Το πρόβλημα της ακρίβειας δεν είναι ένα φαινόμενο που ξεκίνησε σήμερα στη χώρα. Η κυβέρνηση θέλησε να κρυφτεί πίσω από το ξέσπασμα του πόλεμου στην Ουκρανία για να δικαιολογήσει τις υψηλές ανατιμήσεις σε όλα τα αγαθά.
Μπορεί ο πόλεμος να επιδείνωσε την ήδη ζοφερή κατάσταση αλλά οι μεγάλες αυξητικές τάσεις άρχισαν να διαμορφώνονται από το καλοκαίρι, μήνα με τον μήνα υπήρχε ραγδαία αύξηση του πληθωρισμού, 4.8% το Νοέμβρη, 5.1% τον Δεκέμβρη, 6.2% τον Γενάρη και 7.2% τον Φλεβάρη ενώ παράλληλα όλους αυτούς τους μήνες η χώρα μας είναι πρώτη στην χονδρεμπορική τιμή ρεύματος.
Οι επιλογές της κυβέρνησης λοιπόν στην ενεργειακή πολιτική με την βίαια απολιγνιτοποίηση, το κλείσιμο των λιγνιτικών εργοστασίων, την εμμονή της να μεταβεί στην πράσινη μετάβαση αγοράζοντας ανεμογεννήτριες παλαιότερων ετών από την Γερμανία τη στιγμή που δεν είχαμε αναπτύξει άλλες μορφές ενέργειας αξιοποιώντας τον εθνικό μας πλούτο, μας έκανε περισσότερο εξαρτημένους από το εισαγόμενο ρωσικό φυσικό αέριο στο 50% και ευάλωτους στις τιμές που διαμορφώνονται.
Εκτός αυτού όμως, η κύρια αιτία της αύξησης των τιμών ενέργειας οφείλεται στην ιδιωτικοποίηση της Δ.Ε.Η. H Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας δεν παρενέβη για να ελέγξει τους κανόνες του ανταγωνισμού, με αποτέλεσμα να λειτουργήσουν καρτέλ στο χρηματιστήριο ενέργειας τα οποία οδήγησαν στην έκρηξη των τιμών. Τέσσερις ολιγάρχες λοιπόν συν τη Δ.Ε.Η διαμορφώνουν τις τιμές, με την κυβέρνηση να έχει καταντήσει ένας απλός θεατής ο οποίος δεν μπορεί να θέσει όρια στα κέρδη τους και δεν μπορεί να επιβάλλει διατίμηση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.
Τα ημίμετρα στήριξης που ανακοινώθηκαν θα βαθύνουν περισσότερο την κοινωνική κρίση αφού τα 0,20 λεπτά έκπτωση στο λίτρο της βενζίνης, ένα κουπόνι δηλαδή των 50-60 ευρώ για ένα τρίμηνο δεν ανακουφίζουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό, η ελάχιστη επιδότηση στις οικογένειες με παιδιά δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, το έκτακτο επίδομα σε χαμηλόμισθους δεν προσφέρει καμία ουσιαστική ενίσχυση την ώρα που συνεχίζει να είναι καθηλωμένος ο κατώτατος μισθός.
Από την άλλη, ουσιαστικά μέτρα στήριξης θα ήταν η αύξηση του κατώτατου μισθού άμεσα, η μείωση των φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα και η μείωση του Φ.Π.Α. των ειδών πρώτης ανάγκης. Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός. Ειδικά στην αγροτική περιοχή που έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, με τους αγρότες να βρίσκονται σε εξαθλίωση εξαιτίας των αυξήσεων των τιμών, θα έπρεπε να πέσει ο Φ.Π.Α στο 0% για τις ποσότητες diesel και λιπασμάτων.
Και ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ωθεί τα κράτη να λάβουν μέτρα στήριξης όπως το να επιβληθούν φόροι στα υπερκέρδη των παραγωγών ενέργειας και να μπει πλαφόν στα τιμολόγια, δυστυχώς το επιτελικό κράτος ανακοινώνει εξαιρετικά περιορισμένα και αναποτελεσματικά μέτρα τρίμηνης διάρκειας που δεν είναι ικανά να προσφέρουν βοήθεια. Με τη συγκεκριμένη πολιτική μάλιστα, βγαίνουν κατά πολύ κερδισμένα τα ταμεία του κράτους αφού πλουτίζουν από τις αυξήσεις των τιμών που αυξάνουν με τη σειρά τους και τη φορολογία.
Στην απέναντι όχθη, οι δείκτες ανεργίας στους νέους ανθρώπους βρίσκονται στην πρώτη θέση της κατάταξης ανάμεσα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και ο ΟΑΕΔ του οποίου βασική λειτουργία είναι να παρέχει στήριξη στους ανέργους, απαξιώνεται διαρκώς. Σταδιακά κόβονται τα επιδόματα των ανέργων, καταργούνται οι δωρεάν κάρτες μετακίνησης, καταργείται η συμμετοχή σε προγράμματα απασχόλησης και διαγράφονται άνεργοι, πολιτικές που μόνο σκοπό έχουν να μειώσουν τα έσοδα του φορέα κατά 1 δις ευρώ. Την στιγμή που κατακερματίζεται ο ΟΑΕΔ, έχει προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλειας, την ώρα που καταρρέει η χρηματοδότηση για το Ε.Σ.Υ, χαρίζεται κρατικό χρήμα στους καναλάρχες, την ώρα που απαξιώνεται η δημόσια παιδεία ενισχύεται η ιδιωτική εκπαίδευση.
Οι απευθείας αναθέσεις έχουν ανέλθει στα 7,2 δις, ενώ δεν γίνονται καθόλου μειώσεις σε φόρους καυσίμων και προϊόντων διατροφής όπως το ψωμί, κάτι το οποίο είναι και απαίτηση της Κομισιόν.
Την στιγμή που η κατάσταση έχει γίνει αβίωτη με τη πλήρη αδιαφορία της πολιτείας και ο μισθός, αν υπάρχει, τελειώνει τη δεύτερη εβδομάδα και δε φτάνει καν για την κάλυψη των βασικών αναγκών, οι Έλληνες αναζητούν άλλες διεξόδους, προκειμένου να τα βγάλουν πέρα. Συγκεκριμένα πολλοί πολίτες από τον Νομό μας μετακινούνται προς στη γειτονική Βουλγαρία, καθώς εκεί η βενζίνη ανέρχεται στο 1,5 ευρώ ενώ στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει τα 2 ευρώ το λίτρο, ενώ και οι τιμές των βασικών προϊόντων είναι πολύ χαμηλότερες.
Αυτή λοιπόν είναι η ποιότητα ζωής και η ανάπτυξη, οι επενδύσεις και οι νέες καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας που θα μείωναν την ανεργία και θα αναβάθμιζαν την ελληνική οικονομία. Αυτές είναι οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα που δόθηκαν από τους πολιτικούς στους Έλληνες πολίτες για τη δημιουργία καλύτερων προϋποθέσεων, που θα οδηγούσαν σ ένα καλύτερο μέλλον, μια ασυνέπεια λόγων και έργων που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Στην Ελλάδα του σήμερα η πείνα, η ανεργία, η ακρίβεια και η κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων έχουν οδηγήσει τους πολίτες σε αδιέξοδο, απόγνωση και σε δυστυχία.
Οι Έλληνες μέρα με τη μέρα εξαθλιώνονται όλο και περισσότερο και ζουν καθημερινά υπό τον φόβο της επισιτιστικής κρίσης καθώς δεν μπορούν να μειωθούν οι κοινωνικές ανισότητες, δε μειώνεται η ανεργία, δεν ανακουφίζονται τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, αλλά αντιθέτως κερδοσκοπούν οι ολιγάρχες από τα αποτελέσματα της ενεργειακής φτώχειας που έχει πλήξει τη χώρα μας. Και τα χειρότερα είναι δυστυχώς μπροστά μας…
Πρόεδρος Πανελλήνιου Συλλόγου Πτυχιούχων
Γιώργος Δημητριάδης
Τα σχόλια είναι κλειστά.