Με αγωνιστική αισιοδοξία και την υπόσχεση ότι δεν θα ξεχάσουμε την θυσία των νεκρών του λαού μας ολοκληρώθηκε η κεντρική εκδήλωση στη πλατεία Παπαγεωργίου της Ιεράπετρας για τους επτά αγωνιστές που δολοφονήθηκαν από την «μεταδεκεμβριανή» αντίδραση και το κράτος της στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο της 24 Μαρτίου του 1945.
Προηγήθηκε κατάθεση λουλουδιών στο μνημείο πεσόντων αγωνιστών στην είσοδο της πόλης και αυτοκινητοπομπή στους δρόμους της πόλης. Τις εκδηλώσεις διοργάνωσε η Κ.Ο. Ιεράπετρας του ΚΚΕ, η οργάνωση Ιεράπετρας της ΚΝΕ και το Παράρτημα Λασιθίου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και συμμετείχαν οι οικογένειες και συγγενείς των θυμάτων.
Η κεντρική εκδήλωση ξεκίνησε με την εξιστόρηση του χρονικού από τον Νίκο Κυφωνίδη, μέλος του ΔΣ του Παραρτήματος Λασιθίου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, που ανάμεσα σε άλλα είπε: «Στις 23-03-45 ένας υπενωματάρχης και δύο χωροφύλακες πήγαν στα γραφεία του ΕΑΜ, έκαναν έρευνα και κατάσχεσαν μερικά έγγραφα.
Αργότερα, συλλαμβάνουν δύο μέλη της Επαρχιακής Επιτροπής του ΕΑΜ. Η είδηση της αυθαίρετης σύλληψης προσώπων, που τον καιρό της σκλαβιάς ήταν η ψυχή του εθνικοαπελευθερωτικού ξεσηκωμού, προκάλεσε γενική αγανάκτηση. (…) Την επόμενη το πρωί , πάνω από τρεις χιλιάδες λαός των χωριών κατέβαιναν ειρηνικά και άοπλοι για να διαμαρτυρηθούν. Όταν έφτασαν στην είσοδο της Ιεράπετρας αντίκρυσαν τους στρατιώτες. Το σήμα δόθηκε και άρχισαν να βάλλουν στο πλήθος, στο ψαχνό.
Επτά τα θύματα:Κυριάκος Χατζησάββας από τη Βασιλική, 45 ετών, Ευθυμία χήρα Καζαντζάκη από το Πάνω Χωριό, 65 ετών, Ξενούλα Γράσσου από το Πάνω Χωριό, 19 ετών, Γιάννης Γράσσος από το Πάνω Χωριό, 30 ετών, Εμμανουήλ Μ. Λιανός από την Επισκοπή, 26 ετών, Γεώργιος Σφακιανάκης από το Κάτω Χωριό, 25 ετών, Βασίλης Χατζησάββας.»
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Δερμιτζάκης (Ευαντινός) Νικόλας, εκπαιδευτικός, εκ μέρους της Κ.Ο. Ιεράπετρας του ΚΚΕ. Ξεκινώντας την ομιλία του συνέδεσε το χτες με το σήμερα αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Αυτή η μεγαλειώδης πορεία χιλιάδων ανθρώπων που τότε κινητοποιήθηκαν προς υπεράσπιση του δίκιου, καθώς και η άνανδρη βία των χωροφυλάκων και των προθύμων αντικομουνιστών που πυροβολούσαν στο ψαχνό ακόμα και από απόσταση λίγων μέτρων συνοψίζει τον μηχανισμό που κάνει την Ιστορία να κινείται.
Είναι η πάλη ανάμεσα στον λαό και την εξουσία του κεφαλαίου, η πάλη ανάμεσα στους παραγωγούς του πλούτου και τα μαντρόσκυλα των δήθεν ιδιοκτητών του, είναι η πάλη ανάμεσα στον άνθρωπο της δουλειάς και του μόχθου από την μια και των εκμεταλλευτών από την άλλη.Σε αυτήν την πάλη οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες ήταν πάντα οι μπροστάρηδες.»
Συνεχίζοντας, ανέδειξε ότι η πολιτική του κεφαλαίου για την διαχείριση της πανδημίας δεν είναι ξεκομμένη από την ενίσχυση της κρατικής καταστολής απέναντι στον αγωνιζόμενο λαό, την περιστολή συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών. Συγκεκριμένα, είπε: «Η εποχή μας δε αποτελεί παρά ένα ακόμα επεισόδιο στην αλυσίδα των κρίσεων του καπιταλισμού, μόνο που αυτή τη φορά η πανδημία αποτέλεσε και αποτελεί έναν επιταχυντή αυτής της εξέλιξης.
Τα ισχυρότερα καπιταλιστικά κράτη του κόσμου έχοντας εμπορευματοποιήσει την υγεία το ένα μετά το άλλο κατέστησαν τους λαούς τους βορά στον τόσο επικίνδυνο ιό που ταλανίζει την ανθρωπότητα(…) Ούτε και τώρα, την ύστατη στιγμή, στην κορύφωση της πανδημίας, με χιλιάδες νεκρούς, φρακαρισμένα τα δημόσια νοσοκομεία, εκατομμύρια ανθρώπους σε ψυχική καταρράκωση λόγω του εγκλεισμού, ούτε και τώρα δεν μπόρεσαν να κάνουν έστω μισό βήμα χωρίς να υπολογίζουν τυχόν κέρδη και ζημιές.»
Ο Ν. Δερμιτζάκης ολοκληρώνοντας την ομιλίας του κάλεσε τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής να δυναμώσουν τον αγώνα για όσα έχουμε ανάγκη: «Αρνούμαστε την λογική «κόστους – οφέλους» στην Υγεία(…) Δηλώνουμε ότι δεν θα πληρώσουμε ξανά την κρίση τους, δεν θα φορτώσουν ξανά στις πλάτες μια ακόμα οικονομική κρίση, προκειμένου να στηριχτούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι(…) Τα κυβερνητικά σχέδια για ένταση της εκμετάλλευσης, η καθιέρωση 10ωρης εργασία, το ξεχαρβάλωμα του εργάσιμου χρόνου, η μείωση του μέσου μισθού, το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα και την συνδικαλιστική δράση είναι αιτίες πολέμου.
Απαιτούμε άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων σε όλους τους χώρους δουλειάς. Σταθερή δουλειά, εργάσιμος χρόνος και μισθοί με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας και τις μεγάλες δυνατότητες της εποχής. Αντιδρούμε στην προσπάθεια να αξιοποιηθεί η πανδημία για να επιβληθούν νέα μέτρα καταστολής και περιορισμού της μαζικής λαϊκής δράσης. Η λαϊκή διεκδίκηση δεν κάνει «διάλειμμα», τη στιγμή μάλιστα που ο λαός αφήνεται απροστάτευτος, που δέχεται επίθεση στα δικαιώματα του. Το εργατικό-λαϊκό κίνημα έχει αποδείξει ότι μπορεί να συνδυάζει τον αγώνα, την πάλη παίρνοντας ταυτόχρονα τα ανάλογα μέτρα προστασίας της υγείας στις εκδηλώσεις του. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις, για να μείνει όρθιος ο λαός στις συνθήκες της κρίσης και της πανδημίας, να οργανώσει την εργατική-λαϊκή αντίσταση και αντεπίθεση.
