Απορριπτική ήταν η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου για 60χρονο βαρυποινίτη κρατούμενο των αγροτικών φυλακών Κασσαβέτειας, που αιτήθηκε υφ’ όρων απόλυση.
Ο 60χρονος έχει καταδικαστεί για τον βιασμό, από κοινού με φίλο του, 53χρονης και στη συνέχεια τον στραγγαλισμό της σε χωριό στα Χανιά τον Μάιο του ’94.
Ο φυλακισμένος ο οποίος εκτίει ισόβια κάθειρξη για την ανθρωποκτονία και κάθειρξη 25 ετών για το αδίκημα του βιασμού από κοινού ζήτησε πριν από ένα μήνα να λάβει υφ’ όρων απόλυση.
Μάλιστα επρόκειτο για το δέκατο τρίτο αίτημα που υπέβαλε για αποφυλάκιση στον συνολικό χρόνο της κράτησής του σε διάφορα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας και στις φυλακές Κασσαβέτειας.
Η πρόταση του εισαγγελέα που χειρίστηκε το αίτημα σύμφωνα με πληροφορίες ήταν θετική.
Ο εισαγγελέας εισηγούνταν αποφυλάκιση του 60χρονου υπό τον όρο ότι εκείνος δεν θα πλησίαζε ποτέ ξανά στον Νομό στον οποίο κατοικούσε.
Εντούτοις, η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου ήταν ομόφωνα αρνητική. Το Συμβούλιο απέρριψε το αίτημα του κρατούμενου λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα των πράξεων που εκείνος είχε διαπράξει.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου έκρινε ότι δεν πληρούσε τους όρους και τις προϋποθέσεις για να αποφυλακισθεί, παρά την καλή διαγωγή που έχει επιδείξει ο κρατούμενος.
Οι φρικτές πράξεις του 60χρονου είχαν προκαλέσει βεντέτα στην Κρήτη μεταξύ της οικογένειας του θύματος και της δικής του με άλλους τρεις νεκρούς. Όλα ξεκίνησαν τον Μάιο του ’94.
Ο βαρυποινίτης από κοινού με έναν φίλο του που επίσης είχε συλληφθεί και καταδικαστεί στραγγάλισαν μία 53χρονη δύο χιλιόμετρα μακριά από το χωριό όπου κατοικούσε.
Οι δράστες είχαν αναγκάσει τη γυναίκα να σταματήσει το αγροτικό αυτοκίνητο που οδηγούσε και αφού την κακοποίησαν σεξουαλικά, την στραγγάλισαν.
Την άτυχη γυναίκα, μητέρα τριών αγοριών και ενός κοριτσιού, βρήκε στον τόπο του εγκλήματος λίγες ώρες αργότερα ο γιος της. Οι συλλήψεις των δραστών και η δίκη τους ήταν θέμα χρόνου.
Εντούτοις εκείνο που δεν θα περίμενε κανείς ήταν η βεντέτα που θα άνοιγε. Μέσα σε έξι μήνες ο γιος του θύματος, ο πατέρας του καταδικασθέντος και ο αδερφός του καταδικασθέντος θανατώθηκαν.
Όλα άρχισαν στις 23 Μαΐου του 1994, όταν ο 25χρονος Μιχάλης Δικωνυμάκης με τον φίλο του Νίκο Πολάκη, 29 χρόνων, στραγγάλισαν την 55χρονη Φωτούλα Μουζουράκη στην αγροτική τοποθεσία Κυπαρισσώνας Φυλακής Αποκορώνου, 2 χιλιόμετρα πριν από το χωριό Πάτημα, όπου κατοικούσε.
Οι δράστες ανάγκασαν τη Μουζουράκη να σταματήσει το αγροτικό αυτοκίνητο που οδηγούσε και αφού την κακοποίησαν σεξουαλικά, την στραγγάλισαν. Την άτυχη γυναίκα, μητέρα τριών αγοριών και ενός κοριτσιού, βρήκε στον τόπο του εγκλήματος λίγες ώρες αργότερα ο γιος της Κώστας.
Στις 27 Μαΐου ο Πολάκης συλλαμβάνεται στα Χανιά και στις 18 Ιουνίου ο Δικωνυμάκης συλλαμβάνεται στην Αθήνα.
Στις 16 Αυγούστου 1994, σε ορεινή περιοχή της κοινότητας Κουρνά Αποκορώνου, βρέθηκε νεκρός με δύο σφαίρες στο θώρακα ο 24χρονος Κώστας Μουζουράκης, γιος της άτυχης γυναίκας.
Τον σκότωσε, σύμφωνα με την Αστυνομία, ο 33χρονος Ευάγγελος Σελιανάκης από το Ρέθυμνο, για κτηματικές διαφορές.
Στις 10 Νοεμβρίου 1994 ο Γιάννης Μουζουράκης, 26 χρόνων, μαζί με δύο φίλους του σκοτώνει στην Αμαλιάδα τον 54χρονο Μανώλη Δικωνυμάκη, πατέρα του φονιά της μάνας του, τον οποίο θεωρούσε υπεύθυνο για όσα είχαν συμβεί.
Στις 13 Δεκεμβρίου 1994, ο 27χρονος Σήφης Δικωνυμάκης, αδελφός του Μιχάλη και γιος του 54χρονου Μανώλη Δικωνυμάκη, βρέθηκε νεκρός με μια σφαίρα στο στήθος στη Μυτιλήνη, όπου είχε καταφύγει με την οικογένειά του.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1995, ο 23χρονος κτηνοτρόφος Βαγγέλης Σελιανάκης, από την Αρχοντική Ρεθύμνου, δολοφονήθηκε με κυνηγετική καραμπίνα. Οι δράστες τού είχαν στήσει ενέδρα στο 1ο χιλιόμετρο της επαρχιακής οδού Επισκοπής – Αργυρούπολης Ρεθύμνου.
Το θύμα ήταν ανιψιός του Ευάγγελου Σελιανάκη, που είχε σκοτώσει τον Αύγουστο του 1994 τον Κωνσταντίνο Μουζουράκη, στον Κουρνά Αποκορώνου Χανίων.
Στις 6 Δεκεμβρίου 1997, το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Κακουργημάτων Χανίων επέβαλε ποινή ισόβιας κάθειρξης στους Μιχάλη Δικωνυμάκη και Ν. Πολάκη που τον Μάιο του 1994 είχαν βιάσει και στραγγαλίσει την Φωτούλα Μουζουράκη.
Ο Γιάννης Μουζουράκης ζούσε κυνηγημένος από τον Νοέμβριο του 1994, όταν πήρε την σκληρή εκδίκηση για τον βιασμό και την άγρια δολοφονία της μητέρας του Φωτούλας.
Ο Μουζουράκης κατέφυγε στην Αθήνα και κρυβόταν, σύμφωνα με πληροφορίες της Αστυνομίας, σε ένα διαμέρισμα στο Περιστέρι. Η οικογένειά του, η σύζυγος και τα δύο παιδιά του διαμένουν σε άλλο διαμέρισμα στην περιοχή της Πετρούπολης. Ο Μουζουράκης κυκλοφορούσε με ψεύτικα στοιχεία ταυτότητας και χρησιμοποιούσε αστυνομική ταυτότητα στο όνομα Γιώργος Μπουζάκης.
Όταν κυκλοφορούσε ήταν οπλισμένος με ένα περίστροφο Μάγκνουμ, μεγάλου διαμετρήματος.
Οι εκτελεστές όμως τον εντόπισαν, τον αιφνιδίασαν και στη δολοφονική ενέδρα που του έστησαν δεν μπόρεσε να αντιδράσει και να ανταποδώσει τα πυρά με το όπλο του.
Πυροβόλησαν το θύμα τους κρυμμένοι στον δεύτερο όροφο μιας νεοαναγειρόμενης οικοδομής, στην οδό Κέννεντυ 68.
