Τι είναι το πάθος; Γιατί όταν ερωτευόμαστε παραβλέπουμε τα ελαττώματα του/ της συντρόφου μας; Πόσο διαρκεί ένα μεγάλο πάθος; Και πως επιδρούν οι ορμόνες που εκρήγνυνται στον ανθρώπινο οργανισμό κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου έρωτα;
Το πάθος κάνει τους ανθρώπους να μην σκέφτονται ουσιαστικά ορθολογικά να μην επεξεργάζονται της πληροφορίες που αφορούν το ερωτικό τους αντικείμενο δηλαδή να μην βλέπουν αυτόν τον άνθρωπο γι αυτό που πραγματικά είναι.
Βλέπουνε περισσότερο αυτό που επιθυμούν.
Είναι ένας μηχανισμός της φύσης ας το πω έτσι, που διασφαλίζει ότι θα προσεγγίσεις το άλλο άτομο και θα πειραματιστείς να έρθεις σε επαφή μαζί του.
Αν ο νους μας επεξεργαζόταν τον άλλο ορθολογικά το πιθανότερο είναι επειδή θα βρίσκαμε χίλια δυο ελαττώματα πράγματα που δεν μας ταιριάζουν ότι θα απομακρυνόμασταν πολύ γρήγορα.
Με λίγα λόγια λέμε ψέματα στον εαυτό μας ή το σύστημα αυτό μας κάνει να μας δημιουργεί μια ψευδαίσθηση απέναντι στον άλλο τον βλέπουμε στα 2/3 σαν αυτό που επιθυμούμε και κατά το 1/3 σαν αυτό που πραγματικά είναι.
Και εμπλεκόμαστε σε ένα είδος αυτό εκπληρούμενης προφητείας δηλαδή παράγουμε συμπεριφορές που ανταποκρίνονται σε αυτό που φανταζόμαστε ότι είναι ο άλλος εκείνος ή εκείνη ανταποκρίνεται σε αυτό και έτσι σε ένα μικρό διάστημα απαραίτητο για να γίνει η ερωτική επαφή οι άνθρωποι ζουν έναν ωραίο μαγικό μύθο.
Είναι αυτό που λέμε ερωτική χημεία.
Μάλλον δεν υπάρχει αυτό που λέμε γνωστική επεξεργασία του άλλου.
Από τη στιγμή που αυτή η ερωτική λειτουργία αρχίσει λειτουργεί μέχρι τα άτομα να αποφασίσουν γνωστικά πια και λίγο πιο ψυχρά ότι ναι, αυτός ο άνθρωπος πέρα από το να μου δίνει ανταμοιβές σε σωματικό επίπεδο σε επίπεδο της ηδονής ας το πούμε με ενδιαφέρει και σαν άνθρωπος.
Το πάθος κρατάει λίγο μέχρι να επιτελεστεί η λειτουργία που σας είπα. Και κρατάει λίγο γιατί αλλιώς θα εξαντλούταν ο οργανισμός.
Γνωρίζουμε ότι εκκρίνονται μεγάλες ποσότητες κορτιζόλης την περίοδο του πάθους επίσης μια ορμόνη που ονομάζεται ντοπαμίνη και κρατάει πολύ υψηλά το επίπεδο της εγρήγορσης του ανθρώπου, αυτά όλα και άλλες λειτουργίες δεν είναι δυνατόν να συντηρηθούν για πάρα πολύ γιατί θα εξαντλούσαν τον άνθρωπο.
Ο έρωτας είναι κάτι πολύ κουραστικό.
Ο έρωτας του πάθους. Γι αυτό και σβήνει σχετικά γρήγορα.
Όλοι μας έχουμε βιώσει αυτή την υποχώρηση του πάθους και ελπίζει κανείς ότι κατά την υποχώρηση η αλληλεπίδραση που έχει υπάρξει μεταξύ των ανθρώπων τους έχει κάνει να νιώσουν καλύτερα σε επίπεδο πια πραγματικό και όχι σε φανταστικό.
Εάν έχει πετύχει η διαδικασία αρχίζει να λειτουργεί το τρίτο σύστημα ή στάδιο όπως θέλετε πείτε το οποίο δημιουργεί δεσμό. Κάνει τους ανθρώπους να βλέπουν ο ένας τν άλλο σαν αυτό που πραγματικά είναι να σκέφτονται με τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους στον άλλο να σχεδιάζουν το μέλλον και να φαντάζονται τον εαυτό τους σαν ενότητα.
Γιατί δημιουργείται το πάθος.
Γιατί ο άνθρωπος είναι ένα ον κατά κάποιο τρόπο αβοήθητο.
Πρέπει να σας πω ότι τέτοιο είδους δεσμούς ερωτικούς παράγουν μόνο το 3% των έμβιων όντων στον πλανήτη αυτό δηλαδή δεσμό μονογαμικό ή δεσμό στον οποίο εστιάζει το ένα υποκείμενο στο άλλο για ένα χρόνο μακροχρόνιο το κάνουμε εμείς και πολύ λίγα άλλα όντα.
Γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί η περίοδος που χρειάζεται για την αναπαραγωγή του είδους μας είναι μεγάλη και όταν γεννιέται ο άνθρωπος είναι αβοήθητος.
Επομένως χρειάζεται ένα κοινό σύστημα γύρω από τον άνδρα και τη γυναίκα χρειάζεται ο στοιχειώδης δεσμός για να μπορεί να λειτουργήσει η αναπαραγωγή.
Ο άνθρωπος όταν γεννιέται δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς σχέση με τη μητέρα και η σχέση με τη μητέρα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς να έχει κάποιο δίκτυο.
Δηλαδή χωρίς εκείνη να έχει σχέση κάποιου εύλογου χρόνου με έναν άνδρα.
Αυτός είναι και ο λόγος που τα φύλα επιβιώνουν διαφορετικά πράγματα στη σχέση τους αυτό πια το ξέρουμε και σε επίπεδο βιολογικό, πχ έχουμε βρει ότι η τεστοστερόνη που εκκρίνεται κατά τη διάρκεια πάθους είναι συμπληρωματική στα δυο φύλα.
Κάνει πχ τον άνδρα λιγότερο άνδρα, τον εκφυλίσει και τη γυναίκα πιο επιθετική.
Ο στόχος είναι να κατέβουν οι αναστολές της να περιοριστούν οι μηχανισμοί που γνωρίζουμε ότι στη γυναίκα την παρακινούν να δημιουργήσει σχέση όχι απλά να κάνει έρωτα την παρακινούν να επενδύσει στη σχέση να την αξιολογήσει σε πάρα πολλά επίπεδα.
Η γυναίκα δεν αρκείται να έχει μόνο ηδονή κατά τη διάρκεια της επαφής με τον υποψήφιο σύντροφο.
Θέλει να τον αξιολογήσει και να βρει κάτι ικανοποιητικό.
Διότι ο στόχος της είναι διαφορετικός.
Έχουμε 9 μήνες κύηση και κατόπιν το πλάσμα αυτό που έρχεται στον κόσμο πρέπει να φροντιστεί επομένως πρέπει να έχει διασφαλιστεί κάποιας μορφής σχέση.
Άρα το βιολογικό σύστημα που έχει κρυφτεί πίσω από τον έρωτα κινεί τη γυναίκα προς αυτή την κατεύθυνση και την κάνει να επενδύει περισσότερο σε αυτό που λέμε σχέση.
Ωστόσο στη διάρκεια του πάθους αυτή η επιθυμία λιγάκι περιορίζεται ακριβώς για να είναι πιο επιθετική και να εγκλωβίσει ή να δελεάσει το σύντροφο.
Παναγιώτης Κορδούτης, καθηγητής της Κοινωνικής Ψυχολογίας των Διαπροσωπικών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Πηγή: https://boro.gr/
