Ο Κύριος Γκλας (αλλιώς Ελάιτζα Πράις) εντοπίζει τον Ντέιβιντ Νταν και μαζί καταδιώκουν το Κτήνος, την υπεράνθρωπη εκδοχή του Κραμπ, πριν καταλήξουν και οι τρεις σε μια ψυχιατρική μονάδα υψίστης ασφαλείας.
«Πιστεύετε ότι είστε υπεράνθρωποι. Κι αν σας ενημέρωνα ότι κάνετε λάθος;».
Η φράση της ψυχιάτρου που παρακολουθεί την πορεία των 3 ασθενών της που πάσχουν από «παραληρηματική κρίση μεγαλείου» δίνει το στίγμα του φιλμ που κινείται στη νοητή γραμμή μεταξύ ενός ακόμη θρίλερ τρόμου (που έρχεται ως συνέχεια του φινάλε του «Διχασμένου» αλλά και του προ 20ετίας «Αφθαρτου» – αυτό το 2 σε 1 πρέπει να είναι παγκόσμια πρωτιά για τον Σιάμαλαν) και του ψυχολογικού δράματος, καθώς καθένας από τους ήρωες κουβαλά το δικό του προσωπικό σταυρό μαρτυρίου.
Και συνεχίζοντας η γιατρός τους ρωτάει:
«Αν υπάρχουν σούπερ ήρωες γιατί είστε μόνο τρεις;», πριν τους αποδείξει με ατράνταχτα στοιχεία ότι είναι συνηθισμένοι άνθρωποι με ασυνήθιστες ασθένειες.
Η ταινία θέλει να γίνει πειστική στο κομμάτι της ρεαλιστικής αποδόμησης (ή γείωσης καλύτερα) των κόμικ υπερ-ηρώων κι ως ένα βαθμό τα καταφέρνει.https://youtu.be/D7lWuXi5lv4
Όμως όπως γίνεται σχεδόν σε κάθε ταινία του Σιάμαλαν (με εξαίρεση τα «Εκτη Αίσθηση» και «Άφθαρτος») η ελκυστική εικόνα δεν συνάδει με το σεναριακό αποτύπωμα.
Η ταινία χάρη και στην έξυπνη ιδέα συσχέτισης του «Διχασμένου» με τον «Άφθαρτο» ξεκινάει εντυπωσιακά, συνεχίζει ευπρεπώς με το κομμάτι του εγκλεισμού των τριών ηρώων στην ψυχιατρική φυλακή αλλά δυστυχώς καταλήγει σε ένα βαρύγδουπο, σοβαροφανές και ελάχιστα αποτελεσματικό φινάλε που θέλει την περιβόητη ανατροπή (το τουίστ σήμα κατατεθέν του σινεμά του Σιάμαλαν) να έρχεται μέσω μιας απλοϊκής ιδέας που συσχετίζει αφελώς το σύμπαν των κόμικ ηρώων με την ύπαρξη μιας αόρατης ελίτ που διαφεντεύει τις ζωές των απλών ανθρώπων.
 εντοπίζει τον Ντέιβιντ Νταν και μαζί καταδιώκουν .....){kind=link}