκεται στα ψηφιακά δικαιώματα και πως αυτά διαμορφώνουν τους κοινωνικούς συσχετισμούς στα πλαίσια της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Βλέπετε, οι ψηφιακές πλατφόρμες στο νέο παγκόσμιο γίγνεσθαι είναι ο «κινητήρας» και η πληροφορία το νέο «πετρέλαιο». Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία το πως θα διαμορφωθεί το δικαιϊκό πλαίσιο πάνω σε αυτόν τον τομέα.
Έχει ήδη ξεκινήσει, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Στρατηγική για την Ψηφιακή Ενιαία αγορά, απότοκος της οποίας ήταν διάφοροι κανονισμοί και οδηγίες, όπως ο περιβόητος Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων Προσωπικού χαρακτήρα (γνωστός ως ΓΚΠΔ ή GDPR) και η αμφιλεγόμενη οδηγία για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας (με την οποία είχα σημαντικές διαφωνίες). Ωστόσο, πολλά ζητήματα έχουν μείνει ανοιχτά, όπως, για παράδειγμα, ο κανονισμός για την προστασία των προσωπικών δεδομένων των ηλεκτρονικών επικοινωνιών ο οποίος βρίσκεται στο στάδιο της διαπραγμάτευσης. Επίσης είναι απαραίτητο να διαμορφωθεί ένα σχέδιο, σε Ενωσιακό επίπεδο, για να μπορέσει η Ευρώπη να ανταγωνιστεί τους τεχνολογικούς κολοσσούς τόσο από την Αμερική, όσο και την Ανατολή.
Συνέντευξη του ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ στον ΝΙΚΟ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟ – timesnews.gr
