* Άρθρο της εκπαιδευτικού Νικολουδάκης Ελένης
Έρευνες εδώ και χρόνια καταδεικνύουν ότι η συνεργασία σχολείου και οικογένειας οφελεί τις επιδόσεις των παιδιών, τις κοινωνικές τους δεξιότητες, ενώ μειώνει τα προβλήματα μέσα στην τάξη. Ποια είναι όμως η γνώμη των γονέων πάνω σε αυτό; Τί προτείνουν ως συστατικά μιας υγιούς και πετυχημένης συνεργασίας;
Στο πλαίσιο της αξιολόγησης του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus+ του σχολείου μας, με τίτλο: «Γονείς και εκπαιδευτικοί: Μαζί για μια ποιοτική εκπαίδευση», οι γονείς των μαθητών μας ερωτήθηκαν πάνω στην εμπειρία τους, όσον αφορά στις δράσεις που οργανώσαμε για αυτούς.
Σύμφωνα με τις συνεντεύξεις που έδωσαν οι γονείς, θεμέλιο λίθο για μια καλή συνεργασία με το σχολείο, αποτελεί η καλή επικοινωνία τους εκπαιδευτικούς. Όλοι οι γονείς ανεξαιρέτως απάντησαν ότι η θετική διάθεση του δασκάλου και η σωστή κατάρτισή του, τους εμπνέει ασφάλεια. «Μου εμπνέεις εμπιστοσύνη, γιατί μπορώ να σου πω οτιδήποτε με απασχολεί για το παιδί και ξέρω ότι δε θα με κρίνεις, αλλά θα σκεφτείς όχι μόνο το πρόβλημα αλλά και τις αιτίες που το προκάλεσαν», είπε χαρακτηριστικά μια μητέρα.
Ο δάσκαλος, λοιπόν, είναι αυτός που σαν καλός οικοδεσπότης θα οδηγήσει τους γονείς σε νέες περιπέτειες. Φέτος οι γονείς συμμετείχαν σε διαδικτυακά επιμορφωτικά εργαστήρια, ενημερώθηκαν για τα αποτελέσματα των «ερευνών» των παιδιών τους, έλαβαν ένα «φάκελο έμπνευσης», με πρακτικές ιδέες που μπορούν να χρησιμοποιήσουν στο σπίτι. Όσο άνοιγε ο καιρός, κάποιοι γονείς ήρθαν ως «ειδικοί» στο σχολείο, ενώ στο τέλος της χρονιάς ήρθαν απλά για να παίξουν με τα παιδιά τους. «Ηταν τέλειο που μαζευτήκαμε και παίξαμε στην αυλή και πιο πολύ το χάρηκαν τα παιδιά! Μας το έλεγαν μέρες και το περίμεναν».
Ακόμη και η περίοδος του κλεισίματος των σχολείων ήταν ένα μάθημα για όλους μας. Οι γονείς ήταν οι απόλυτοι συνεργάτες μας και όπως δήλωσαν αρκετοί: «σας άκουγα που κάνατε μάθημα και μάθαινα κι εγώ πράγματα που δεν ήξερα! Είδα πόσο σημαντικά πράγματα μαθαίνουν από μικρά». Μια μητέρα δήλωσε επίσης: «Έρχεται και μου λέει ένα σωρό πράγματα που κάθομαι μετά εγώ η ίδια και τα ψάχνω!», ενώ οι γονείς του Αντρέα επεσήμαναν: «Στη θάλασσα περιμέναμε τον Αντρέα, γιατί μαζευε σκουπίδια από την παραλία! Θυμόταν το γλάρο που σας έλεγε να μην πετάτε σκουπίδια στις θάλασσες».
Μετά από μια διαδικτυακή συνάντηση με μια συγγραφέα, μια μητέρα δήλωσε: «Αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι απλά πράγματα που μπορεί να κάνουν την αλλαγή. Όπως το Γέτι που μας έμαθε τη φράση: Δεν τα κατάφερες ΑΚΟΜΗ.. Πολλές φορές νιώθω ότι έχει γίνει το μυστικό μας με τη μικρή. Οταν απογοητεύεται της λέω: Ακόμη… και μου χαμογελάει!»
Οι γονείς κατά γενική ομολογία επιθυμούν τη συνεργασία, γιατί κι αυτοί τελικά ωφελούνται από όλο αυτό, κι όχι μόνο τα παιδιά τους. «Μου αρέσει να συμμετέχω! Να ερχόμαι στο σχολείο, αν το ξέρω από νωρίς θα βρω το χρόνο. Το προτιμώ από το να δέχομαι σημειώματα (με πρακτικές προτάσεις) στο σπίτι γιατί συνήθως δε βρίσκω το χρόνο να το διαβάσω…..αν δεν υπάρχει δυνατότητα όμως, ας γίνεται και με σημειώματα».
Χαιρόμαστε που καταφέραμε να δουλέψουμε όμορφα με τις οικογένειες των μαθητών μας. Η γνώμη τους είναι πολύ σημαντική, και αποτελεί τον οδηγό για μελλοντικές επιτυχημένες δράσεις.
