Ενώ η πανδημία του COVID-19 με πολύ επιτακτικό τρόπο έφερε στην επιφάνεια την δεινή κατάσταση του δημόσιου συστήματος υγείας, αποτέλεσμα των διαχρονικών πολιτικών όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ενώ στο Ρέθυμνο συνεχίζεται το ανακάτεμα της τράπουλας των ελλείψεων για να μπαλωθούν τα τεράστια κενά ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.
Ενώ λίγες μέρες πριν τη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου καταθέσαμε αίτημα για συνεδρίαση-τηλεδιάσκεψη με θέμα ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ και πρώτο απ’ όλα ιεραρχούσαμε το ζήτημα της στελέχωσης του δημόσιου συστήματος υγείας και του Νοσοκομείου. Ενώ και κατά την έναρξη της συνεδρίασης επαναφέραμε το θέμα αυτό, η δημοτική πλειοψηφία, με την ανοχή όλων των άλλων παρατάξεων, επέλεξαν το «μοιραίοι και άβουλοι αντάμα περιμένουμε ίσως κάποιο θάμα» που λέει κι ο ποιητής. Επέλεξαν την εύγλωττη σιωπή της ανοχής ή και της συνενοχής.
Ο δήμαρχος για άλλη μια φορά προσπάθησε να δικαιολογήσει την αποσιώπηση του θέματος λέγοντας πως θέλει σε μια τέτοια συζήτηση να πάρει μέρος και ο διοικητής του νοσοκομείου. Λες και ήταν δύσκολο να τον έχουν καλέσει ήδη. Θυμίζουμε ότι και σε ανάλογη πρόταση που η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ κατέθεσε το 2016, «έστριψε δια του αρραβώνος». Με την δικαιολογία ότι θέλει να καλέσει τον τότε υπουργό και τον κ βουλευτή, η μια αναβολή διαδέχτηκε την άλλη και συζήτηση δεν έγινε ποτέ.
Χθές προσπάθησε μάλιστα να δικαιολογήσει τις δεκάδες ελλείψεις γιατρών λέγοντας πως η κυβέρνηση με τις προσωρινές συμβάσεις που προκήρυξε, δεν βρήκε γιατρούς να φέρει. Λες και δεν ήξεραν ότι με τέτοιους όρους το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο. Για να μας καθησυχάσει μάλιστα είπε πως ο δήμος είναι έτοιμος αν χρειαστεί να βοηθήσει το νοσοκομείο!!!
Προφανώς δεν εννοεί ότι θα προσλάβει ο δήμος γιατρούς. Αλλά και κάποια μέσα αν εννοεί, η «προσφορά» αυτή αντιφάσκει με την δεινή κατάσταση των οικονομικών του δήμου που ο ίδιος αμέσως μετά επικαλέστηκε. Κυρίως όμως όταν συνδυάζεται με την συνεχιζόμενη σιωπή είναι μια λογική επικίνδυνη και αντιλαϊκή. Προσαρμόζεται πλήρως σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας «φτωχό συγγενή» που οι κυβερνήσεις και το κράτος συνεχίζουν να το υποχρηματοδοτούν και χρησιμοποιούν τους δήμους για να μπαλώνουν κάποιες από τις τρύπες του από τις τσέπες και των δημοτών και των λαϊκών οικογενειών.
Αποδεικνύεται με πράξεις πολιτικές και διοικητικές πως οι «όρκοι πίστης» του πολιτικού συστήματος κεντρικά και τοπικά, στο δημόσιο σύστημα υγείας, δεν είναι παρά ένας τακτικός ελιγμός για «να περάσει η μπόρα». Καμιά πρόθεση δεν έχουν ούτε μετά την δεινή για το λαό εμπειρία του κορονοϊού να αλλάξουν τη στρατηγική της υποστελέχωσης, της υποχρηματοδότησης, της εμπορευματοποίησης. Να παραδίδουν την υγεία μας στα ιδιωτικά συμφέροντα και να την εκθέτουν σε λογής λογής κορονοϊούς. «Ο λύκος κι αν εγέρασε…». Εμείς θα επιμείνουμε έστω και στα λόγια να πάρουν θέση. Γιατί δεν μπορεί η ζωή και η υγεία μας να είναι πάντα εκτεθειμένη σε τεράστιους κινδύνους, όπως σήμερα.
Οι εργαζόμενοι όμως και ο λαός μας πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα και πολύ περισσότερο να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους κόντρα σε κάθε κορονοϊό, υγειονομικό, κοινωνικό, εργασιακό. Δεν μπορούν να ανέχονται οι ζωές μας να παίζονται στη ρουλέτα των κερδών.
Μανουσογιάννης Μανούσος
Δημοτικός Σύμβουλος του ΚΚΕ
εκλεγμένος με την ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
