Nικόλας Θεοδώρου: Αυτός είναι ο 21χρονος σκακιστής φαινόμενο που αναδείχτηκε Γκραντ μετρ

Στην πρώτη του συνέντευξη αποκαλύπτει στο ethnos.gr το ξεκίνημα του από το Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου και την πορεία του μέχρι την κατάκτηση του τίτλου του Γκραντ Μετρ και την υποτροφία του στο πανεπιστήμιο Σεντ Λούις όπου παράλληλα με τον πρωταθλητισμό στο σκάκι σπουδάζει Φυσικός και Μαθηματικός

Όταν ο Νικόλας Θεοδώρου ήταν 7 ετών (το 2007) οι γονείς του σκέφτηκαν πως εκτός από τα κλασσικά επιτραπέζια παιχνίδια όπως το φιδάκι και ο γκρινιάρης θα μπορούσε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και στο σκάκι. Από τις πρώτες παρτίδες ο Νικόλας έκανε τη διαφορά και ο μπαμπάς του και καθηγητής πανεπιστημίου Πάνος Θεοδώρου αποφάσισε να τον γράψει αμέσως στον σκακιστικό σύλλογο Ρεθύμνου (ΣΚΟΡ).

Ηταν η περίοδος που η οικογένεια είχε μόλις μετακομίσει από την Αθήνα στο Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου καθώς ο μπαμπάς του που είναι καθηγητής πανεπιστημίου πήρε τη μετάθεση του. Το σκάκι ήταν περισσότερο από ένα παιχνίδι για τον προικισμένο Νικόλα Θεοδώρου καθώς σε ηλικία 21 ετών πήρε τον ισόβιο τίτλο του Γκραντ Μετρ στο παγκόσμιο σκάκι. Αυτό το έχουν πετύχει μόνο 11 Έλληνες μεταξύ αυτών οι Ανδρέας Κελίρης, Στέλιος Χαλκιάς, Στρατής Γρίβας, Βασίλης Κοτρωνιάς, Γεώργιος Μακρόπουλος.

Μαθηματικά και λογάριθμοι
Ο Θεοδώρου ξεχώρισε αμέσως για την πειθαρχημένη σκέψη του, για την στρατηγική του αλλά και για την άνεση του να χειρίζεται υψηλού επιπέδου μαθηματικά και λογαρίθμους για να αναλύει σε βάθος το παιχνίδι των αντιπάλων του. Έχοντας την τύχη να βρεθεί κοντά σε έμπειρους και καλούς προπονητές έκανε άλματα.

Οι τρεις νόρμες που τον έκαναν Γκραντ Μετρ
Τον Σεπτέμβριο του 2021 πέτυχε τρεις νόρμες και με το ΕLΟ του (ατομική βαθμολογία κάθε αθλητή που βγαίνει μέσα από μαθηματικό τύπο 9 κορυφαίων αγώνων) να έχει αγγίξει το εντυπωσιακό 2.576 βαθμούς, ο 21χρονος θεωρείται μία σκακιστική ιδιοφυΐα. Εάν μάλιστα αναλογιστεί κανείς πως ο Νορβηγός παγκόσμιος πρωταθλητής με 2.850 βαθμούς ELO βρίσκεται στην κορυφή γίνεται αντιληπτό πως ο Νικόλας βρίσκεται πολύ ψηλά.

Μόνο 1.600 σε όλο τον κόσμο
Ο τίτλος του Γκραντ Μετρ είναι ένα όνειρο ζωής για 600 εκατομμύρια σκακιστές που υπολογίζεται πως ασχολούνται ενεργά με το άθλημα, όμως, μόνο 1.600 σε όλο τον κόσμο τα έχουν καταφέρει.

Η πορεία του δεν πέρασε απαρατήρητη από το πανεπιστήμιο του Σεντ Λούις στις ΗΠΑ που θεωρείται η Μέκκα των σκακιστών. Του έγινε εντυπωσιακή πρόταση υποτροφίας και παρότι στις Πανελλήνιες εξετάσεις συγκέντρωσε 18.835 μπαίνοντας σε πολύ καλή σειρά στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς στο ΕΜΠ, τελικά επέλεξε να αποδεχτεί την πρόταση του Σεντ Λούις όπου παράλληλα με τις σπουδές του ως Μαθηματικός και Φυσικός έχει αφιερωθεί στο επαγγελματικό σκάκι υψηλού επιπέδου κερδίζοντας συνεχώς πόντους και τίτλους.

Στο λιμάνι των Χανίων έπαιζε με 35 αντιπάλους
Μάλιστα πριν λίγους μήνες κατέκτησε με το πανεπιστήμιο του Σεντ Λούις την 1η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα γρήγορου σκακιού (rapid) της Διεθνούς Σκακιστικής Ομοσπονδίας (FIDE) και την 2η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα πολύ γρήγορου σκακιού (Blitz) της FIDE. Σε ένα μία άλλη στιγμή που ο ίδιος έκανε επίδειξη των σκακιστικών του δυνατοτήτων διοργανώθηκε αγώνας στο παλιό λιμάνι των Χανίων όπου αντιμετώπισε ταυτόχρονα 35 δυνατούς παίκτες τους οποίους και φυσικά νίκησε.

Έτσι ξεκίνησαν όλα…
“To 2007 στο Ρέθυμνο, δύο χρόνια μετά τη μετακόμισή μας εκεί από την Αθήνα ξεκίνησε στο σκακιστικό σύλλογο Ρεθύμνου. Ήταν πολύ μεγάλη τύχη ότι δάσκαλος εκεί, όπως και στην Σκακιστική Ακαδημία Χανίων ήταν ο Κώστας Τσαρουχάς. Έτσι ξεκίνησε η περιπέτειά μου στον υπέροχο κόσμο του σκακιού. Τοπικοί αγώνες, παγκρήτιοι, πανελλήνια μαθητικά πρωταθλήματα, πανευρωπαϊκά, παγκόσμια, πολλές νίκες και πρωτιές, κύπελα, μετάλλια, κάμποσες πικρές στιγμές, και πολλά ερωτήματα για τη μελλοντική σχέση μου με το άθλημα. Βλέπετε, κάθε συμμετοχή σε τουρνουά κόστιζε και κοστίζει πολύ. Πόσο μάλλον αν προσθέσεις πολλά τουρνουά μέσα σε κάθε χρονιά. Εξαιρετικά κοστοβόρα είναι και η εξειδικευμένη προπονητική, μετά, π.χ., τα 2.200 με 2.300 ΕLΟ”.

“Δεν έχουμε σκακιστική κουλτούρα”

Η οικογένειά μου έκανε ό,τι μπορούσε μέχρι τη στιγμή που βρέθηκα υπότροφος φοιτητής στις ΗΠΑ, επιλέγοντας την προσφορά του St. Louis University στο Μιζούρι, σε μια πόλη που θεωρείται κάτι σαν η Μέκκα του σκακιού. Δυστυχώς, στην Ελλάδα και μάλλον όχι μόνο στο σκάκι, δεν υπάρχει αντίστοιχη κουλτούρα και μέριμνα. Είναι, επίσης, εξαιρετικά δύσκολο να βρει κανείς χορηγούς. Οι σύλλογοι κάνουν ό,τι μπορούν, η Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία προσπαθεί με πολύ λίγα χρήματα. Χρειάζονται όμως περισσότερα… Επιμένω στην εξειδικευμένη προπονητική και στα κλειστά τουρνουά, τα οποία είναι εξαιρετικά σπάνια στην Ελλάδα”, είπε στο ethnos.gr ο Νικόλας Θεοδώρου.

“Ο Νικόλας ξεχώριζε από μικρός”

Ενας από τους προπονητές που ήταν καθοδήγησε και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του είναι ο Κώστας Τσαρουχάς ο οποίος είναι προπονητής στον δραστήριο σκακιστικό σύλλογο Χανίων που έχει από τις μεγαλύτερες ακαδημίες στην Ελλάδα και ηγείται της ετήσιας διοργάνωσης στην Παλαιοχώρα. “Ο Νικόλας ξεχώριζε από μικρός. Μάλιστα θα μπορούσε να είχε κατακτήσει τον τίτλο του Γκραντ Μετρ και σε μικρότερη ηλικία. Έχει όλο το μέλλον μπροστά του και θα μας χαρίσει μεγάλες συγκινήσεις. Είμαστε υπερήφανοι για την πορεία του”, είπε γεμάτος καμάρι ο Κώστας Τσαρουχάς και συμπλήρωσε: “Γενικά η Κρήτη έχει μεγάλη παράδοση στο σκάκι. Μην ξεχνάτε πως κάθιε χρόνο κάνουμε στην Παλαιοχώρα το μεγαλύτερο τουρνουά στην Ελλάδα με την συμμετοχή 300 αθλητών από όλο τον κόσμο. Ενισχύουμε έτσι και τον αθλητικό τουρισμό και αναδεικνύουμε τα νέα ταλέντα. Δυστυχώς όμως τα έξοδα είναι πολλά και χρειαζόμαστε βοήθειες για αναδείξουμε αυτό το υπέροχο άθλημα που έχει ρίζες 3.000 ετών και ταιριάζει με την κουλτούρα και την φιλοσοφία του Έλληνα”.

“Σπουδές και σκάκι πάνε μαζί”

Πολλοί πιστεύουν πως οι αγώνες είναι ατελείωτοι, όμως, ο Νικόλας Θεοδώρου αποκαλύπτει τα μυστικά του: “Ο χρόνος που αφιερώνω στο σκάκι αυξανόταν προοδευτικά, καθώς, ανεβαίνοντας στα ΕLΟ, κατανοούσα τις αυξανόμενες απαιτήσεις του αθλήματος. Ο κόσμος πίστευε ότι αφιέρωνα μερόνυχτα στη μελέτη για τα διάφορα επιμέρους τμήματα του παιχνιδιού και σε κάθε μία από τις πτυχές του τρόπου παιξίματος. Η αλήθεια είναι ότι ως παιδί δεν αφιέρωσα αξιοσημείωτα πολλές ώρες μελέτης στο σκάκι. Οι γονείς μου ναι μεν με ενθάρρυναν να συνεχίσω και να έχω μεγάλες φιλοδοξίες, αλλά συγκρατούνταν από το να με αφήσουν, πόσο μάλλον οι ίδιοι να με κατευθύνουν, στον ολοκληρωτικό προσανατολισμό προς την πιθανή καριέρα σκακιστή. Πάντα μου έλεγαν ότι πρέπει να μελετώ για τις σπουδές μου, αν θέλω να πετύχω υψηλές επιδόσεις και διακρίσεις, αλλά διαρκώς με παρότρυναν να χαίρομαι τις απλές χαρές της παιδικής ηλικίας. Σίγουρα αυτό δεν ανταποκρίνεται στη λογική της εντατικής μελέτης που γνωρίζουμε ή υποθέτουμε ότι βρίσκεται πίσω από τους κορυφαίους σήμερα σκακιστές στον κόσμο. Η λογική των γονέων μου ήταν ότι δεν πρέπει να βάλω εξαρχής όλα τα αυγά σε ένα καλάθι και να τα δώσω όλα εκεί. Μεγάλωνα και ενηλικιώθηκα σε ένα πλαίσιο όπου υπήρχε μια σχετική πριμοδότηση στην προοπτική των όσο το δυνατόν υψηλότερων σπουδών με παράλληλη διαρκή προσπάθεια στο σκάκι”.

Είχε 18.835 μόρια και πήγε ΗΠΑ

Από ένα απλό παιχνίδι το σκάκι έγινε για τον Νικόλα Θεοδώρου η πορεία της ζωής του: “Από κάποια στιγμή και μετά, μάλιστα, συνειδητοποιήσαμε όλοι μαζί ότι θα μπορούσε το σκάκι να με βοηθήσει ουσιαστικά να κάνω τις σπουδές μου και παράλληλα να είμαι σε πολύ ανεβασμένο σκακιστικό περιβάλλον. Έτσι, παρόλο που μάζεψα 18.835 μόρια στις Πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασα σε πολύ καλή σειρά στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς στο ΕΜΠ, αποφασίσαμε οικογενειακώς να δεχτώ την σκακιστική υποτροφία του St. Louis University, μιας και εκεί θα μου παρείχαν, και όντως έτσι συνέβη, εξαιρετικές σπουδαστικές και οικονομικές συνθήκες, τέτοιες που με βοήθησαν να προοδεύσω πολύ στο σκάκι και να φτάσω στη νόρμα του GM. Δυστυχώς, τα Ελληνικά Πανεπιστήμια δεν προβλέπουν ειδική μέριμνα, οικονομική ενίσχυση, κατάλληλες προπονητικές συνθήκες, κ.λπ., για φοιτητές που συνδυάζουν πρωταθλητισμό σε κάποιο άθλημα. Μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα και μακάρι να γίνουν έτσι κάποτε…”.

“Νέος στόχος η άνοδος στην παγκόσμια κατάταξη”

Ο τίτλος του Γκραντ Μετρ είναι ζηλευτός και ισόβιος και ακολουθεί κάθε αθλητή σε όλη του τη ζωή. Από εκεί και πέρα μετράει η βαθμολογία ELO που κρίνει την θέση του στην παγκόσμια κατάταξη: “Το ότι κατέκτησα τον όντως αξιοζήλευτο και σχετικά σπάνιο τίτλο του GM με κάνει πολύ χαρούμενο, μιας και ήταν ο πρώτος πολύ μεγάλος στόχος μου στο σκάκι. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για κάτι που είναι ήδη πίσω μου και το ξεχνώ για κάτι καινούργιο. Είναι ένας τίτλος που θα με συνοδεύει για όσο ζω. Φυσικά, δεν σκοπεύω να αρκεστώ σε αυτό. Ο λογικός επόμενος στόχος είναι να ανέβω στη βαθμολογία ΕLΟ και στην παγκόσμια κατάταξη. Θα επιχειρήσω να παίξω σε όσο το δυνατόν πιο δυνατά διεθνή τουρνουά και θα προσπαθήσω να έχω την ευκαιρία να παίξω με όλους τους εξαιρετικά ισχυρούς παίκτες της διεθνούς σκακιστικής σκηνής. Ελπίζω ότι έχω ακόμα αρκετό σκακιστικό δρόμο να διανύσω μπροστά μου.

Πρωταθλητής και με το Σεντ Λούις

“Πολύ χαρούμενος είμαι και για τις πολύ σημαντικές συλλογικές επιτυχίες με την ομάδα του πανεπιστημίου μου, σε παναμερικανικά και παγκόσμια events, αλλά και την ομάδα του τοπικού συλλόγου στο St. Louis. Με την πανεπιστημιακή ομάδα μας καταφέραμε να κατακτήσουμε την 1η θέση στο φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γρήγορου Σκακιού (rapid) της επίσης Διεθνούς Σκακιστικής Ομοσπονδίας FIDE. Καταφέραμε, επίσης, να κατακτήσουμε και τη 2η θέση στο φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα πολύ γρήγορου Σκακιού (Blitz) της FIDE. Είναι αλήθεια πως μου αρέσει πολύ και το γρήγορο (rapid) και το πολύ γρήγορο (blitz) σκάκι. Στις μεγάλες σκακιστικές πλατφόρμες, όπου αυτό το είδος παιχνιδιού προσφέρεται πολύ περισσότερο, δεν χάνω ευκαιρία να προκαλώ σε τέτοιου είδους σκάκι τους πολύ μεγάλους σκακιστές. Υπάρχουν διάφορα ανέκδοτα και διάφορες πλάκες, ειδικά από τις μονομαχίες μου στο γρήγορο σκάκι με τον περίφημο Hikaru Nakamura. Μά-λιστα, αυτός σχολίασε στο κανάλι του το παιχνίδι μου με τον Levy Rozman (γνωστό από το κα-νάλι του στο internet και ως Gotham Chess), με το οποίο ουσιαστικά πήρα την τρίτη νόρμα μου και τον τίτλο του GM”.

Το σκάκι απαιτεί δομημένη και συνδυαστική σκέψη

Το σκάκι δεν είναι ανεξάρτητο από το μαθηματικό τρόπο σκέψης ενός προικισμένου μυαλού όπως του 21χρονου Νικόλα: “Λένε σχεδόν όλοι, και εγώ ο ίδιος έφτασα να το συνειδητοποιήσω, ότι το σκάκι έχει χαρακτηριστικά μαθηματικής σκέψης, αλλά, θα πρόσθετα, και προγραμματιστικής αλγοριθμικής σκέψης. Οπότε, ναι, θα έλεγα ότι η δουλειά μου στο σκάκι με βοήθησε να προοδεύω και σε ό,τι έχει να κάνει με μαθηματικά και προγραμματισμό. Αλλά και γενικά, το σκάκι απαιτεί δομημένο τρόπο σκέψης, σπάσιμο ενός προβλήματος σε τμήματα, εύρεση βέλτιστης λύσης, συνδυαστική σκέψη, συγκέντρωση, κ.λπ. Ένα άλλο πολύ δυνατό μάθημα που σου δίνει πολύ γρήγορα στη ζωή το σκάκι είναι ότι η νίκη είναι γλυκιά και η ήττα οδυνηρή. Ωστόσο, αυτό δεν σε κάνει ούτε ανέμελο ούτε και φοβισμένο”.

“Μαθαίνεις από τις ήττες”
“Χαίρεσαι μεν τη νίκη, αλλά μαθαίνεις να χειρίζεσαι συνετά και την ήττα. Δεν έχει εδώ ψέματα ή υπεκφυγές. Παίρνεις αυτό που σου αξίζει. Πήγες καλά, έκανες λάθος, αντιμετώπισες ανώτερο αντίπαλο; Νιώσε τη χαρά ή δέξου τη λύπη… Όλα είναι μέσα στη ζωή. Μαθαίνεις και αναπρογραμματίζεις την πορεία σου. Μια ήττα στο σκάκι, ωστόσο, ίσως να είναι κάποτε κάποτε περισσότερο οδυνηρή από ό,τι σε άλλα αγωνίσματα, δεδομένου ότι μπορεί να έρθει μετά από έναν εξαντλητικό αγώνα 5 ή και έξι ωρών. Και είσαι εκεί μόνος να τη διαχειριστείς. Μαθαίνεις πολλά από αυτές τις ήττες”.

Αθηναίος από το Ατσιπόπουλο
Ξεκίνησε να σπουδάζει στο Σεντ Λούις φυσική για μηχανικούς. Ωστόσο, από το δεύτερο έτος στράφηκε στη φυσική και τα μαθηματικά: “Στην παρούσα φάση είναι σε μια διαδικασία να αποφασίσω ποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών θα παρακολουθήσω. Από το πανεπιστήμιό του έχει μια ακόμα γενναιόδωρη προσφορά για να συνεχίσω μεταπτυχιακά σε αυτό. Πιθανότατα θα το κάνω”.

Γεννήθηκε τον Σεπτέμβρη του 2000 στην Αθήνα και το 2006 η οικογένεια του μετακόμισε στο Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου όπου τελείωσε το Δημοτικό. Μπαμπάς του είναι ο καθηγητής πανεπιστήμιου στη φιλοσοφική Πάνος Θεοδώρου. Γυμνάσιο και Λύκειο πήγε στο Ρέθυμνο. Αποφοίτησε από το Πειραματικό Λύκειο Ρεθύμνου το 2018. Ξεκίνησε σκακιστικά μαθήματα το 2007 στον Σκακιστικό Όμιλο Ρεθύμνου (ΣΚΟΡ). Τον Ιούλιο του 2016 πήρε τον τίτλο του International Master (ΙΜ). Τον Σεπτέμβριο του 2021 συμπλήρωσε τις τρεις νόρμες για τον τίτλο του Grand Master (GM). Ο τρέχων (Σεπτέμβριος 2021) διεθνής βαθμός αξιολόγησής του είναι 2576 ELO. Έχει συμμετάσχει σε πολλές πανελλήνιες και διεθνείς σκακιστικές διοργανώσεις, τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό πλαίσιο, και έχει πετύχει πάμπολες διακρίσεις.

Το αφιέρωσε στους δασκάλους του
Οσο για το που αφιερώνει τον τίτλο, δεν ξέχασε τους δασκάλους του: “Την επιτυχία μoυ να κατακτήσω τον τίτλο του GM την αφιερώνω στους δασκάλους μου στο σκάκι, οι οποίοι σε διάφορες περιόδους και για μεγαλύτερα ή μικρότερα διαστήματα με βοήθησαν να ανεβάσω το επίπεδό μου: ο Κώστας Τσαρουχάς, ο Χρίστος Μπανίκας, ο Βασίλης Κοτρω-νιάς, ο Αντώνης Βραγοτέρης, o Γιάννης Παπαϊωάννου, και, τα τελευταία χρόνια στο St. Louis, ο Alejandro Ramirez. Την αφιερώνω, επίσης, σε όλους εκείνους που πίστεψαν ότι μπορώ να πε-τύχω σημαντικά πράγματα στο σκάκι και στους γονείς μου που μου συμπαραστάθηκαν πάντα με ψυχραιμία και συνεχίζουν να μου συμπαραστέκονται και να με εμψυχώνουν να συνεχίζω”.

Ενα αδρανές άθλημα που κρύβει τεράστια ένταση
Το καλύτερο ο Νικόλας Θεοδώρου το φύλαξε για το τέλος και δεν ήταν άλλο από την συμβουλή του στα νέα παιδιά: “Ξέρω ότι πολλά νέα παιδιά στην Ελλάδα χάρηκαν για τον τίτλο που πήρα. Τα ευχαριστώ πολύ και θα ήθελα να τους πω να καλλιεργούν τις κλίσεις τους και να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Το σκάκι είναι ένα πανέμορφο πνευματικό άθλημα που προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις, θετικές και αρνητικές (μιλάμε για πολύ αδρεναλίνη!). Είναι πολύ περίεργο το πώς ένα φαινομενικά τόσο ήσυχο—σχεδόν αδρανές εξωτερικά—άθλημα μπορεί να κρύβει τόση ένταση. Θα έλεγα ότι απαιτεί ακόμα και καλή φυσική κατάσταση για να αντέχει κανείς πολύωρους κοπιαστικούς αγώνες. Πέρα από τη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει, λοιπόν, σε ζητήματα εκπαίδευσης στην οργάνωση της σκέψης, στη συγκέντρωση, στην ανάπτυξη της φαντασίας, κ.λπ., το σκάκι είναι ένα ανεξάντλητο πεδίο εμπειριών και ανακάλυψης του εαυτού μας.

Το ερασιτεχνικό και επαγγελματικό σκάκι
Φυσικά, πέρα από το ερασιτεχνικό σκάκι, το οποίο μπορούν να το χαρούν όλοι και να απολαύσουν τα οφέλη του, για το πρωταθλητικό σκάκι απαιτούνται θυσίες, αφοσίωση θα έλεγα. Είναι όμως μια πρόκληση, την οποία εγώ αποδέχτηκα με χαρά. Έτσι και όλα τα παιδιά που νιώθουν ότι θα τα ενδιέφερε ο πρωταθλητισμός στο σκάκι, μπορούν να επιχειρήσουν να αποδεχτούν αυτή την πρόκληση και να εργαστούν για τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Τους εύχομαι καλή δύναμη και μεγάλες επιτυχίες”, είπε ο Νικόλας Θεοδώρου.https://www.ethnos.gr/