Λασίθι:Ο Δήμος Αγίου Δομετίου της Κύπρου υποδέχεται τον σκεπτόμενο των αδελφών Σωτηριάδη

Συμπληρώνονται φέτος 30 χρόνια από την αδελφοποίηση του Δήμου Αγίου Νικολάου Κρήτης με το Δήμο Αγίου Δομετίου της Κύπρου.
Το γεγονός αυτό, συμβαίνει σε μια ιδιαίτερη χρονική στιγμή για το Δήμο Αγίου Δομετίου, δεδομένου ότι η σχεδιαζόμενη διοικητική μεταρρύθμιση στο νησί, οδηγεί στην ενσωμάτωση του, με το Δήμο Λευκωσίας.
Επισφραγίζοντας κατά τον καλύτερο τρόπο την πολύχρονη συνεργασία, ο Δήμος Αγίου Νικολάου, με απόφαση του Δ.Σ (19/12/22), πέραν των κοινών εκδηλώσεων, των τιμητικών διακρίσεων όλων όσων στήριξαν έμπρακτα την αδελφοποίηση από το 1993 που αποφάσισε, προχωρεί στην δωρεά γλυπτού που σχεδίασαν οι αδελφοί Σωτηριάδη με θέμα τον “Σκεπτόμενο Πρόσφυγα”.
Το έργο όπως έχει γίνει ήδη γνωστό, θα κοσμεί από τον ερχόμενο Ιούνιο τον αύλειο χώρο του Δημαρχείου Αγίου Δομετίου, ενώ η τελετή των αποκαλυπτηρίων θα πραγματοποιηθεί παρουσία Αγιονικολιώτικης αντιπροσωπείας σε εκδήλωση που ήδη προγραμματίζεται.
Ο Δήμαρχος Αγίου Νικολάου κ. Αντώνης Ζερβός, αναφερόμενος στην δωρεά του γλυπτού “Η Αρπαγή της Ευρώπης” – έργο που κοσμεί την είσοδο του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο – αλλά και στην δωρεά του συγκεκριμένου γλυπτού, δήλωσε ότι : “ ο δήμος αποδεικνύει για μια ακόμα φορά έμπρακτα, το ενδιαφέρον του για τον άνθρωπο, την τέχνη, την φιλία και την διπλωματία μεταξύ των πόλεων όπως αυτό έχει εκφραστεί από την δημοτική αρχή ήδη από το 2000.
Το έργο : “Ο σκεπτόμενος”, θ΄ αποτελέσει στο εξής τοπόσημο για τον συγκεκριμένο δήμο – σημείο με ιδιαίτερο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον για τους επισκέπτες αλλά και τους κατοίκους – που θα υπενθυμίζει διαρκώς την 30χρονη ειλικρινή φιλία μεταξύ των δυο δήμων.
Μάλιστα αναφερόμενος στους καλλιτέχνες Νίκο, Παντελή και Χαράλαμπο Σωτηριάδη, υπογράμμισε ότι παρά τις δυσκολίες των καιρών, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που με την καλλιέργεια της ψυχής και της σκέψης τους, δημιουργούν αθόρυβα με γνώμονα την αισθητική του δημοσίου χώρου.
“Ο Σκεπτόμενος”
Το γλυπτό αυτό – σύμφωνα με τους δημιουργούς του, αναφέρεται στους απανταχού μετανάστες, στους πρόσφυγες ανεξαρτήτου αφορμής και αιτίας και γενικά στον κάθε κατατρεγμένο άνθρωπο που η μόνιμη σκέψη του, είναι ένα οδυνηρό “γιατί” και πως θα επανακινήσει τη ζωή του στις νέες συνθήκες.
Το έργο αποτελείται από δύο στοιχεία. Το κυρίαρχο είναι μια καθήμενη ανθρώπινη φιγούρα που το ένα πόδι ακουμπάει στο έδαφος και το άλλο πάνω στο κάθισμα που κάθεται. Στο ένα χέρι κρατάει ένα μπόγο με τα λιγοστά του υπάρχοντα και το άλλο χέρι ακουμπά στο γόνατο και στηρίζει το κεφάλι του. Η μίνιμαλ μορφή της φιγούρας είναι τέτοια που το σφαιρικό κεφάλι, η κλήση του λαιμού και ο κυρτός κορμός του σώματος δημιουργούν τη μορφή του ερωτηματικού της γλώσσας.
Έτσι η μορφή αυτή του σώματος, εξωτερικεύει αυτό που μονίμως απασχολεί τη σκέψη του και είναι οδυνηρό γι αυτόν : “Γιατί”;
Τα πόδια του έχουν κυρτή απόληξη χωρίς πέλματα, για να δηλωθεί η ασταθής κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Το δεύτερο στοιχείο, είναι το κάθισμα όπου κάθεται. Ένα γυάλινο παγκάκι για να δηλωθεί η εύθραυστη κατάσταση στην οποία βρίσκεται.

Το γλυπτό, αποτελείται από δυο μέρη. Το μεταλλικό μέρος που είναι η ανθρώπινη φιγούρα και τον ορθογώνιο όγκο (παγκάκι) όπου κάθεται ο Σκεπτόμενος.