Η μητέρα της 17χρονης Νεκταρίας Μπαλάση μιλά στην Ανδριανή για την απόφαση να δωρίσουν τα όργανα του παιδιού τους
Με την Ιωάννα κάναμε μια από αυτές τις κουβέντες που σου αλλάζουν τον τρόπο σκέψης, που εντελώς αυθόρμητα επεμβαίνουν στον σκληρό πυρήνα των συναισθημάτων σου και αλλάζουν τις προτεραιότητες σου.
Η Ιωάννα Σαρρή – Μπαλάση είναι η μητέρα της Νεκταρίας. Η Νεκταρία τον Φεβρουάριο του 2020 «έφυγε» από τη ζωή λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας. Οι γονείς της αποφάσισαν να κάνουν δωρεά τα όργανα του παιδιού τους και να χαρίσουν ζωή σε άλλους 5 συνανθρώπους μας.
«Ήταν απόφαση στιγμής και ζωής!»
Οι ανατροπές που φέρνει η ζωή δεν μας βρίσκουν έτοιμους τις περισσότερες φορές και τις δύσκολες στιγμές λειτουργούμε περισσότερο αντανακλαστικά, με τα αποθέματα ψυχής που διαθέτουμε. Έτσι έκαναν και οι γονείς της Νεκταρίας όταν ενημερώθηκαν από τους γιατρούς ότι το παιδί τους είναι εγκεφαλικά νεκρό.
Για την Ιωάννα, η δωρεά ήταν η πρώτη σκέψη της, ξέρεις πολύ καλά μέσα της ότι και η Νεκταρία αυτό θα επιθυμούσε.
«Ήταν πολύ δοτικός άνθρωπος, μπορούσε και ήθελε να μοιράζεται τα πάντα. Ο χαρακτήρας του παιδιού μας, μας έκανε έτοιμους να προχωρήσουμε στη δωρεά».
Όταν μεγαλώνεις ένα παιδί δραστήριο, ζωηρό, γεμάτο όνειρα και σχέδια για το μέλλον, τίποτα δεν αφήνει χώρο μέσα σου για το ενδεχόμενο αυτό το παιδί, αυτός ο άνθρωπος να φύγει από τη ζωή σου, να χαθεί.
Για κανένα γονιό δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί την απώλεια του παιδιού του. Αυτό που δίνει δύναμη στην Ιωάννα και την οικογένεια της είναι η σκέψη ότι αυτή τη στιγμή 5 άλλες οικογένειες έχουν κοντά τους, τους δικούς τους ανθρώπους, και αυτό χάρη στη Νεκταρία.
«Κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι τη στιγμή που το τηλέφωνο χτύπησε σε ένα σπίτι και τους ενημερώνουν ότι βρέθηκε δότης. Όταν είδα τα βαλιτσάκια που μετέφεραν τα όργανα του παιδιού κατάλαβα τι πραγματικά είχε συμβεί. Αλλά δεν ήθελα να πάει χαμένος ο κόπος των γιατρών, τα ατελείωτα ξενύχτια τους στο πλάι της Νεκταρίας. Θέλαμε όλο αυτό να έχει ένα αντίκρισμα. Νοιώθω ανακούφιση που το παιδί μου ζει στα σώματα άλλων ανθρώπων».
Αχιλλέας Παπαδόπουλος, λήπτης «Μου έδωσε ζωή …. Έπρεπε στη θέση της Νεκταρίας να είμαι εγώ και όχι η κοπέλα..»
Μια σειρά από «συμπτώσεις» έφεραν κοντά τον Αχιλλέα από τη Βέροια και την οικογένεια της Νεκταρίας από το Ρέθυμνο. Ο κ. Αχιλλέας Παπαδόπουλος πήρε το ήπαρ της Νεκταρίας και η ζωή του άλλαξε από τα θεμέλια της. Ευγνωμονεί για το δώρο αυτό, για την ευκαιρία που είχε να τα αλλάξει όλα. Να αφήσει πίσω του την εξάρτηση από το αλκοόλ, να ξαναχτίσει τις σχέσεις του με τους κοντινούς του ανθρώπους, να μάθει να ζει από τη αρχή.
«Ο πόνος χτίζει σχέσεις ζωής»
Έξω από ένα νοσοκομείο, από ένα θάλαμο νοσηλείας χτίζονται σχέσεις ζωής. Και αυτές οι σχέσεις είναι το «μπράτσο» να συνεχίσεις την επόμενη μέρα, όπως μου εξομολογήθηκε η Ιωάννα. Φίλοι τους που ξενυχτούσαν τα βράδια μαζί τους στις καρέκλες του διαδρόμου αλλά και οι γιατροί, οι νοσηλευτές που ήταν δίπλα τους, όχι μόνο για την ιατρική περίθλαχη, αλλά και για το χάδι και την αγκαλιά ήταν αυτοί που τους κράτησαν δυνατούς και όρθιους.
«Μια τέτοια κατάσταση ή διαλύει μια οικογένεια ή την ενώνει»
Για την οικογένεια της Ιωάννας, ο χαμός της Νεκταρίας ήταν ένα σοκ. Καθημερινά αναμετρώνται με τις δυνάμεις τους. Αλλά η ζωή συνεχίζεται και όλοι μαζί κάνουν όνειρα για το μέλλον. Άλλωστε αυτό δίδαξε και η Νεκταρία με το πέρασμα της από αυτό τον κόσμο. Η ζωή είναι αυτή που πάντα νικά.https://www.neakriti.gr/
