Το νομοσχέδιο που ετοιμάζει το Υπουργείο Εργασίας για τα εργασιακά αποτελεί αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα για τη νέα γενιά αυτών.
Το νομοσχέδιο αποτελεί το αναγκαίο συμπλήρωμα του εθνικού σχεδίου ανάκαμψης που παρουσίασε η κυβέρνηση, ενώ τα μέτρα που προβλέπονται αποτελούν τους “όρους” της ανάκαμψης που επιθυμούν κεφάλαιο και ΕΕ, με ακόμη φτηνότερη εργατική δύναμη, γενίκευση των νέων μορφών εκμετάλλευσης και της ευελιξίας.
Η κατάργηση του 8ωρου, η θέσπιση του 10ωρου μετά το 1920 που είχε καταργηθεί, η σύνδεση του ωραρίου και της σχέσης εργασίας με την παραγωγικότητα κάθε επιχείρησης ή κλάδου, η πλήρης απελευθέρωση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, η απογείωση των υπερωριών έως και 150 ώρες, αποτελούν μέτρα – κόλαση για τη ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων.
Επιπλέον, νομοθετείται η παρέμβαση της κυβέρνησης και της εργοδοσίας στη λειτουργία των συνδικάτων -για πρώτη φορά μετά το 1982 που ψηφίστηκε ο συνδικαλιστικός νόμος- και επιχειρείται κατ’ εντολή του κεφαλαίου να ολοκληρωθεί το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Η καθιέρωση ηλεκτρονικών ψηφοφοριών δεν αποτελεί εκσυγχρονισμό της λειτουργίας των συνδικάτων, αλλά ένα ακόμα μέσο παρέμβασης του κράτους και της εργοδοσίας στη λειτουργία τους και την δράση τους. Η μεγάλη εργοδοσία θέλει δεμένα τα χέρια των εργαζομένων για να επιβάλει τους όρους της χωρίς εμπόδια.
Η ανάγκη “ρύθμισης της τηλεργασίας” αποτελεί το πρόσχημα για τη γενίκευσή της, με όρους που τσακίζουν τα όρια μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής, οικογενειακής ζωής.
Η κυβέρνηση είναι βαθιά γελασμένη, αν νομίζει ότι θα αξιοποιήσει για μια ακόμη φορά την πανδημία, για να περάσει τα άθλια σχέδιά της. Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να βγουν στο προσκήνιο του αγώνα και να μην επιτρέψουν να περάσει αυτό το έκτρωμα, που αποτελεί την ανατροπή του αιώνα.