Ηράκλειο: Στο κέντρο της πόλης οι Μικρασιάτες για τα 100 χρόνια από την Καταστροφή

Δεκάδες κεριά σχημάτισαν τον αριθμό 100 συμβολίζοντας τα χρόνια που ο Μικρασιατικός Ελληνισμός ξεριζώθηκε από τις χαμένες πατρίδες

Ηράκλειο: Στο κέντρο της πόλης οι Μικρασιάτες για τα 100 χρόνια από την Καταστροφή

Ένας αιώνας πέρασε από την αρχή της Καταστροφής της Σμύρνης με τους Μικρασιαστικούς συλλόγους του Ηρακλείου να δίνουν το παρόν στην πλατεία Ελευθερίας τιμώντας την μνήμη όσων έχασαν την ζωή και τις περιουσίες τους με τρόπο απάνθρωπο από την μανία των κεμαλικών.

Πολίτες κάθε ηλικίας, άνδρες και γυναίκες παραβρέθηκαν στο άτυπο αυτό μνημόσυνο στο κέντρο της πόλης τονίζοντας δια της παρουσίας τους ότι τίποτε δεν έχει ξεχαστεί.

Δεκάδες κεριά σχημάτισαν τον αριθμό 100 συμβολίζοντας τα χρόνια που ο Μικρασιατικός Ελληνισμός ξεριζώθηκε από τις χαμένες πατρίδες αφήνοντας πίσω μια βαθιά παράδοση.

Οι θύμησες, οι αφηγήσεις, το φαγητό, η μουσική αποτελούν μερικά μόνο από τα στοιχεία που κρατούν αναμένει την φλόγα της μνήμης αναμένει, με τις νεότερες γενιές να γίνονται δέκτες του σπουδαίου αυτού πολιτιστικού και ιστορικού πλούτου.

Εκατό χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης

Εκατό χρόνια συμπληρώνονται από την πιο οδυνηρή και επώδυνη σελίδα της ιστορίας του Ελληνισμού με τη σφαγή και το βίαιο ξεριζωμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Σαν σήμερα, πριν έναν αιώνα ξεκίνησε η Καταστροφή της Σμύρνης με χιλιάδες Έλληνες να βρίσκουν φρικτό θάνατο και την πόλη να παραδίδεται στις φλόγες.

Οι χαμένες και αλύτρωτες πατρίδες δεν έσβησαν ποτέ από τη μνήμη όσων γλίτωσαν τον όλεθρο και την σφαγή των παιδιών και των αγαπημένων τους, καθώς γαλουχήθηκαν με τον πόνο του ξεριζωμού και την έμφυτη ανάγκη να μην αφήσουν τις παραδόσεις των προγόνων τους να χαθούν στις φλόγες που τύλιξαν τη Σμύρνη όπως και όλα τα χωριά των Ελλήνων της Τουρκίας.

Οι αφηγήσεις από την μαύρη εκείνη ημέρα κόβουν την ανάσα, η πόλη καίγεται απ’ άκρη σ’ άκρη και οι καπνοί κρύβουν πίσω τους ουρλιαχτά, εικόνες φρίκης και δυστυχίας. Μια σφαγή που πνίγει τη Σμύρνη με το αίμα χιλιάδων αμάχων Ελλήνων και Αρμένιων που έπεφταν στο νερό κρατώντας στα χέρια τους μικρά παιδιά, μήπως και καταφέρουν να φτάσουν μέχρι τα πλοία με τα οποία είχαν ήδη μεταφερθεί 300.000 πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Άντρες και νεαρά αγόρια συλλαμβάνονται για να σταλούν στα κάτεργα στα βάθη της Ανατολίας. Γυναίκες βιάζονται και βρέφη αποκεφαλίζονται στην προκυμαία.

Τα πλοιάρια βουλιάζουν από το βάρος όσον προσπαθούν να σωθούν και όσοι πέφτουν στο νερό πυροβολούνται από τα αποσπάσματα των Τούρκων.

Έναν αιώνα μετά τα στοιχειώματα της Καταστροφής συνεχίζουν να ορίζουν την σύγχρονη Ελληνική κοινωνία, ταυτότητα και παράδοση, με το βλέμμα να παραμένει στραμμένο, παρά την πάροδο του χρόνου, στις χαμένες εκείνες πατρίδες της Μικράς Ασίας. neakriti.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.