Δικαστικές αποφάσεις σε βάρος του προέδρου της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ανατολικής Αττικής Δημήτρη Γιαρένη για συκοφαντική δυσφήμιση και της ίδιας της ΕΠΣΑΝΑ για άκυρη απόλυση και βλαπτική μεταβολή έρχονται να αποκαλύψουν πρακτικές εργοδοτικής αυθαιρεσίας που έφτασαν μέχρι του σημείου των συκοφαντικών αναρτήσεων σεξιστικού περιεχομένου στο διαδίκτυο.
Προσπάθεια διασυρμού και στοχοποίησης μέσω διαδικτύου
Οι συγκεκριμένες αυτές αποφάσεις έγιναν ύστερα από προσφυγές εργαζόμενης στην ΕΠΣΑΝΑ.
Η συγκεκριμένη εργαζόμενη είχε προσληφθεί το 2005 στην ΕΠΣΑΝΑ για να προσφέρει γραμματειακή υποστήριξη. Η εργαζόμενη κατ’ επιλογή της είχε υπογράψει σύμβαση ορισμένου χρόνου μακράς διάρκειας θεωρώντας ότι έτσι προστατεύει καλύτερα τα συμφέροντά της.
Ο Δημήτρης Γιαρένης, παράγοντας τοπικού σωματείου και της ΕΠΣΑΝΑ και από το 2016 πρόεδρος της Ένωσης, εκτιμούσε, ήδη από την εποχή που αντιπολιτευόταν την προηγούμενη διοίκηση της Ένωσης, ότι οι απολαβές της συγκεκριμένης εργαζόμενης ήταν πολύ υψηλές. Την ίδια στιγμή ήταν ιδιαίτερα επικριτικός απέναντι στις διοικήσεις της Ένωσης που προηγήθηκαν της δικής του εκλογής.
Όπως αναφέρουν σε βάρος του δικαστικές αποφάσεις (πρωτόδικη και εφετειακή) για έναν χρόνο αναρτούσε συκοφαντικά για την εργαζόμενη κείμενα στην ιστοσελίδα epsanasecretes.gr που εμπεριείχε και blog και η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε epsana-secrets.gr.
Σύμφωνα με τις δικαστικές αποφάσεις, ο Γιαρένης είχε τη διαχείριση της ιστοσελίδας και ήταν υπεύθυνος για το σύνολο των σχολίων.
Τα κείμενα γράφονταν στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα μπορεί να μην ανέφεραν το όνομα της εργαζόμενης, όμως το δικαστήριο δέχθηκε ότι την «φωτογράφιζαν».
Όσο για το τι έγραφαν οι συγκεκριμένες αναρτήσεις παραθέτουμε μερικές:
«Τι ζητούσε σαν τρελή η σιδηρά κυρία να της δώσει κάποιος σύμβουλος, όταν ανακάλυψε ότι κατά τη διάρκεια της αναταραχής είχε χάσει το ηλεκτρονικό της τσιγάρο: Απάντηση: Πίπα (ήταν πολύ αναστατωμένη που το τσιγάρο δεν την έπιανε».
«[…] η κοπέλα με τα σαρκώδη χείλη έχει πάντα τρόπο να τον ηρεμεί και να τον ξεμπουκώνει από τα νεύρα».
«10/13/2014 Ο φιλόσοφος Γρηγόρης δικαιολογημένα δεν άσκησε τα καθήκοντά του ως υπερπαρατηρητής αφού την ίδια ώρα περίμενα να παραλάβει τη Σοφή φίλη του από το αεροδρόμιο που ερχόταν από την συμπρωτεύουσα προκειμένου να κατευθυνθούν στο δάσος των Καλαβρύτων και να ανταλλάξουν βαθιές σκέψεις σχετικά με την τέχνη του ξεμπουκώματος και της αποσυμφόρησης των εθνικών δικτύων».
«Πονηρός ο αμπελοφιλόσοφος ο οποίος προπονείται το τελευταίο τριήμερο για να κάνει την καλύτερή του κωλοτούμπα στηρίζοντας τον πρόεδρο για το καλό των σωματείων. Μετά την Πίπα της […] (ως φιλόσοφος) ετοιμάζεται για την Πίπα της Ειρήνης».
«10/04/2014: Το Σοφό Λαρύγγι θα μπορούσε να μας απαντήσει μέσω της Φωνής της […] αντί να επιτίθεται με sexiστικές ανωμαλίες στο οποίο έχει πάρει master στη Γαλλία.»
«Κουίζ 09/05/2014: Ποιον χοντρούλη νεαρό πρόεδρο αποφάσισε να στεγνώσει το ΣΟΦΟ λαρύγγι και του εφάρμοσε τη μέθοδο του ρουφήγματος;»
Όλα αυτά διανθίζονταν με διαρκείς επικλήσεις του ζητήματος των κατά τη γνώμη των διαχειριστών του ιστότοπου υπερβολικών απολαβών της συγκεκριμένης εργαζόμενης.
Κατά την εκτίμηση του Εφετείου «από τα δημοσιεύματα αυτά αφήνονται σαφή υπονοούμενα ότι η ενάγουσα έτυχε ευμενούς μεταχείρισης της προηγούμενης διοίκησης λόγω συγκεκριμένων πράξεων που μετήρχετο με συγκεκριμένα μέλη αυτής τα οποία και φωτογραφίζει».
Ως προς την απόδοση των σχετικών εμφανώς συκοφαντικών, δυσφημιστικών και σεξιστικών αναφορών στον Γιαρένη, το δικαστήριο δέχτηκε και το γεγονός ότι το 2015 είχε υπάρξει αγωγή σε βάρος του από άλλον παράγοντα, με τον οποίο αρχικά είχαν κατασκευάσει σε συνεργασία τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα και με τον οποίο ήρθαν σε ρήξη στη συνέχεια.
Και βέβαια η ευθύνη του Γιαρένη για τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα προκύπτει και από όσα περιλαμβάνει απόφαση της Πειθαρχικής Επιτροπής της ΕΠΣΑΝΑ από το 2015 που αφορά τα αναγραφόμενα στην ιστοσελίδα.
Όλα αυτά έκαναν τόσο το Πρωτοδικείο όσο και το Εφετείο να κρίνουν ότι οι ενέργειες του Γιαρένη «προκάλεσαν προσβολή της προσωπικότητας της ενάγουσας ως γυναίκας εργαζόμενης και αναφορικά με την ηθική ποιότητα αυτής».
Μια άκυρη απόλυση
Λίγο μετά την εκλογή του Γιαρένη στη θέση του προέδρου της ΕΠΣΑΝΑ, η Ένωση αποφάσισε να απολύσει τελικά την εργαζόμενη, εφόσον δεν δεχόταν να μειωθούν οι αποδοχές της.
Όμως, η ΕΠΣΑΝΑ αντιμετώπισε την περίπτωση ως απόλυση εργαζόμενης με σύμβαση αορίστου χρόνου και κατέβαλε και τη σχετική αποζημίωση. Όμως, η σύμβαση ήταν ορισμένου χρόνου (έστω και εάν ήταν μακράς διάρκειας και έληγε το 2022).
Στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου για να υπάρξει απόλυση πριν τη λήξη τους, χρειάζεται ο εργοδότης να επικαλεστεί «σπουδαίο λόγο», κάτι που δεν έγινε στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Παρότι το Πρωτοδικείο θα απορρίψει την προσφυγή της εργαζόμενης, το Εφετείο θα κρίνει άκυρη την απόλυση και την απόφαση του Εφετείου θα επιβεβαιώσει και ο Άρειος Πάγος τον Ιανουάριο του 2021.
Μετά την απόφαση του Εφετείου η ΕΠΣΑΝΑ, πάντα με πρόεδρο τον Γιαρένη, θα επαναπροσλάβει την εργαζόμενη.
Όμως, τα προβλήματα δεν σταμάτησαν. Αντί αυτή να εργάζεται στα γραφεία της Ένωσης στην Παλλήνη, της ανακοίνωσαν ότι θα απασχολείται σε ένα γραφείο στο Δήμο Αυλώνα, πολύ μακριά και από την προηγούμενη εργασία της και από τον τόπο κατοικίας της.
Τα πράγματα έκανε χειρότερα πρόβλημα υγείας της εργαζόμενης (καρκινοπαθής). Μάλιστα, κατά την άφιξή της στο χώρο εργασίας, ένα γραφείο παραχωρημένο από τον Δήμο Ωροπού, θα διαπιστώσει ότι εκεί υπήρχε απλώς ένα γραφείο και μία καρέκλα.
Η εργαζόμενη θα το θεωρήσει βλαπτική μεταβολή και θα προχωρήσει στις σχετικές ενέργειες, Πρωτόδικη δικαστική απόφαση έχει ήδη δεχτεί ότι πρόκειται περί βλαπτικής μεταβολής.
Θέλουμε τέτοιο εργασιακό περιβάλλον στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
Η συγκεκριμένη υπόθεση έχει κατά τη γνώμη μας σημαντικό ενδιαφέρον. Αποτυπώνει μια συνθήκη όπου οι εσωτερικοί ανταγωνισμοί των ενώσεων, που ας μην ξεχνάμε ότι αποτελούν τμήμα και της διαμόρφωσης των συσχετισμών στην ΕΠΟ, μετασχηματίζονται και σε πρακτικές εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Και μάλιστα δεν μιλάμε για ένα απλό παράδειγμα εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Η επιλογή τέτοιας κλίμακας διαδικτυακής συκοφάντησης και μάλιστα με σεξιστικό περιεχόμενο και αυτού του είδους η στοχοποίηση μιας εργαζόμενης, η απόλυση παρότι επρόκειτο για σύμβαση ορισμένου χρόνου αλλά και στη συνέχεια η βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, όλα αυτά αποτυπώνουν ένα πολύ αρνητικό εργασιακό περιβάλλον.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι ως εάν οι από καιρό διαπιστωμένες κακοδαιμονίες του ελληνικού ποδοσφαίρου, να μεταφέρονται στους χώρους εργασίας που σχετίζονται με αυτό.
Την ίδια στιγμή αναδεικνύουν, σε μια εποχή που έχει αναδειχτεί σε κεντρικό θέμα το πρόβλημα του σεξισμού και των σεξιστικών πρακτικών και κακοποιητικών συμπεριφορών σε χώρους εργασίας, ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι αμέτοχο τέτοιων προβλημάτων.
Η συγκεκριμένη εργαζόμενη είχε το σθένος και τη διάθεση να διεκδικήσει σε όλα τα επίπεδα τα δικαιώματά της.
Όμως, καταλαβαίνουμε ότι σε διάφορους εργασιακούς χώρους, αρκετές θα ήταν αυτές που μπορεί να προτιμούσαν να συμβιβαστούν παρά να υποστούν αυτού του είδους το διαδικτυακό διασυρμό. Όπως μας δήλωσε και η δικηγόρος της, κ. Μαρία Παπαδάκη: «Ελπίζω η δικαίωση της εντολέως μου να αποτελέσει κίνητρο και για άλλους πολίτες, άνδρες ή γυναίκες που θίγονται κατάφωρα τα εργασιακά τους δικαιώματα ή η προσωπικότητα και η αξιοπρέπειά τους να διεκδικήσουν το δίκιο τους».
