Η «χρυσή» μεταγραφή στον ΣΥΡΙΖΑ

Στα τέλη του 2009, στο Μέγαρο Σταθάτου, λίγες εβδομάδες μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε δημιουργήσει μια μεγάλη ομάδα συνεργατών.

Στο κτίριο της οδού Ηροδότου, λίγα μέτρα πιο πάνω από το νεοκλασικό της Λέσχης Αξιωματικών στη Ρηγίλλης, είχαν έδρα πρόσωπα όπως ο Θόδωρος Καρούνος, υπεύθυνος για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η Γλυκερία Σιούτη, τότε νομική σύμβουλος του Πρωθυπουργού, ο Γιάννης Αυγερινός, διευθυντής του γραφείου του Χάρη Παμπούκη, τότε υπουργού Επικρατείας.

Ο Καρούνος, από τα λίγα πρόσωπα που γνωρίζει τόσο καλά τον χώρο της πληροφορικής και του Διαδικτύου, βρέθηκε προ ημερών σε κλειστή σύσκεψη υπό τον Αλέξη Τσίπρα για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κόμματος.

Ο καθηγητής του ΕΜΠ με διαδρομή από τον Ρήγα Φεραίο και τις τάξεις της ανανεωτικής Αριστεράς, κατέθεσε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ τις απόψεις του για το πώς θα μετασχηματιστεί ψηφιακά το κόμμα.

Για τους μυημένους ο Καρούνος είναι ένα από τα βασικά πρόσωπα που γνωρίζει όσο ελάχιστοι πώς μπορεί να στηθεί το μοντέλο που θέλει ο Τσίπρας για το κόμμα στο νέο ψηφιακό τοπίο. Την πολιτική ευθύνη για το εγχείρημα έχει ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Χαρίτσης και μια ομάδα στενών φίλων του από το ΕΜΠ, όπου ο Καρούνος διδάσκει.

Πώς έγινε η επαφή; Είχε προηγηθεί επιστολή του Οργανισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛΛΑΚ) στα κόμματα της Βουλής – και άρα και στον ΣΥΡΙΖΑ – με εννέα προτάσεις πολιτικής για την ενίσχυση της Ανοιχτής Διακυβέρνησης, των ανοιχτών δεδομένων και της ενεργής συμμετοχής και ενημέρωσης των πολιτών, ζητώντας να τις λάβουν υπ’ όψιν και να δεσμευθούν για μια σειρά από αλλαγές που, χωρίς οικονομικό κόστος, μπορούν να ωφελήσουν πολυεπίπεδα τη δημοκρατία και την οικονομία.

Μάλιστα η ΕΕΛΛΑΚ, της οποίας αντιπρόεδρος είναι ο Καρούνος, είχε συναντηθεί προεκλογικά και με τον πρόεδρο της ΝΔ και νυν πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και στη συνάντηση αυτή συμμετείχε και ο πρόεδρός της Διομήδης Σπινέλλης, καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στις επαφές συμμετείχαν και στελέχη της ομάδας εργασίας για την Ανοιχτή Διακυβέρνηση και στην ομάδα υπεύθυνος είναι ο Θανάσης Δεληγιάννης, που είναι στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και θα συντονίζει τη συνεργασία.

Η πληροφορία ότι συμμετείχε στη συνάντηση με τον Τσίπρα πυροδότησε κύκλο συζητήσεων στον στενό πυρήνα της Κεντροαριστεράς. Ωστόσο ο ίδιος, παρά τα σενάρια διαφόρων και τις αναφορές ότι είχε καλή σχέση με τον Γιάννη Ραγκούση, αναφέρει ότι πολιτικά δεν ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ και οι όποιες συμβουλές θα είναι στο πλαίσιο της ομάδας για την Ανοιχτή Διακυβέρνηση. Μάλιστα, υπογραμμίζει ότι στο πλαίσιο αυτό η ΕΕΛΛΑΚ παρέχει συμβουλές για την υιοθέτηση ανοιχτών τεχνολογιών σε πολλούς φορείς, όπως προκύπτει και από το σάιτ του οργανισμού.

Στις παρυφές του ΚΙΝΑΛ

Ο Καρούνος που οργάνωσε την πρώτη εκλογή αρχηγού του ΠΑΣΟΚ από τη βάση το 2004, όταν και εξελέγη ο Παπανδρέου στο τιμόνι της προεδρίας, έχει καλή σχέση και χημεία με πάρα πολλά πρόσωπα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό απέχει αρκετά από το να έρθει κοντά και πολιτικά με την αξιωματική αντιπολίτευση. Και όπως είπε και ο ίδιος μιλώντας στα «ΝΕΑ», είναι «στις παρυφές του Κινήματος Αλλαγής και συμμετέχει ενεργά στην Κίνηση για τη Σοσιαλδημοκρατία». Τα τελευταία δύο έτη ήταν ειδικός άμισθος σύμβουλος του υπουργού Παιδείας και είχε οριστεί συντονιστής της Ομάδας Διοίκησης Εργου για την Ψηφιακή Πολιτική και την Ανοιχτή Διακυβέρνηση.

Θεωρείται σημαντική η συμβολή του για τη ΔΙΑΥΓΕΙΑ που «στήθηκε» επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου, ενώ ήταν αυτός που έκανε την πρώτη ιντερνετική διασύνδεση όλων των πανεπιστημίων.

Πολλοί θυμούνται την ιδιαίτερα πετυχημένη θητεία του την περίοδο 2002-2004 επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, όταν ήταν προϊστάμενος της Διαχειριστικής Αρχής της Κοινωνίας της Πληροφορίας.

Ανήκει στο διδακτικό προσωπικό του ΕΜΠ στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών και έχει πολλές δράσεις στο συγκεκριμένο πεδίο, ήταν την περίοδο 2004-2009 συντονιστής του τμήματος Πληροφορικής του ΠΑΣΟΚ και μεταξύ 2009-2012 σύμβουλος του προέδρου του κόμματος και παράλληλα συντονιστής της Ομάδας Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.

Μετείχε σε όλες τις διεργασίες στον χώρο της Κεντροαριστεράς, ενώ στα τέλη του 2018 είχε επιμεληθεί μαζί με τον Θόδωρο Τσέκο και τον Μιχάλη Χάλαρη έρευνα για το τι πιστεύουν οι κεντροαριστεροί στο εσωτερικό των Κινήσεων Πολιτών που ήταν μια από τις ιδρυτικές συνιστώσες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Κινήματος Αλλαγής.

Η πλειοψηφία σε αυτή την έρευνα δεν εξέφραζε ικανοποίηση για τις αντιπολιτευτικές επιδόσεις της Κεντροαριστεράς, ενώ ήταν σαφής η επιθυμία, παρά την αποχώρηση του Ποταμιού, να συνεχιστεί η προσπάθεια για την ευρύτερη ενότητα του χώρου.

«Ναι» στις Πρέσπες

Πολλοί λένε ότι είναι από τα πρόσωπα με τα οποία θα μπορούσε να συζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και σε πολιτικό επίπεδο, ενώ είναι ενδιαφέρον πως ήταν μεταξύ των περίπου 300 πανεπιστημιακών, καλλιτεχνών, ανθρώπων του πολιτισμού κ.ά. που υπέγραψαν υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών το καλοκαίρι του 2018, μια κίνηση της κυβέρνησης Τσίπρα που αποτέλεσε και τη «γέφυρα» με πολλούς από τον χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας.

Βέβαια, το κρίσιμο καλοκαίρι του 2015, ήταν υπέρ του «ναι» στο δημοψήφισμα, με την υπογραφή του σε ένα κείμενο που υπέγραψαν 250 παλιά μέλη του «Ρήγα Φεραίου» και του «Δημοκρατικού Αγώνα».

Η «χρυσή» μεταγραφή στον ΣΥΡΙΖΑ και τα ηλεκτρονικά «δίχτυα» στην κεντροαριστερά