Μιχάλης Ιγνατίου: Από πότε οι Τούρκοι σταμάτησαν να απαιτούν το Αιγαίο

Στο ίδιο έργο θεατές… Μετά από «αντίσταση» 18 μηνών στον …εχθρό, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, ανακοίνωσε ότι το δεύτερο δεκαπενθήμερο Φεβρουαρίου θα επιδιώξει να συναντηθεί με τον κατοχικό ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί.

Και, ως γνωστόν, το ένα θα φέρει το άλλο και το καλοκαίρι θα τον τραβάνε στην Ελβετία για να υπογράψει. Μερικοί το παρουσιάζουν ως να είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο…

Αλλά δεν λένε και που βρίσκεται η δυσκολία… Ο κ. Αναστασιάδης δεν χρειάζεται να πάρει άδεια από κανένα. Ενώ ο κ. Ακιντζί πρέπει να ρωτήσει την Άγκυρα και να λάβει εντολή, τι θα πει, πως θα το πει και τι είδος καφέ θα πιεί με τον πρόεδρο της Κύπρου. Και σίγουρα δεν πρόκειται για ένα αστείο.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Βέβαια, ο κ. Αναστασιάδης ενημερώνει τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, ο οποίος -μέχρι τώρα τουλάχιστον- διαφώνησε πολύ λίγες φορές, αλλά ο πρόεδρος της Κύπρου δεν τον άκουσε και έκανε αυτό που νόμιζε πως είναι το πιο σωστό.

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας πήγε στην Άγκυρα και συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, αφού προηγουμένως βρέθηκε στη Λευκωσία, όπου τα συζήτησε και τα συμφώνησε(;) με τον κ. Αναστασιάδη.

Άλλοι λένε -για πλάκα φαντάζομαι- ότι του ζήτησε να διευθετηθεί μία συνάντηση με τον Ερντογάν, όπου θα συνομιλήσουν για τη λύση αυτή καθ’ αυτή, Και θα τη συμφωνήσουν;

Άλλοι λένε πως ο πρόεδρος της Κύπρου είπε στον πρωθυπουργό της Ελλάδας ότι η λύση είναι «αυτοί απ’ εκεί, εμείς απ’ εδώ», αλλά όταν μιλάνε δύο άνθρωποι, χωρίς την παρουσία κανενός άλλου, μόνο να υπολογίσουμε μπορούμε με βάση τις γνωστές θέσεις τους.

Δεν θα το πιστέψετε αλλά υπάρχει και μία τρίτη ομάδα, δημοσιογράφων και διπλωματών, που πιστεύουν ότι το ταξίδι του κ. Τσίπρα στην τουρκική πρωτεύουσα έγινε μόνο για το Κυπριακό, διότι δήθεν ο Έλληνας πρωθυπουργός πιστεύει πως το πρόβλημα της Κύπρου εμποδίζει τη βελτίωση των σχέσεων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Μπορεί… Αλλά είναι κάτι που δεν έπιασα και δεν κατάλαβα…

Δηλαδή τι θα πράξει για να μην είναι πρόβλημα το Αιγαίο; Ή σταμάτησε να απαιτεί ο Ερντογάν και τα νέα δεν έφτασαν ακόμα σε εμάς; Στη Θράκη; Δέχθηκε ότι οι μουσουλμάνοι δεν είναι Τούρκοι; Αποδέχθηκε την κοινή ΑΟΖ της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Κύπρου; Ή έφυγε το Barnaros και τα τουρκικά πολεμικά πλοία από την κυπριακή ΑΟΖ και δεν πήραμε είδηση. Είναι το μοναδικό πρόβλημα της Ελλάδας και της Τουρκίας το Κυπριακό, όπως είπε ο Πρωθυπουργός; Από πότε; Διότι αν δεν με απατά η μνήμη μου οι Τούρκοι απαιτούν ελληνικά νησιά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, μονίμως ενοχλούν στον αέρα, στη θάλασσα και μονίμως αμφισβητούν τα δικαιώματα και την κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Έχω συζητήσει με Έλληνες αξιωματούχους οι οποίοι πιστεύουν ότι εάν κλείσει το Κυπριακό, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα οδηγηθούν σε «ήρεμα νερά». Είτε είναι αφελείς, είτε έγιναν …Ελβετοί ξαφνικά και δεν αντιλαμβάνονται ότι η κακή λύση στην Κύπρο θα δημιουργήσει πραγματικά προβλήματα στην Ελλάδα.

Οπωσδήποτε, είναι σημαντικό να υπάρχουν πολλά κανάλια επικοινωνίας της Ελλάδας με την Τουρκία. Του πρωθυπουργού και του Ερντογάν, των υπουργών Εξωτερικών και πάνω απ’ όλα των υπουργών Άμυνας. Με τον τρόπο αυτό, θα μπορούσαν οι προαναφερόμενοι να σταματήσουν δυσάρεστες καταστάσεις.

Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν μπορεί ο κ. Τσίπρας να έχει εμπιστοσύνη στον πρόεδρο της Τουρκίας. Και η απάντηση έρχεται αβίαστα: Γιατί να του έχει εμπιστοσύνη;

Ο Ερντογάν μας επιβεβαίωσε κάτι που το αναφέρουμε συχνά από αυτή την εφημερίδα. Ότι αν θέλει, με ένα «όχι» σταματούν όλες οι προκλήσεις.

Πριν πάει ο κ. Τσίπρας στην ‘Αγκυρα οι Τούρκοι πιλότοι είχαν κάνει σουρωτήρι τους ουρανούς του Αιγαίου. Όσο διάρκεσε η επίσκεψη δεν κουνήθηκε φύλλο. Ούτε την επόμενη μέρα, την Πέμπτη και ως τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές οι παραβιάσεις ήταν πολύ λίγες. Με την ίδια ευκολία που σταμάτησαν οι παραβιάσεις, με την ίδια ευκολία μπορούν να ξεκινήσουν. Μακάρι να αποφάσισε ο Ερντογάν να τερματίσει αυτή την απαράδεκτη τακτική και πρακτική. Χίλιες φορές μακάρι. Αλλά θα αλλάξει και την επεκτατική πολιτική του;

Και κάτι άλλο… Ας θεωρήσουμε ότι τα πράγματα με την Ελλάδα γίνονται «μέλι-γάλα». Ούτε παραβιάσεις, ούτε προκλήσεις, ούτε κινήσεις εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη. Την Κύπρο θα την ξεχάσουμε; ‘Η για να τελειώνουμε και να τα «βρούμε» με τον Ερντογάν, να την μοιράσουμε μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας και να ησυχάσουμε;

Μερικοί άνθρωποι στην «Μητέρα Πατρίδα» και στη Λευκωσία βρίσκονται σε μόνιμο καθεστώς άρνησης. Νομίζουν πως ο «συνεταιρισμός» με την Τουρκία είναι όπως με κάθε χώρα που σέβεται τη Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πλανώνται πλάνη οικτρά. Οι Τούρκοι ηγέτες δεν πιστεύουν ούτε στη Δημοκρατία, ούτε σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο όποιος «συνεταιρισμός» στην Κύπρο θα είναι εις βάρος μας και στο κοντινό μέλλον θα συμβεί ότι και στο Λίβανο. Αυτό δεν είπε ο κ. Αναστασιάδης στον αντιπρόεδρο Μάικλ Πενς όταν συναντήθηκαν στην Ουάσιγκτον; Την ίδια στιγμή τίθεται το βασικό ερώτημα: Χαρίζεις στους Τούρκους τις κατεχόμενες βόρειες περιοχές της Κύπρου για να σώσεις (με ή χωρίς εισαγωγικά) το καθαρά ελληνικό μέρος; Αυτό σημαίνει διχοτόμηση και δύο κράτη.

Αναγνωρίζω ότι πολλοί άνθρωποι στο νησί -ίσως και να είναι η πλειοψηφία- με αυτή τη διευθέτηση θα ήταν άνετοι. Αλλά, μπορεί ένας ηγέτης να πάρει αυτή τη δυσάρεστη απόφαση, ιδιαίτερα όταν γνωρίζουμε ότι ο στόχος του πραξικοπήματος και της εισβολής ήταν η διχοτόμηση;

Έχω ακούσει πολλές φορές τις «πορδές» που προέρχονται από την Αθήνα κυρίως, αυτών των «μάγων» της πολιτικής και της διπλωματίας, που μας λένε πως το μαγικό ραβδί τους θα εξαφανίσει την Κύπρο ως πρόβλημα και θα διδάσκεται ως μία επιτυχημένη ιστορία.

Η αλήθεια είναι ότι το Κυπριακό έφαγε Μακάριους και Παπανδρέου, Καραμανλήδες και Μητσοτάκηδες και πάει λέγοντας. Ο σημερινός πρωθυπουργός της Ελλάδας σίγουρα έχει φιλοδοξίες.

Αλλά σε ότι αφορά στο Κυπριακό, όπως είπα και στον ίδιο, όλοι αυτοί που τον περιτριγυρίζουν το κάνουν για να φορτώσουν στην πλάτη του όλες τις προδοσίες από το 1960 μέχρι σήμερα…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

Στο τέλος της εβδομάδας αναμένεται να πληροφορηθούμε τα νέα για τα ευρήματα της Exxon Mobil στο οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ. Ας ελπίσουμε ότι θα αλλάξει η τύχη της Κύπρου και των κατοίκων της.
Εάν τα αποτελέσματα είναι αρνητικά, θα καταρρεύσει κάθε ελπίδα. Εάν είναι θετικά, θα αλλάξουν τα πάντα, αλλά και θα αυξηθούν και οι απειλές από την πλευρά της Τουρκίας.
Βεβαίως, επειδή η εταιρεία είναι αμερικανική, και επειδή η ασφάλειά της είναι πιο σημαντική από την κάθε προβληματική Τουρκία, και ανάλογα με το καθεστώς των τουρκοαμερικανικών σχέσεων, θα δούμε αλλαγή της στάσης των Ηνωμένων Πολιτειών. Διότι τα συμφέροντα της Αμερικής στην ανατολική Μεσόγειο θα είναι μεγαλύτερα από κάθε άλλη περιοχή…..

Πηγή: Έθνος