Λασίθι:Η Ομάδα Γυναικών Αγίου Νικολάου για τη δίκη για τον θάνατο του δύτη Νίκου Τζανόπουλου

ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΓΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η Ομάδα Γυναικών Αγίου Νικολάου, μέλος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδος, στηρίζει τον αγώνα για δικαίωση στη μνήμη του 26χρονου ιχθυολόγου και δύτη Νίκου Τζανόπουλου, που δίνει η οικογένειά του, με αφορμή τη δίκη για το θάνατό του την Παρασκευή, 31/5/2024.
Ο 26χρονος συντοπίτης μας άφησε τη τελευταία του πνοή την ώρα της εργασίας του στην μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας της Ρόδου στις 13 Δεκεμβρίου 2018.

Το κατηγορητήριο, με το οποίο παραπέμφθηκε σε δίκη για ανθρωποκτονία εξ’ αμελείας το 2020 η νόμιμη εκπρόσωπος της εταιρείας στην οποία εργαζόταν ο αδικοχαμένος Νίκος, 19 μήνες μετά και ύστερα από συνεχείς αναβολές συνεδριάσεων του δικαστηρίου, αναφέρει ότι η εν λόγω εταιρεία απασχολούσε ως δύτη τον 26χρονο Νίκο, παράλληλα με έναν ακόμη εργαζόμενο, πακιστανικής καταγωγής, χωρίς, ωστόσο, να διαθέτουν και οι δύο τα απαραίτητα τυπικά προσόντα και χωρίς η εταιρεία να διαθέτει εξειδικευμένο καταδυτικό συνεργείο, όπως αυτό ορίζεται από τον σχετικό Κανονισμό Λιμένος 10. Με το ίδιο κατηγορητήριο παραπέμφθηκε στη δίκη και ο σύζυγος της ως άνω, ο οποίος αν και ήταν επαγγελματίας δύτης και εργολάβος καταδυτικών εργασιών και όφειλε να γνωρίζει την ορθή πρακτική καταδυτικών εργασιών από δύτες, έδωσε εντολή στο Νίκο να κατέβει μόνος του, χωρίς συνοδεία και χωρίς κανένα απαιτούμενο μέτρο ασφαλείας.

Στο ίδιο κατηγορητήριο αναφέρεται ρητά πως “με βεβαιότητα θα είχε αποφευχθεί το συγκεκριμένο συμβάν αν οι εργοδότες είχαν τηρήσει τα μέτρα ασφαλείας”, την ίδια στιγμή που η εργοδότρια αυτή εταιρεία δεν διέθετε καν τον απαραίτητο τεχνικό ασφαλείας, τον οποίο διόρισε μόλις την επομένη ημέρα του ατυχήματος, στις 14/12/2018! Και μόνο μετά από πολλαπλές καταγγελίες σε υπηρεσίες, από πλευράς της οικογένειας του, επιβεβαιώθηκε σωρεία παραβάσεων της εργατικής νομοθεσίας και του τρόπου εκτέλεσης καταδυτικών εργασιών εντός της ιχθυοκαλλιέργειας. Διαπιστώθηκε μάλιστα ότι στο σκάφος, από το οποίο δόθηκε η εντολή να «πέσει» ο Νίκος, δεν έγινε παρά μήνες αργότερα και μετά από καταγγελία της μητέρας του έλεγχος καταλληλόλητας, οπότε διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέσα διάσωσης και μέτρα ασφαλείας για τους δύτες.

Ήταν εκείνοι οι ίδιοι εργοδότες που έσπευσαν, από το πρώτο λεπτό του θανάτου του Νίκου, χωρίς ίχνος ντροπής και συνείδησης, να σπιλώσουν τη μνήμη του, κατηγορώντας τον για ανευθυνότητα και ρίχνοντας του το φταίξιμο για το θανατηφόρο ατύχημα, γιατί δήθεν χρησιμοποίησε εν αγνοία τους τον εξοπλισμό κατάδυσης για να κάνει το χόμπι του εν ώρα εργασίας!
Ο θάνατος του Νίκου δεν ήταν ένα τυχαίο και μεμονωμένο περιστατικό, καθώς υπάρχουν ακόμη δύο περιστατικά εργαζομένων σε εταιρείες με διαχειριστές τους ίδιους κατηγορούμενους , ενός Αιγύπτιου και ενός ημεδαπού, που είχαν βρει τραγικό χαμό το 2002 και το 2010 αντίστοιχα.

6 χρόνια μετά και ο τραγικός απολογισμός δεν σταματάει μετρώντας κάθε χρόνο εργαζόμενους σε μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας σε όλη την Ελλάδα να πεθαίνουν ή να τραυματίζονται σοβαρά εν ώρα εργασίας . Μετά το θάνατο του Νίκου καταγράφονται πέντε ακόμα θάνατοι εργαζομένων σε αντίστοιχες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας με τις αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου να παραμένουν θεατές σε ένα γαϊτανάκι θανάτων χωρίς τέλος!

Πρόκειται για ‘’εγκλήματα’’ στην ουσία εργαζομένων που υπό το καθεστώς πίεσης, ανάγκης, φτώχειας και εκμετάλλευσης θα κάνουν ό,τι χρειαστεί για να έχουν κι αύριο δουλειά, παλεύοντας να ζήσουν αξιοπρεπώς ή πολλές φορές απλά να επιβιώσουν, ριψοκινδυνεύοντας κάθε ημέρα ακόμη και τη ζωή τους, έρμαια της αδιαφορίας των εργοδοτών που νοιάζονται μόνο για τα κέρδη τους. Των εργοδοτών που δεν διστάζουν να επιχειρήσουν την εξαγορά της σιωπής και τη παραίτηση των συγγενών των θυμάτων από την μάχη για την αλήθεια.

Μέχρι και σήμερα, σχεδόν 6 χρόνια μετά τον τραγικό θάνατο του Νίκου, παραμένουν αναπάντητα τα ερωτήματα για τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης του θανατηφόρου ατυχήματος από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ρόδου και ατιμώρητοι οι πραγματικοί υπαίτιοι αυτού του εγκλήματος. Ένα έγκλημα που έγινε όχι από απλή αμέλεια των εργοδοτών αλλά από συνειδητές παραλήψεις, με σκοπό την εξασφάλιση κέρδους με το λιγότερο δυνατό κόστος. Και το κόστος αυτό ήταν μια ανθρώπινη ζωή.

Μετά από τόσο καιρό η οικογένεια του 26χρονου Νίκου ακόμη δεν έχει δει την δικαίωση για την τιμωρία των ενόχων για τον άδικο χαμό του γιου της. Μέχρι σήμερα η ίδια και άλλες εταιρείες απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους σε αυτόν το κλάδο, χωρίς αρκετές φορές τον παραμικρό έλεγχο από τις αρμόδιες υπηρεσίες για το αν έχουν λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλειά τους. Το αποτέλεσμα; Κάθε τόσο να μετράμε ένα λιγότερο από τα παιδιά μας.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να ολοκληρωθεί άμεσα η δική και να αποδοθούν οι ευθύνες στους υπαίτιους για το χαμό του Νίκου, στους εργοδότες που βάζουν πάνω από την ζωή των εργαζομένων που μοχθούν, το κέρδος τους!
ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ & ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ την οικογένεια του Νίκου στο πολύχρονο αγώνα της για δικαίωση!
ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΚΑΝΕΝΑ ΝΕΚΡΟ ΕΡΓΑΤΗ
ΝΑ ΜΗ ΣΥΓΚΑΛΥΦΘΕΙ ΞΑΝΑ ΚΑΝΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ
ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΖΥΓΑΡΙΑ ΜΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ

ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΓΕ