Δημοσία δαπάνη, ως ελάχιστος φόρος τιμής στον «τελευταίο παρτιζάνο της Ευρώπης», τελέστηκε η κηδεία του Μανώλη Γλέζου, σε στενό οικογενειακό κύκλο, λόγω των απαγορεύσεων για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κοροναϊού, το μεσημέρι της Τετάρτης στον ναό των Αγίων Θεοδώρων του Α’ Νεκροταφείου της Αθήνας.
Η κηδεία του μεγάλου αγωνιστή πραγματοποιήθηκε παρουσία της συζύγου του Τζώρτζιας, των δύο παιδιών τους με τους/τις συζύγους, αλλά και των τεσσάρων εγγονιών.
Ο τάφος προσφέρθηκε τιμητικά από τον δήμο Αθηναίων, ενώ μεταξύ άλλων το «παρών» έδωσε και ο δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης.
Την εξόδιο ακολουθία τέλεσε, στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, ο οποίος αναφέρθηκε στο «σύμβολο της Αντίστασης».
Μεσίστια η σημαία της Ακρόπολης
Μεσίστια κυμάτιζε σήμερα η ελληνική σημαία στον βράχο της Ακρόπολης.
Πρόκειται για απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ως φόρο τιμής στη μνήμη του μεγάλου Έλληνα και ήρωα, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της Δευτέρας.
Το «αντίο» του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Μανώλη Γλέζο
Υπενθυμίζεται πως ο πρωθυπουργός αποχαιρέτησε με ένα πολύ προσωπικό μήνυμα τον θρύλο της Εθνικής Αντίστασης και της Αριστεράς.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την επίσκεψή του στο σπίτι μου -ένας λεοντόκαρδος με τρυφερό βλέμμα και με ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι- το βράδυ που έφυγε ο πατέρας μου. Θα μας λείψει πολύ…» ανέφερε μεταξύ άλλων στο συλλυπητήριο μήνυμά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέβασε μία φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην οποία απεικονίζεται μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, ενώ στη λεζάντα αναφέρει:
«Το έθνος χαμηλώνει τις σημαίες του για να περάσει ένας μεγάλος Έλληνας. Αυτός που πρώτος κατέβασε το σύμβολο των κατακτητών από την Ακρόπολη. Για να αναδειχθεί, έτσι, ο ίδιος σε σύμβολο της ελεύθερης πατρίδας μας.
Ο Μανώλης Γλέζος εκπροσώπησε μία γενιά που δεν λύγισε και δεν υποτάχθηκε. Ούτε και φυλακίστηκε σε κομματικούς φανατισμούς. Μια γενιά αφιερωμένη στην Ελλάδα, στην Ελευθερία και στη Δημοκρατία.
Υπήρξε, όμως, ταυτόχρονα, και ένας γλυκός άνθρωπος. Προσωπικά, δεν θα ξεχάσω ποτέ την επίσκεψή του στο σπίτι μου -ένας λεοντόκαρδος με τρυφερό βλέμμα και με ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι- το βράδυ που έφυγε ο πατέρας μου. Θα μας λείψει πολύ…
Ο θάνατος του Μανώλη Γλέζου αφήνει τους Έλληνες φτωχότερους. Αλλά η ζωή του αφήνει την Ελλάδα πλουσιότερη. Γιατί το παράδειγμα του – το παράδειγμα μιας ζωής αγνού πατριώτη και αληθινού μαχητή- μένει φωτεινός οδηγός για όλους. Και μας οπλίζει με δύναμη, ώστε να ξεπερνούμε ενωμένοι δυσκολίες όπως οι σημερινές.
Μαζί με όλους τους Έλληνες, σκύβω με σεβασμό το κεφάλι στη μνήμη του Μανώλη Γλέζου.
Τον αποχαιρετώ με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη. Και εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του».
