Τιμάμε τα 80 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης, μάχη με ιδιαίτερη θέση στη λαϊκή αντίσταση και πάλη της περιόδου του Β΄ Παγκόσμιου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους και όσες έδωσαν τη ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στα πεδία των μαχών και στην παρανομία.
Κλίνουμε το γόνυ σε όλους εκείνους που πάλεψαν με το όπλο ή με την προκήρυξη, κράτησαν ηρωική στάση και στα κρατητήρια και στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Στους νεκρούς από τους βομβαρδισμούς, αυτούς που βασανίστηκαν στα φοβερά στρατόπεδα θανάτου και συγκέντρωσης και κάθε χώρου φρίκης. Εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε από τη στάση τους.
Η ναζιστική εισβολή βρήκε απέναντί της μια γενικευμένη ένοπλη λαϊκή εξέγερση στην Κρήτη. Οι λιγοστοί Έλληνες και οι Βρετανοί στρατιώτες που συμμετείχαν στην άμυνα του νησιού έδωσαν σκληρή μάχη πλάι στον λαό της Κρήτης, απέναντι σε έναν πάνοπλο αντίπαλο. Πάνω από 600 ομάδες δύναμης απλών κατοίκων του νησιού, 30-80 άνδρες η κάθε μια, σχηματίστηκαν εκείνες τις μέρες στο νησί και ρίχτηκαν στη μάχη ενάντια στους φασίστες εισβολείς.
Έγραψαν το δικό τους έπος κατά των ναζί, παρ’ ότι η κυβέρνηση Μεταξά είχε μεριμνήσει να αφοπλίσει τον λαό. Η άμυνα του νησιού επί τοις ουσίας δεν οργανώθηκε και δε στηρίχτηκε ούτε από το επίσημο αστικό ελληνικό κράτος ούτε από το βρετανικό Επιτελείο Στρατού, παρόλο που είχαν στη διάθεσή τους 6 μήνες να μετατρέψουν την Κρήτη σε απόρθητο φρούριο. Χαρακτηριστικό της στάσης της Μεταξικής κυβέρνησης Τσουδερού, του βασιλιά Γλίξμπουργκ και των Άγγλων, ήταν η αναχώρησή τους από την Κρήτη και ενώ ήταν σε εξέλιξη ακόμα ο παλλαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στους φασίστες εισβολείς.
Ενώ προηγουμένως, η κυβέρνηση Τσοδερού μετά την κατάληψη της Ηπειρωτικής χώρας είχε αφήσει χωρίς κανονικό εξοπλισμό και εμπόδισε την πέμπτη μεραρχία των Κρητών στρατιωτών και αξιωματικών που είχαν πολεμήσει στο Αλβανικό μέτωπο να μεταφερθούν στο νησί, για να το υπερασπιστούν από την αναμενόμενη επίθεση των ναζί.
Το γεγονός ότι δε στηρίχτηκε οργανωμένα η λαϊκή αυτενέργεια δείχνει την απέχθεια και τον φόβο των αστικών δυνάμεων απέναντι στον παλλαϊκό ξεσηκωμό, τη λαϊκή αντίσταση! Αποδεικνύει απ’ την άλλη ότι κανένας λαός δεν μπορεί να εμπιστευθεί την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας του στις αστικές κυβερνήσεις, στα αστικά κόμματα και στην τάξη τους.
Για πρώτη φορά, στην έως τότε πορεία του πολέμου, η ναζιστική εισβολή βρήκε απέναντι της μια γενικευμένη ένοπλη λαϊκή εξέγερση. Η αντίσταση του λαού της Κρήτης σηματοδότησε το τέλος της έως τότε παθητικής αποδοχής της φασιστικής εισβολής και την έναρξη της παλλαϊκής αντίστασης. Αυτό ακριβώς το παράδειγμα, που εξέπεμψε ο μαζικός λαϊκός ξεσηκωμός κατά τη διάρκεια της μάχης της Κρήτης, θέλησαν τα ναζιστικά στρατεύματα να κάμψουν, επιστρατεύοντας για πρώτη φορά το μέτρο των αντιποίνων: Την αρχή έκαναν με το Κοντομαρί Χανίων και ακολούθησαν εκατοντάδες χωριά στην Κρήτη και ολόκληρη τη χωρά.
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των μαχών για την υπεράσπιση της Κρήτης, παρά τα πλήγματα που είχε δεχθεί από τη μεταξική δικτατορία, με χιλιάδες μέλη του στις φυλακές και τις εξορίες. Ακολουθώντας το παράδειγμα το ΓΓ, του Νίκου Ζαχαριάδη, με το γράμμα του που δημοσιεύτηκε στις 2 Νοέμβρη του 1940 από τη φυλακή της ασφάλειας Αθηνών, ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε αποδράσει από την Κίμωλο, με άρθρο στην εφημερίδα του Ηρακλείου ‘ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ’’ στις 16 Μάιου 1940, καλούσε τους κομμουνιστές και τον κρητικό λαό να οργανώσουν την αντίσταση, με κάθε τρόπο, στην επικείμενη ναζιστική εισβολή στην Κρήτη.
Καθοριστική συμβολή στη μάχη της Κρήτης, την έναρξη του αντιστασιακού αγώνα, είχαν οι 9 κομμουνιστές που απέδρασαν στις αρχές του Μάη 1941 από τη Φολέγανδρο, με επικεφαλής τον Στέργιο Αναστασιάδη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Από κοινού με τους 8 κομμουνιστές που απέδρασαν στα τέλη Μάη του 1941 από τη Γαύδο, πρωτοστατούν στην οργάνωση Παγκρήτιου αντιστασιακού μετώπου (ΠΑΜ, μετονομάστηκε σε ΕΑΜ μετά την ίδρυση του) και της Παγκρήτιας οργάνωσης ελεύθερων νέων (ΠΟΕΝ μετονομάστηκε σε ΕΠΟΝ μετά την ίδρυση της).
Το ΚΚΕ είναι περήφανο που υπήρξε εμπνευστής, οργανωτής και κύριος αιμοδότης της επικής ΕΑΜικής αντίστασης του λαού μας.
Οι κυβερνήσεις, η ΕΕ και τα κόμματα που τη στηρίζουν πρωτοστατούν στην παραχάραξη της ιστορίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κάνουν μεγάλη προσπάθεια να ταυτιστεί ο κομμουνισμός με τον φασισμό, να εξισωθεί ο θύτης με το θύμα.
Γι’ αυτό το λόγο, με διαχρονική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, στη χώρα μας «τρέχουν» απαράδεκτα προγράμματα, όπως αυτό στα σχολεία με τίτλο “μνήμες κατοχής” ή η συμμετοχή φορέων σε διάφορα γερμανικής έμπνευσης ιδρύματα, όπως το “Ελληνογερμανικό ταμείο για το μέλλον” και το “Ελληνογερμανικό” ίδρυμα Νεολαίας, που στόχο έχουν την άμβλυνση της ιστορικής μνήμης για τα ναζιστικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη χώρα μας. Όλα τα παραπάνω αντικειμενικά οδηγούν στην αποδυνάμωση του δίκαιου αιτήματος του λαού για τις επανορθώσεις-πολεμικές αποζημιώσεις, που αρνείται να πληρώσει η Γερμανία.
Σε αυτήν την προσπάθεια συμμετέχει και η τοπική και περιφερειακή διοίκηση, με πρόσφατο παράδειγμα, αυτό της απόφασης της Περιφέρειας Κρήτης, να καθιερωθεί η 10η Μάη ως τοπική επέτειος στην Κρήτη. Την ημέρα δηλαδή που οι Άγγλοι, η αστική τάξη του νησιού και οι ντόπιοι συνεργάτες των Ναζί συμφώνησαν με τον κατακτητή να μείνουν τα ναζιστικά στρατεύματα μέχρι και τον Ιούλη του 1945 στον Νομό Χανίων, με στόχο την εξόντωση των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.
Τέτοιες ενέργειες είναι που ρίχνουν νερό στον μύλο διαφόρων νεοναζιστικών οργανώσεων, όπως το πρόσφατο παράδειγμα με την απόπειρα της οργάνωσης με την επωνυμία “Ευρωπαϊκή Ένωση Αλεξιπτωτιστών” που προγραμμάτιζε φασιστοσύναξη στα Χανιά, με στόχο να τιμήσει την “γενναιότητα” των Ναζί που υλοποίησαν την επίθεση στο Μάλεμε .
Σήμερα, 80 χρόνια μετά τη Μάχη της Κρήτης, οι οξυμένοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, σε συνθήκες νέας κρίσης του καπιταλισμού, διαμορφώνουν μια καινούργια βαρβαρότητα για τους λαούς του κόσμου.
Οι χιλιάδες νεκροί της πανδημίας, το ξεγύμνωμα των πολιτικών εμπορευματοποίησης των υποδομών Υγείας, οι εκατομμύρια απολυμένοι, ο νέος γύρος επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων δείχνουν τις αντιφάσεις, αλλά και τα ασυμβίβαστα, για τις ανάγκες του λαού, όρια του καπιταλιστικού συστήματος.
Το κλίμα συναίνεσης και αναμονής που καλλιεργούν τα αστικά κόμματα σήμερα έχει μοναδικό στόχο να πληρώσουν για άλλη μια φορά οι λαοί το “μάρμαρο” της κρίσης τους. Την ίδια ώρα τα καπιταλιστικά κράτη ενισχύουν τα μονοπώλια απλόχερα και επιδίδονται σε μια νέα, απειλητική για τους λαούς, κούρσα κέρδους.
Γι’ αυτό οι λαοί πρέπει να επαγρυπνούν, να διδάσκονται από την ιστορική πείρα. Ειδικά σήμερα, που η χώρα μας είναι στο μάτι του ιμπεριαλιστικού κυκλώνα αφού έχει μετατραπεί σε μια απέραντη Νατοϊκή βάση, προωθώντας τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ιδιαίτερα στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των δρόμων Ενέργειας.
Το ΚΚΕ κάνει κάλεσμα ώστε να δυναμώσει η πάλη ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, σε Συρία, Παλαιστίνη και στους πολέμους ΗΠΑ -ΝΑΤΟ –ΕΕ, για καμιά αλλαγή συνόρων που την πληρώνουν με το αίμα τους οι λαοί. Να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι βάσεις των ΑμερικανοΝατοϊκών, να επιστρέψουν οι φαντάροι από τις ξένες χώρες.
Η εποποιία που έγραψαν οι λαοί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκείνη που έγραψε ο κρητικός λαός στη Μάχη της Κρήτης φωτίζει σήμερα το αξεπέραστο μέγεθος της δύναμής τους, όταν βγαίνουν στο προσκήνιο της Ιστορίας.
