Προβληματισμένη, «κουρασμένη» αλλά και πεισμωμένη εμφανίζεται η Λιάνα Σταρίδα, μέσω ανάρτησης της στο Facebook.
Η υποψήφια για το Δήμο Ηρακλείου κάνει λόγο για ψευτιά, πολιτική ξεδιαντροπιά και αδίστακτη πολεμική , δηλώνοντας απογοητευμένη από φίλους που την ξεπουλούν, κοιτώντας την πάρτη τους και θλιμμένη για την κατάντια κάποιων στο όνομα μιας καρέκλας.
Αναλυτικά η ανάρτηση της κ. Σταρίδα
«Γράφω κουρασμένη, όχι από το τρέξιμο και τη δουλειά. Κουρασμένη από την κακία των ανθρώπων.
Από την ευκολία που σε χαρακτηρίζουν, σου βάζουν ταμπέλες, σε απαξιώνουν, σε κατηγορούν….μόνο και μόνο επειδή θέλησες, όπως κάθε πολίτης που έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, να προσφέρεις κάτι, το ελάχιστο αλλά το αληθινό και ουσιαστικό, στην πόλη σου που αγαπάς.
Απογοητευμένη από τους φίλους που σε ξεπουλούν κοιτώντας την πάρτη τους.
Αγανακτισμένη από την ψευτιά, την πολιτική ξεδιαντροπιά, την αδίστακτη πολεμική.
Εξοργισμένη από τα καθοδηγούμενα σχόλια, την σκόπιμη και εκ του πονηρού δημοσιογραφική πένα.
Θλιμμένη για την κατάντια μας στο όνομα μιας καρέκλας.
Προσπαθώ να μιλήσω την ξύλινη πολιτική γλώσσα αλλά δεν τα καταφέρνω.
Δεν μπορώ να αλλάξω, δεν μπορώ να υποκρίνομαι ούτε να παριστάνω κάτι που δεν είμαι και ούτε θα γίνω ποτέ.
Διαβάζω καθημερινά «η αρχαιολόγος» λες και είμαι καταζητούμενη εγκληματίας. Και γνωρίζω απόλυτα τη σκοπιμότητα της απαξιωτικής σημασίας που δίνουν στο επάγγελμά μου.
Διαβάζω ότι είμαι επικεφαλής διασπαστικής παράταξης και αναρωτιέμαι αν ζω κάποιο θέατρο του παραλόγου.
Διαβάζω ότι οφείλω να λύσω εγώ ένα γόρδιο δεσμό που έδεσαν άλλοι.
Και μετά με πιάνει το πείσμα. Και η θέληση να συνεχίσω κι ας με πολεμούν όλοι.
Στο τέλος τέλος, 41 χρόνια δουλειάς είναι αυτά. Σκληρής δουλειάς. Για το Ηράκλειο και την ενδοχώρα του. Χωρίς καρέκλες.
Δεν ξέρω και δεν επιθυμώ να μάθω ποια γλύκα έχει πια αυτή η καρέκλα του δημάρχου, του βουλευτή, κάθε τέτοια καρέκλα.
Ξέρω μόνο πως αν εκλεγώ, θα κουβαλήσω μια καρέκλα απ’ το σπίτι μου για να μην καταντήσω κι εγώ όπως κατάντησαν τόσοι και τόσοι άλλοι».
