Σε Κοινότητα Αλληλεγγύης Ηρακλείου «Δημήτρης Κορνάρος», μετονομάζεται η ΚΑΗ, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τον «ακτιβιστή και πολυπράγμων ενεργό πολίτη», ο οποίος πέθανε ξαφνικά την Μ. Τετάρτη.
Σε σχετική της ανάρτηση η Κοινότητα κάνει λόγο για έναν «αγωνιστή, οικολόγο και αντιφασίστα» ο οποίος ήταν παρών «σαν Δημιουργός Ιδεών, σαν καλοπροαίρετος ραδιουργός και εκτροπέας του κανονικού».
Όπως αναφέρει η Κοινότητα, «δίνουμε στην κοινότητα το όνομα σου γιατί, όπως και εσύ Μήτσο, θέλουμε την παιχνιδιακή εκτροπή της “ενήλικης κανονικότητάς” μας να γίνει οδηγός για μια κοινωνία Ισότητας, Αλληλεγγύης, Ομορφιάς κι Απλότητας».
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Η Κοινότητα μας μετονομάζεται επίσημα σε Κοινότητα Αλληλεγγύης Ηρακλείου “Δημήτρης Κορνάρος”.
Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε γιατί. Είναι βέβαια δύσκολο. Είναι τόσο φρέσκο το νέο που δεν έχει γίνει συνείδηση. Πως να μιλήσεις για μια απώλεια που ακόμη τη νιώθεις παρουσία; Και πως να βρεις μια γλώσσα να μιλήσεις για το Μήτσο που να του αντιστοιχεί; Μια γλώσσα που να μην τον περιορίζει και να τον κλείνει σε στεγανά; “Αγωνιστής”. “Μεγάλο πνεύμα”. “Οικολόγος”. “Φυσιολάτρης”. “Αντιφασίστας”. Και ούτω καθ’ εξής. Ναι, ήταν όλα αυτά, αλλά απ’την άλλη όλα αυτά είναι τετριμμένες έννοιες για την περίπτωσή του.
Ο Δημήτρης Κορνάρος ήταν μέρος της Κοινότητας πριν αυτή δημιουργηθεί, γιατί ήταν παρών με το δικό του ξεχωριστό τρόπο στις διάφορες εκφάνσεις της στο Ηράκλειο. Ήταν παρών σαν Οδηγός Ωραίων. Σαν Δημιουργός Ιδεών. Σαν καλοπροαίρετος ραδιουργός και εκτροπέας του κανονικού. Υπερβάτης του πολιτικού, αναγνώστης του ερωτικού και εκφραστής του ποιητικού. Σοφό παιδί και αντι-ενήλικας. Ατενιστής του φαντασιακού. Μαθηματικός σε Καταστασιακή υπηρεσία. Ρέκτης Ζωής και Αρνητής Θανάτου.
Δίνουμε στην κοινότητα το όνομα σου γιατί, όπως και εσύ Μήτσο, θέλουμε την παιχνιδιακή εκτροπή της “ενήλικης κανονικότητάς” μας να γίνει οδηγός για μια κοινωνία Ισότητας, Αλληλεγγύης, Ομορφιάς κι Απλότητας. Και με το “Νηστεία, Προσευχή κι Αγρύπνια” σου, θα μας θυμίζεις την προσπάθεια, την αφοσίωση, αλλά και τη Χαρά για Ζωή, που χρειάζονται οι Αγώνες που έπονται.
Καπετάνιο, με τη μυρωδιά της φρέσκιας ρίγανης της Ρόκας, με το ζεστό χάδι μιας ανοιξιάτικης ηλιαχτίδας και με το θαλασσινό αεράκι του Λιβυκού, σε αποχαιρετάμε με λύπη.
Και πάντα με την αριστερή γροθιά υψωμένη προς τον Ήλιο… Δημήτρης Κορνάρος, Παρών».
