Η αξία της τέχνης στον άνθρωπο και την κοινωνία είναι μεγάλη. Η τέχνη γίνεται σύντροφος μας, επισημαίνει την κοινή μας μοίρα, μας ενώνει και μας αδελφοποιεί, συμβάλλει στην πρόταξη του κοινού καλού, ευαισθητοποιεί τον απλό άνθρωπο, γεννά όμορφα συναισθήματα, συναισθήματα αγάπης και αισιοδοξίας, διδάσκει ήθος και υψηλές αξίες, λυτρώνει από τις κακουχίες, αποτελεί καταφύγιου για όσους πλήττονται από τα βάσανα της ζωής.
Η τέχνη γίνεται οδηγός στον αγώνα για την εδραίωση της δημοκρατίας και την ουσιαστική εξάπλωση της παιδείας, γίνεται παράγοντας διατήρησης της μνήμης, της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, της ιστορίας και της ταυτότητάς μας, ζωντανεύοντας μέσα από τα κείμενα, τα ποιήματα, τα έργα και τα τραγούδια. Καταδεικνύει τη συνέχεια του έθνους σφυρηλατώντας το εθνικό φρόνημα της χώρας μας, γαλουχώντας τις νέες γενιές, φέρνοντάς τες σε επαφή με την παράδοση και το παρελθόν.
Αποτελεί το βασικό κάλεσμα της φύσης φέρνοντας μας κοντά σε μουσεία και διάφορους πολιτιστικούς χώρους. Οι καλλιτέχνες μέσα από τα έργα και τη δράση τους εκφράζουν τα όνειρα, τις ιδέες και τις ελπίδες τους, υμνούν το δίκαιο , προβληματίζουν, αφυπνίζουν συνειδήσεις, ευχαριστούν τις ψυχές μας, μιλούν γι αυτό που αγαπούν ή μισούν, καυτηριάζουν τα κακώς κείμενα, προβάλλουν την ομορφιά, καταγγέλλουν το άδικο, το ψεύτικο και το υποκριτικό, αγωνίζονται για την ισότητα, τη δημοκρατία και την ανθρωπιά, στοιχεία που προφανώς δεν ταιριάζουν με τις αντιλήψεις της σημερινής κυβέρνησης που στην κορωνίδα της ιδεολογίας της επικρατούν οι νόμοι της αγοράς, η λογική των αριθμών και η εμπορευματοποίηση των πάντων.
Αυτή τη στιγμή, με το Προεδρικό διάταγμα 85/2022 τα πτυχία των ανώτερων καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με τα απολυτήρια λυκείου. Ουσιαστικά διαμορφώνεται το κατάλληλο πλαίσιο και οι προϋποθέσεις για την υποβάθμιση των τεχνών και την απαξίωση των ανθρώπων του πολιτισμού, καταπατώντας τα ακαδημαϊκά και μισθολογικά τους δικαιώματα.
Σ΄αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι σύσσωμη η καλλιτεχνική κοινότητα καταδικάζει το εν λόγω διάταγμα, καθώς και το σύνολο των καθηγητών της σχολής του Εθνικού Θεάτρου, του Κρατικού και του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας οι οποίοι απαρνήθηκαν τις θέσεις τους και παραιτήθηκαν, ζητώντας την απόσυρση του διατάγματος.
Το χτύπημα στον πολιτισμό έχει και συνέχεια αφού με το νέο ψήφισμα του νομοσχεδίου για τον ’’Εκσυγχρονισμό της μουσειακής πολιτικής’’ πέντε μεγάλα μουσεία της πατρίδας μας, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης και το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, δεν θα αποτελούν κομμάτι του δημοσίου αλλά μετατρέπονται σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.
Τα εν λόγω μουσεία εφεξής θα πέσουν στα χέρια ιδιωτών χορηγών οι οποίοι χωρίς έλεγχο και διαφάνεια θα έχουν την πλήρη εποπτεία και θα λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους όρους εργασίας, τις συνθήκες, τις απολαβές, τις συμβάσεις και τις θέσεις των υπαλλήλων, κατακερματίζοντας τόσο την αρχαιολογική υπηρεσία όσο και τη συλλογικότητα και το κοινό αίσθημα ευθύνης των εργαζομένων που εργάστηκαν τόσα χρόνια στους χώρους, θέτοντας τα θεμέλια για την πλήρη ιδρυματοποίηση του πολιτισμού.
Επιπλέον, θα επιτρέπεται η εξαγωγή αρχαιοτήτων στο εξωτερικό μία πρακτική που θα καταρρακώσει κι άλλο τον πολιτισμό στη χώρα μας. Η κυβέρνηση της ΝΔ, αντιμετωπίζει την τέχνη σαν εμπόρευμα, μία τέχνη της οποίας κίνητρο και σκοπός θα είναι το κέρδος, που εξυπηρετεί ένα συγκεκριμένο κοινωνικό κατεστημένο και που το μόνο που κάνει είναι καθημερινά να την ευτελίζει και να την υποτιμά. Σταδιακά είδαμε να κόβονται τα καλλιτεχνικά μαθήματα από τα αναλυτικά σχολικά προγράμματα, να δίνεται έμφαση στις δεξιότητες και όχι στην ουσιαστική γνώση, και στην επικράτηση της νοθής ψυχαγωγίας, της εμπορευματοποιημένης τέχνης, της ρηχότητας και της προχειρότητας.
Η τέχνη θα έπρεπε να αποτελεί αυτοσκοπό και ιδεολόγημα, η καλλιτεχνική δημιουργία θα έπρεπε να αποτελεί πολιτική και κοινωνική πράξη που θα βρίσκεται στην κορυφή της παιδείας. Σε μία κοινωνία που η επιστήμη και η τεχνολογία προχωρούν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, η τέχνη θα έπρεπε να είναι το αντιστάθμισμα στην άκαμπτη και στείρα γνωσιοκρατική παιδεία, για να μπορέσει ο κάθε άνθρωπος από την παιδική του ηλικία να αναπτύξει τη φαντασία, τη δημιουργικότητά και την προσωπικότητά του, χωρίς να νεκρώνεται ο νους ή να πνίγεται το κάθε του συναίσθημα.
Εάν αφεθεί απαίδευτη η ψυχή του μικρού παιδιού, αργότερα η ψυχή αυτή μπορεί να φθαρεί και να εκμαυλιστεί. Η συγκεκριμένη μορφή στράτευσης της τέχνης είναι επικίνδυνη και καταδικαστέα όχι μόνο για το μέλλον μας αλλά και για την ευημερία της χώρας μας. Η κυβέρνηση της ΝΔ που φαίνεται σαν να ‘εκδικείται’ αυτή τη στιγμή την τέχνη επειδή δεν τη γνωρίζει πραγματικά, ας αναλογιστεί τις συνέπειες και τις επιπτώσεις που θα έχει η υποβάθμιση της τέχνης και του πολιτισμού στη ζωή μας και τουλάχιστον έστω και τώρα ας αποσύρει άμεσα το παραπάνω εκτρωματικό διάταγμα.
Γιώργος Δημητριάδης
Πρόεδρος ΠΑ.ΣΥ.Π κατά του Brain Drain
Αντιπρόεδρος Ε.Κ Κομοτηνής
Αν.Τομεάρχης Συνδικαλιστικού ΠΑΣΟΚ
