Η ΑΕΚ FC και ο ιδιοκτήτης της απειλούν δημοσιογράφους, την ώρα που ο κόσμος της ΑΕΚ θρηνεί ένα θύμα βίας
Πράγμα που σημαίνει ότι στην πραγματικότητα μάλλον δεν έχουμε ακριβώς ελευθερία του Τύπου.
Και ένας από τους λόγους που δεν έχουμε πραγματική ελευθερία του Τύπου στη χώρα μας είναι επειδή διάφοροι «παράγοντες» θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να απειλούν όποιον δημοσιογράφο αρθρώνει διαφορετικό -και μη αρεστό σε αυτούς- λόγο και να προσπαθούν να τον φιμώσουν.
Και ένας τέτοιος παράγοντας είναι ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ο ηγέτης της ΑΕΚ FC.
Έγραψα στις 8 Αυγούστου ένα κείμενο στο in.
Σε αυτό υπογράμμισα τις τεράστιες ευθύνες της αστυνομίας και της κυβέρνησης για το ότι άφησαν μερικές εκατοντάδες νεοναζί από την Κροατία να φτάσουν ανενόχλητοι μέχρι τη Νέα Φιλαδέλφεια, εκεί να χτυπήσουν με πρωτοφανή βαναυσότητα όχι μόνο οπαδούς της ΑΕΚ αλλά και απλούς περίοικους και οικογένειες και παιδιά και να δολοφονήσουν έναν 29χρονο φίλαθλο της ΑΕΚ.
Όμως, δεν παρέλειψα να υπογραμμίσω και τις ευθύνες που έχουν όλοι αυτοί που επέτρεψαν να φτιαχτεί ένα γήπεδο μέσα σε έναν πυκνοκατοικημένο αστικό ιστό, όπου εύκολα η βία μπορεί να επεκταθεί και σε βάρος των περίοικων και όπου η αστυνομία δεν μπορεί εύκολα να κινηθεί για να επιβάλει την τάξη.
Υπενθύμισα, παράλληλα, ότι όλα αυτά δεν λέγονται τώρα για πρώτη φορά, αλλά συζητιούνται χρόνια, πριν ακόμη μπει η πρώτη μπουλντόζα για την κατασκευή του γηπέδου. Γιατί πολύ απλά κάποιοι προειδοποιούσαμε χρόνια ότι θα υπάρξει πρόβλημα με τη συγκεκριμένη χωροθέτηση του γηπέδου. Και τα ίδια έλεγαν από τότε πολλοί κάτοικοι.
Αλλά και πιο πρόσφατα είδαμε να δίνεται τελικά άδεια στο γήπεδο, παρότι υπήρχαν σαφή ελλείμματα στο σχέδιο ασφάλειας και στα κιγκλιδώματα και τα διαχωριστικά στο εσωτερικό του, μια προσωρινή άδεια που δόθηκε παρότι η καθ’ ύλη αρμόδια υπάλληλος – και μηχανικός στην ειδικότητα – της Περιφέρειας είχε ρητά διατυπώσει τη διαφωνία της.
Όμως, φαίνεται πώς το άρθρο αυτό ενόχλησε την ιδιοκτησία της AEK FC.
Φαντάζομαι γιατί την έφερε αντιμέτωπη και με τη δική της ευθύνη.
Και σκεφτείτε ότι δεν έγραψα καν ότι η ιδιοκτησία της ΑΕΚ FC γνώριζε ότι υπήρχε πραγματικό ενδεχόμενο για τέτοια επίθεση σε βάρος οπαδών της, όπως προκύπτει από έγγραφα των αστυνομικών αρχών και το πλήθος μηνυμάτων οργανωμένων οπαδών της ΑΕΚ που μιλούν για «ραντεβού θανάτου», και δεν πήρε ούτε η ίδια κάποιο μέτρο για να τους προστατεύσει ούτε απαίτησε την άμεση κινητοποίηση των αρχών.
Η ενόχληση αυτή φάνηκε τελικά χτες το βράδυ όταν δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από απόκρυψη από κάποιον που δήλωσε ότι είναι ο Δημήτρης Μελισσανίδης και όσο μπορώ να κρίνω από τη φωνή και το ύφος, πιστεύω ότι όντως ήταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ηγέτης της AEK FC.
Και το τηλεφώνημα αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο από μια ευθεία απειλή: «ρε βρωμιάρη κομμουνιστή, αυτά που ήξερες για το γήπεδο έχουν τελειώσει», «θα πληρώσεις και για τα προηγούμενα και για τα τωρινά», «θα σε βάλω στη κάσα», «έχω βάλει και άλλους στην κάσα και το ξέρεις, μυαλό δεν βάζεις θα βάλω κι εσένα» «πες στον Μαρινάκη να σου βάλει ασφάλεια για να μην πας άκλαυτος», «έχω παραγγείλει την κάσα ήδη στα μέτρα σου, την έχω εδώ και στη φιλάω για να μην μπαίνεις σε έξοδα», «θα βάλω να σε κυνηγάνε όλοι» «σ’ εχω σημαδέψει» «κοίτα τώρα τι θα σου κάνω», ήταν μερικές από τις εκφράσεις που άκουσα.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που δέχομαι τέτοιο τηλεφώνημα από τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Μία από τις συνομιλίες – απειλή είχα δημοσιοποιήσει το Φεβρουάριο του 2013 οπότε δέχτηκα τις απειλές του επειδή κάνοντας τη δουλειά μου ως δημοσιογράφος έγραψα για τις υποθέσεις λαθρεμπορίου για τις οποίες είχε κατηγορηθεί ο Μελισσανίδης. Οι απειλές του τότε απασχόλησαν και τα διεθνή ΜΜΕ.
Αυτή τη φορά, για να μην έχω καμιά αμφιβολία ότι η απειλή έρχεται από τη μεριά του Μελισσανίδη και της ΑΕΚ FC, την επόμενη μέρα από το τηλεφώνημα του ατόμου που δήλωσε «Δημήτρης Μελισσανίδης», έρχεται η ίδια η ΑΕΚ FC με δική της δημόσια ανακοίνωση να προχωρήσει σε ευθείες και ρητές απειλές σε βάρος μου.
Μια ανακοίνωση χυδαία που από μόνη της αποτελεί προσβολή στη μνήμη του δολοφονημένου Μιχάλη, καθώς αντί να ασχοληθεί με τις ευθύνες ασχολείται με το να υποστηρίζει ότι είμαι «ανήθικος ως το μεδούλι, επιστήμονας του ψεύδους και της χυδαιότητας και πάνω απ’ όλα “τηλεκατευθυνόμενος” και “κερματοδέκτης”, ο άνθρωπος αυτός που χρόνια τώρα λερώνει τον όρο “δημοσιογράφος”» και δεν παραλείπει στο τέλος την ευθεία απειλή: «Οι ΑΕΚτζήδες γνωρίζουν πολύ καλά και δεν ξεχνάνε ποτέ και ποιος είναι ο Χαραλαμπόπουλος και ποιούς αντιπροσωπεύει.»
Δηλαδή, η διοίκηση μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, που θρηνεί έναν οπαδό της από επίθεση φασιστών, το βασικό πράγμα με το οποίο ασχολείται είναι να στοχοποιεί ευθέως έναν δημοσιογράφο, απλώς και μόνο επειδή της υπενθύμισε τις πραγματικές ευθύνες που έχει.
Γιατί πριν βιαστείτε να πείτε «εντάξει, απλώς μια ανακοίνωση είναι», αναλογιστείτε πώς τη διαβάζει ο κάθε φανατισμένος χουλιγκάνος και σκεφτείτε δυο φορές.
Και το μήνυμα το έλαβε αμέσως μια στρατιά από υποτιθέμενους «οπαδούς» που έσπευσαν να μου στείλουν δεκάδες απειλητικά μηνύματα – αρκετοί επώνυμα, ας ξέρουν ότι έχω κρατήσει τα μηνύματά τους και θα υπάρξουν μηνύσεις και σε βάρος τους.
Όποιος θέλει να καταλάβει γιατί η χώρα μας είναι στη θέση 107 της ελευθερίας του Τύπου και γιατί κινδυνεύει να πέσει ακόμη χαμηλότερα, ας κοιτάξει ακριβώς τέτοιες πρακτικές απειλών που θυμίζουν ναπολιτάνικη Καμόρα και σικελική Μαφία.
Γιατί μπορεί εγώ να μην πρόκειται να σιωπήσω, όπως δεν σιώπησα και την προηγούμενη φορά που με απείλησε ο Μελισσανίδης.
Όμως, σκεφτείτε πόσο τα σταθμίζει αυτά ο μέσος συνάδελφος που λέει «άσε μη μπλέξω».
Ας μην νομίσετε ότι όλα αυτά αφορούν μόνο εμένα. Επίθεση δέχτηκαν έξω από το γήπεδο τα ΑΕΚ δημοσιογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία όπως προκύπτει και από την ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ.
Και επειδή δεσμεύτηκα ότι δεν θα σιωπήσω, ας πω και το ακόλουθο. Γιατί εάν ο Μελισσανίδης και η ΑΕΚ αντιδρούν έτσι δεν είναι γιατί νιώθουν ότι «θίγονται» ή από υπέρμετρη ευαισθησία για το αδικοχαμένο παιδί τη μνήμη του οποίου ακριβώς επειδή σέβομαι απόλυτα αναζητώ τις ευθύνες. Είναι γιατί στις 29 Μαΐου 2024 είναι προγραμματισμένος να διεξαχθεί στο γήπεδο της ΑΕΚ ο τελικός του UEFA Europa Conference League.
Προφανώς ανησυχούν ότι η UEFA εύλογα θα κάνει δεύτερες σκέψεις για το εάν μπορεί να πραγματοποιηθεί τελικός διεθνούς διοργάνωσης σε ένα γήπεδο που δεν πληροί στην πραγματικότητα όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας.
Ένα γήπεδο που από τα «θυρανοίξια» μέχρι και την περασμένη Δευτέρα μετρά τέσσερις νεκρούς. Δύο στο εσωτερικό του, που κατάρρευσαν στην αποπνιχτική ατμόσφαιρα στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό τον περασμένο Ιανουάριο και δύο στο περιβάλλοντα χώρο του: έναν 48χρονο τον Μάιο και τώρα τον 29χρονο Μιχάλη.
Όμως, εάν αυτή είναι η πραγματικότητα, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους αυτοί που επέλεξαν να αφήσουν να κατασκευαστεί εκεί αυτό το γήπεδο, σε αυτή τη θέση, με αυτά τα χαρακτηριστικά και αυτά τα προβλήματα.
Το θέμα αυτό των απειλών σε βάρος μου δεν είναι προσωπικό. Σε τελική ανάλυση, σε προσωπικό επίπεδο εγώ θα προχωρήσω σε όλες τις αναγκαίες νομικές ενέργειες ώστε να βρεθούν αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη όσοι με απειλούν.
Το θέμα είναι πολιτικό. Γιατί κάποια στιγμή θα πρέπει κάποιοι να απαντήσουν εάν και γιατί έπρεπε να υπάρχει χρόνια τώρα αυτή η «προνομιακή μεταχείριση» που είχε η συγκεκριμένη διοίκηση της ΑΕΚ FC σε όλα τα αιτήματά της.
Γιατί έπρεπε διαδοχικές κυβερνήσεις να την εξυπηρετήσουν;
Γιατί ακόμη και τώρα η κυβέρνηση δεν εξετάζει τις ευθύνες που υπάρχουν και σε εκείνη την πλευρά;
Γιατί τα ερωτήματα που αφορούν και την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα είναι συγκεκριμένα:
Μπορεί να υπάρξει «ασυλία» για τις πρακτικές τύπου Καμόρας στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
Μπορεί να υπάρξει «ασυλία» για τις απειλές σε βάρος δημοσιογράφων;
Μπορεί να υπάρχει «ασυλία» για αποφάσεις λανθασμένες ως προς την εξυπηρέτηση αιτημάτων «παραγόντων» που την κρίσιμη στιγμή αποδεικνύονται μοιραίες;
Κάποια στιγμή η σημερινή κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και οι αρμόδιοι υπουργοί, Οικονόμου και Φλωρίδης, πρέπει να αποφασίσουν τι θα γίνει με την κύριο Μελισσανίδη και την όλη «πολιτεία» του; Δεν μπορούν πλέον να κάνουν «σαν να είναι όλα όμορφα αγγελικά πλασμένα». Έχουν ευθύνη.
Όπως και η ΕΣΗΕΑ που ενημερώθηκε και αναμένονται οι αποφάσεις της.
Εγώ πάντως δεν πρόκειται να σιωπήσω. Δεν το έκανα ποτέ, δεν θα το κάνω και τώρα.
Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
