Στις εκλογές της 26ης Μαΐου οι Έλληνες πολίτες έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα πολιτικής αλλαγής.
Αποφάσισαν να βάλουν τέλος σε έναν πολιτικό κύκλο που κυριάρχησαν τα ψεύδη, η προπαγάνδα και η εξαπάτηση. Απαίτησαν να σταματήσει η υποβάθμιση της πολιτικής ζωής, η υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών και ο τυχοδιωκτισμός με το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας. Ζήτησαν να σταματήσει ο φαύλος κύκλος της κρίσης που γεννά μια αδιέξοδη πολιτική υπερφορολόγησης, οικονομικής στασιμότητας και ανεργίας.
Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου το μήνυμα αυτό μπορεί να γίνει χειροπιαστή πραγματικότητα, υπό τις εξής προϋποθέσεις: Πρώτον, να σχηματιστεί μια κυβέρνηση με καθαρές θέσεις, υπεύθυνη στάση και αξιόπιστη συμπεριφορά ως προς τις υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις της προς τους πολίτες. Δεύτερον, να είναι κοινοβουλευτικά ισχυρή ώστε να διασφαλιστεί η πολιτική σταθερότητα και η κυβερνησιμότητα της χώρας.
Η Νέα Δημοκρατία είναι το μόνο κόμμα που, τη δεδομένη χρονική στιγμή, μπορεί να εκπληρώσει αυτές τις προϋποθέσεις. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει ότι το μόνο συνεκτικό σχέδιο το οποίο με συνέπεια μπορεί να υπηρετήσει είναι το τρίτο μνημόνιο και τα παράγωγα που αυτό έφερε, η Νέα Δημοκρατία έχει ήδη πείσει μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας ότι ως κοινωνία είμαστε σε θέση να σχεδιάσουμε από μόνοι μας την επόμενη μέρα χωρίς έξωθεν υποδείξεις. Οι Έλληνες πολίτες έχουν πειστεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αποφασισμένος να υλοποιήσει ταχύτατα ένα τολμηρό πρόγραμμα μεγάλων αλλαγών. Ότι το σχέδιο του δημιουργεί νέες, καλά αμειβόμενες δουλειές, μέσα από την ενθάρρυνση των επενδύσεων και την ώθηση της επιχειρηματικότητας. Μειώνει τους φόρους και τις εισφορές, αυξάνοντας το πραγματικά διαθέσιμο εισόδημα όλων των Ελλήνων. Εγγυάται την ασφάλεια κάθε πολίτη. Και εξασφαλίζει στη νέα γενιά πρόσβαση σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, μοχλό της κοινωνικής προόδου και της οικονομικής ανάπτυξης.
Το σχέδιο αυτό, για να εφαρμοστεί, χρειάζεται μια σταθερή κυβέρνηση. Το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών επομένως είναι η κυβερνητική σταθερότητα της επόμενης ημέρας και συμπυκνώνεται στη φράση «ισχυρή Νέα Δημοκρατία ή ακυβερνησία».
Μη αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας συνεπάγεται σε σύντομο διάστημα νέες εκλογές με απλή αναλογική και επακόλουθο κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων. Συνθήκη που θα οδηγήσει σε νέα άνοδο των δυνάμεων του ανορθολογισμού, του ποπ αντισυστημισμού και του λαϊκισμού. Σημαίνει ακόμη νέα περίοδος αβεβαιότητας σε μια στάσιμη και εξαιρετικά εύθραυστη οικονομία. Και πιθανότατα νέες περιπέτειες στην εξωτερική πολιτική. Οι εξελίξεις στη νοτιοανατολική Μεσόγειο επιβάλλουν το σχηματισμό μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης, που θα χειριστεί με αποφασιστικότητα τις προκλήσεις των γειτόνων μας. Η Ιστορία μας διδάσκει εξάλλου πως τα περισσότερα προβλήματα με την Τουρκία δημιουργήθηκαν σε περιόδους για τη χώρα μας με έντονη πολιτική αστάθεια: το 1955, το 1963, το 1974 και 1996.
Η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, τέλος, δεν αποκλείει ευρύτερες πολιτικές συγκλίσεις. Αντίθετα, τις προϋποθέτει και μάλιστα όχι με όρους ισχύος αλλά συνεννόησης. Έχουμε αποδείξει – και μέσα από την κατάρτιση των ψηφοδελτίων – ότι εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση της συσπείρωσης μιας ευρύτερης κοινωνικής συμμαχίας, της οποίας τα μέλη, μπορεί να διαφωνούν ιδεολογικά, αλλά συμφωνούν γύρω από ένα πλαίσιο πολιτικών θέσεων που ορίζονται από τις αξίες της Ευρώπης και τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Αυτή είναι η δικιά μας «διαιρετική τομή» και ταυτόχρονα ο πολιτικός μας προσανατολισμός. Αυτή η κοινωνική συμμαχία στις 8 Ιουλίου θα αποτυπωθεί και κυβερνητικά.
Τα σχόλια είναι κλειστά.