Λαϊκή Συσπείρωση:Για το Σχέδιο Δράσης της περιφέρειας Κρήτης για το 2023

Στο ίδιο έργο θεατής γίνεται κάθε χρόνο ο λαός της Κρήτης, με τα ετήσια σχέδια δράσης της περιφέρειας που δεν αφορούν τις λαϊκές ανάγκες. Ειδικότερα, αυτό για το έτος 2023 παρουσιάστηκε στο περιφερειακό συμβούλιο στις 29 Νοέμβρη και υπερψηφίστηκε από την αγαστή «συνδιοίκηση» της πλειοψηφίας (ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ- ΣΥΡΙΖΑ) με τον συνδυασμό της ΝΔ.
Εκ μέρους της Λαϊκής Συσπείρωσης Κρήτης που καταψήφισε, τοποθετήθηκε ο Νίκος Μανουσάκης. Τόνισε ότι το πρόγραμμα δράσης για το 2023 ψηφίζεται σε μια συγκυρία με τις πρόσφατες καταστροφές κι αυτές των προηγούμενων χρόνων να βαραίνουν τον πολύπαθο λαό της Κρήτης. Όμως ο σχεδιασμός του είναι μακριά από αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα. Δεν εξασφαλίζει έργα αναγκαία και υποδομές για να μην αγωνιά ο λαός της Κρήτης αν θα καιγόμαστε στον πρώτο καύσωνα, αν θα πνιγόμαστε στην πρώτη βροχή, αν θα μένουμε χωρίς σπίτι, τα παιδιά μας χωρίς σχολειό σε ένα μεγάλο σεισμό.
Στην εποχή που υπάρχουν όλες οι επιστημονικές, τεχνολογικές δυνατότητες για να προστατευτεί η ζωή και το βιος του λαού, αυτές οι ανάγκες θεωρούνται κόστος από ΕΕ- κυβερνήσεις- περιφερειακή- τοπική διοίκηση, γιατί δεν εξυπηρετούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Τα στοιχεία είναι ενδεικτικά και αποκαλυπτικά, υπογράμμισε ο Νίκος Μανουσάκης. Από τη μια μεριά γερασμένες υποδομές, που οι αντοχές τους έχουν ξεπεραστεί προ πολλού, υποστελέχωση, υποχρηματοδότηση των ελάχιστων υποδομών προστασίας. Έργα που αφορούν λαϊκές ανάγκες στην Κρήτη είναι για χρόνια στα πλαίσια του σχεδιασμού και άλλα έχουν γίνει «γεφύρι της Άρτας».
Κι από την άλλη στο σχέδιο δράσης της περιφέρειας για το 2023 αποτυπώνεται για ποιους σχεδιάζει η πλειοψηφία του περιφερειακού συμβουλίου: Χρήμα με ουρά για τεχνικούς σύμβουλους, αναπτυξιακούς οργανισμούς για ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Ενεργειακές κοινότητες που είναι κομμάτι της πολιτικής που οδηγεί στην έκρηξη της ενεργειακής φτώχειας. Παρατηρητήρια τουρισμού, γαλαντόμο πρόγραμμα τουριστικής προβολής για τα «μεγάλα» πορτοφόλια, 1.600.000 ευρώ (!) για να εξασφαλίσουν οι όμιλοι του τουρισμού έτοιμη πελατεία και κέρδη, απαλλάσσοντάς τους από έξοδα προβολής και διαφήμισης, κλπ.
Τα προγράμματα δράσης της περιφέρειας ευθυγραμμίζονται αυστηρά με τις αντιλαϊκές επιδιώξεις του δημοσιονομικού πλαισίου. Ενός πλαισίου που αποτυπώνεται στον νέο ταξικό αντιλαϊκό κρατικό προϋπολογισμό του 2023. Με μείωση των κρατικών δαπανών, νέες άγριες θυσίες του λαού και των εργαζομένων, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με τον λογαριασμό να πληρώνει ο λαός μέσω των δυσβάσταχτων φόρων αλλά και της περιστολής των κοινωνικών δαπανών. Βέβαια, ο ίδιος κρατικός προϋπολογισμός είναι εξαιρετικά «γαλαντόμος» για τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Προβλέπει 15,3 δισ. για την «πράσινη» και «ψηφιακή μετάβαση», με τα 8,3 δισ. να δίνονται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τα υπόλοιπα από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα οποία μάλιστα συνοδεύονται από νέα αντιλαϊκά μνημονιακά προαπαιτούμενα.
Η κατάσταση αυτή καταδεικνύει τον εχθρικό για τον λαό χαρακτήρα του αστικού κράτους (κεντρικού και περιφερειακής – τοπικής διοίκησης). Ενός κράτους που αποδεικνύεται επιλεκτικά «αργό» και «ανίκανο» να προστατέψει τον λαό, σε αντίθεση με τη γρήγορη και ευέλικτη προσαρμογή του στις μεταβαλλόμενες ανάγκες του κεφαλαίου. Ως κομμάτι αυτού του κράτους η περιφέρεια υλοποιεί και εξειδικεύει την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων. Κάνει δουλειά για λογαριασμό ενός κράτους αντιλαϊκού. Αυτό το κρίσιμο σημείο, αποτελεί και την απόδειξη, το γιατί η περιφέρεια δεν διεκδίκησε αποφασιστικά και δυναμικά, ούτε τώρα, ούτε παλιότερα, την ουσιαστική αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, για έργα που αφορούν τις ανάγκες του λαού της Κρήτης.
Σ’ αυτή τη στρατηγική στόχευση, στον περιφερειακό σχεδιασμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που ούτε ισόρροπη μπορεί να είναι ούτε φιλολαϊκή, συμφωνούν όλοι οι άλλοι συνδυασμοί, πλην της Λαϊκής Συσπείρωσης.
Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης – περιφέρειας ο λαός δεν πρέπει να πάψει ούτε στιγμή να διεκδικεί μέτρα για την ουσιαστική προστασία του εισοδήματος, της ζωής και της περιουσίας του, δυναμώνοντας την πάλη του εργατικού – λαϊκού κινήματος για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.