Βαλίτσες για το μουσικό φεστιβάλ της ισλανδικής πόλης Siglufjordur ετοιμάζει ο Γιώργος Ρασούλης
Δεν είναι η πρώτη φορά που θα ταξιδέψει στην ιστορική αλιευτική πόλη της Ισλανδίας. Την πόλη που εκτός από εντυπωσιακά όμορφη είναι γνωστή ως πρωτεύουσα του ψαρέματος ρέγγας στον Ατλαντικό αλλά είναι γνωστή και για το ετήσιο Φεστιβάλ Λαϊκής Μουσικής, ένα φεστιβάλ που φιλοξενεί μουσικούς απ όλο τον κόσμο με στόχο να ακουστεί η μουσική τους παράλληλα με την ισλανδική μουσική. Το φεστιβάλ παραδοσιακής μουσικής είναι από τα πιο δημοφιλή γεγονότα της Ισλανδίας και παράλληλα δίνει τη δυνατότητα παρακολούθησης μουσικής, χορού και χειροτεχνίας.
«Όλα ξεκίνησαν από την αδελφή του Ρένα που μένει μόνιμα εκεί. Η Ρένα έχει βγάλει δυο άλμπουμ το “Ριζότο” και το Tissue, ο αδελφός μου παίζει λαούτο και ηλεκτρική κιθάρα. Είναι εξαιρετικοί μουσικοί και οι δυο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πως εκστασιάστηκε ο κόσμος από την κρητική μουσική και τον Πυρρίχιο»
Αυτό το φεστιβαλ, το folk music festival of Siglufjörðu, το 2022 είχε δώσει την αφορμή στο Γιώργο Ρασούλη και τα αδέλφια του Αλέξανδρο και Ρένα να δημιουργήσουν τη μπάντα “Αρισμαρί Τρίο”. Το “Αρισμαρί Τρίο” ήταν μια ιδέα της Ρένας που εκεί στη γη της φωτιάς και του πάγου, τους έδωσε την ευκαιρία να γράψουν τη δική τους κοινή μουσική ιστορία παρουσιάζοντας την παραδοσιακή μουσική της Κρήτης. Είχαν παίξει μουσικές από τους πρωτομάστορες και είχαν μιλήσει για την κουλτούρα των Κρητικών δίνοντας τότε την ευκαιρία να γνωρίσουν οι Ισλανδοί καθώς και οι επισκέπτες του φεστιβάλ τους χορούς και τον πολιτισμό της Κρήτης. Ουσιαστικά πρέπει να ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκε τόσο βόρεια κρητική λύρα αλλά ήταν και η πρώτη φορά που το “Αρισμαρί Τρίο” μετέφερε ιστορία, πολιτισμό και τέχνη τόσο μακριά.
Ο Γιώργος Ρασούλης μιλάει στη “Νέα Κρήτη” γι’ αυτό το πρώτο Live εκεί με τα αδέλφια του, ως μια από τις πιο σημαντικές στιγμές στην καριέρα του. “Όλα ξεκίνησαν από την αδελφή του Ρένα που μένει μόνιμα εκεί. Η Ρένα έχει βγάλει δυο άλμπουμ το “Ριζότο”και το Tissue, ο αδελφός μου παίζει λαούτο και ηλεκτρική κιθάρα. Είναι εξαιρετικοί μουσικοί και οι δυο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πως εκστασιάστηκε ο κόσμος από την κρητική μουσική και τον Πυρρίχιο”.
Μεγαλώνοντας στα 6 του χρόνια περίπου ένας χωριανός του ο Γιώργος Πελεκός, τον δίδαξε λίγο μουσική στη λύρα.
Αποτυπώνοντας την εικόνα της αδελφής του Ρένας να μιλάει στο φεστιβάλ για την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου της αλλά και του αδελφού του Αλέξανδρου που αγαπάει τόσο την παραδοσιακή μουσική της Κρήτης, με το λαούτο του στο φεστιβάλ δίνει το στίγμα της αγάπης και των τριών τους για την κρητική παραδοσιακή μουσική. Η μουσική εκεί στην κρύα και απομακρυσμένη πόλη από τον υπόλοιπο κόσμο τους ένωσε όλους με το “Αρισμαρί Τρίο” και έδωσε την δυνατότητα να επικοινωνήσουν όλοι μαζί σαν να είχαν κοινή γλώσσα και κουλτούρα.
Για τρίτη φορά
Τώρα μετά από το σκοτεινό χειμώνα του 2024, οι κάτοικοι στο Siglufjörðu τιμούν την εποχή που έρχεται και ξεκινούν και πάλι τις προετοιμασίες για τις εκδηλώσεις και το φεστιβαλ. Η ζωή εκεί από τώρα κι έπειτα και ιδίως από τον Ιούλιο μέχρι τον Αύγουστο είναι γεμάτη από τέχνες και μουσική. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Γιώργος Ρασούλης τον Μάιο θα επισκεφθεί για τρίτη φορά την πόλη Siglufjörðu.
Το συναίσθημα του απλώνεται σε παραδοσιακούς ήχους μα και σε rock – metal και μοιράζεται τη σκηνή με μπάντες που θαύμαζε στο ξεκίνημα του όπως Magic de spell, Υπόγεια ρεύματα, Ενδελέχεια…
Η αδελφή του η Ρένα ζει πλέον μόνιμα στην πόλη Siglufjörðu, εργάζεται στο μουσείο ρέγγας, το μεγαλύτερο ναυτικό μουσείο της Ισλανδίας. Εκεί εργάζεται και ο Αλέξανδρος αυτή την περίοδο. Το μουσείο της ρέγγας μεταφέρει στους επισκέπτες του, το σημαντικό ρόλο που έπαιξε η ρέγγα για να μετατρέψει τη φτώχεια σε ευημερία και ανάπτυξη, κέρδισε μάλιστα το Ευρωπαϊκό Βραβείο Μουσείων για τη διατήρηση και τις απίστευτες εκθέσεις του. Εκεί κάθε χρόνο πραγματοποιείται και ένα φεστιβάλ όπου γίνονται και live από σπουδαίους μουσικούς, στα live μάλιστα οι μουσικοί βρίσκονται πάνω σε μια βάρκα.
Όσο για τον Γιώργο Ρασούλη από τον Μάιο θα ξεκινήσει να εργάζεται στο Siglufjörðuτης Ισλανδικής πόλης αλλά δεν υπολογίζει να εγκατασταθεί εκεί μόνιμα. Το μουσείο που θα εργαστεί παρουσιάζει τη μουσική ιστορία του ισλανδικού λαού διατηρώντας παλιές ηχογραφήσεις παραδοσιακής μουσικής, χειρόγραφα αλλά και ότι αφορά στη μουσική κληρονομιά καθώς και νεότερες ηχογραφήσεις, μουσικά όργανα… παράλληλα διατηρεί ένα πρόγραμμα σπουδών για την ισλανδική μουσική. Πρόκειται για ένα μουσείο που ασχολήθηκε και παρουσιάζει το μουσικό παρελθόν αλλά υποστηρίζει και είναι ενεργό στο μουσικό παρον της Ισλανδίας.
Η αγάπη του για τη λύρα ξεκίνησε από νηπιακή ηλικία!
Ο Γιώργος Ρασούλης μετά από το τελευταίο του live στο Ηράκλειο μαζί με τους Gemma που θα γίνει το Σάββατο 18 Μαΐου, θα αφήσει το νησί της Κρήτης και θα πάει στην παραμυθένια πόλη που αν και τόσο μακριά του δίνει αφορμές, ιδέες και έμπνευση να επικοινωνήσει και να αποκαλύψει την αγάπη που τρέφει μέσα του για την μουσική.
Όσο για την αφορμή της συμμετοχής του με τους Gemma είχε ξεκινήσει μετά από τη γνωριμία του Γ. Ρασούλη με τον Γιώργο Καπαρό στο Tedx στα Ανώγεια. Εκεί είχε αναπτυχθεί ο αλληλοθαυμασμός για τη μουσική τους αναζήτηση και έπειτα αναπτύχθηκε και μια ισχυρή φιλία.
«Η μουσική ενώνει τους ανθρώπους»
Η αγάπη για την παράδοση
Το ταξίδι της συζήτησης μας με τον Γιώργο Ρασούλη συνεχίζεται αλλά κατευθύνεται στο παρελθόν του και την προ νηπιακή ηλικία που κρατούσε δυο στύλους και με τις κινήσεις του παρίστανε τον λυράρη. Μεγαλώνοντας στα 6 του χρόνια περίπου ένας χωριανός του ο Γιώργος Πελεκός, τον δίδαξε λίγο μουσική στη λύρα αλλά όχι με νότες αλλά με αριθμούς. Βλέποντας τον πως αποδίδει είπε στον πατέρα του να τον πάει στο ωδείο και κάπως έτσι κατέληξε στο ωδείο του Μουντάκη με δάσκαλο του τον Νεκτάριο Κλωστράκη. Ο ίδιος αναφέρεται στην αγάπη του για την παραδοσιακή μουσική λέγοντας: “Aγαπούσα τόσο αυτό που έκανα! Όταν το αγαπάς αυτό που κάνεις το παίρνεις από το σύμπαν! Τα γύρισε ο χρόνος και έγραψα λύρες για τον Ψαραντώνη, τον Ψαρογιώργη και τώρα για τον Νίκο Στρατάκη στο τραγούδι ‘Νταντεύω τα μάτια’ όπου έπαιξα λυράκι με συμπαθητικές χορδές”.
Η μουσική του ιστορία μοιράζεται σε παραδοσιακούς ήχους και rock -metal
Ανακαλύπτοντας τη μουσική και τον εαυτό του ο Γιώργος Ρασούλης ενθουσιάζεται και πλάθει τη δική του μουσική αίσθηση. Σ αυτή του τη διαδρομή η ζωή του είναι γεμάτη από μουσική αλλά όχι από ερμηνεία. Η βαθιά συναισθηματική έκφραση της φωνής του ήρθε αργότερα, την περίοδο που ξεκίνησε να πειραματίζεται και με την κιθάρα. Ουσιαστικά η κιθάρα ήταν το κλειδί που τον ξεκλείδωσε και άρχισε να τραγουδάει. Ο ίδιος ομολογεί ότι η φωνή του ταιριάζει περισσότερο στο ροκ παράλληλα όμως ομολογεί ότι τους μαθητές του στην κιθάρα τους καθοδηγεί να γνωρίσουν τα κρητικά τραγούδια και τους κρητικούς χορούς διότι πέρα από τις μουσικές αναζητήσεις και περιπλανήσεις θεωρεί απαραίτητο να γνωρίζουν τη ρίζα τους.
Επιλέγοντας τους ήχους της καρδιάς του διαπιστώνει κανείς ότι η αγάπη του για τη μουσική δεν έχει σύνορα. Το συναίσθημα του απλώνεται σε παραδοσιακούς ήχους μα και σε rock – metal και μοιράζεται τη σκηνή με μπάντες που θαύμαζε στο ξεκίνημα του όπως Magic de spell, Υπόγεια ρεύματα, Ενδελέχεια…
Η αλήθεια είναι ότι όταν τον παρακολουθήσει κάποιος στη σκηνή αντιλαμβάνεται ότι δίνει το “παρών” έντονα και διαπεραστικά στο κοινό του. Η μουσική του ιστορία μοιράζεται σε παραδοσιακούς ήχους, rock – metal και καταφέρνει να μοιράζεται με σεβασμό την αγάπη του για τη μουσική. https://www.neakriti.gr/
