Όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, από μια ομάδα με επικεφαλής τον αστροφυσικό του Πανεπιστημίου Durham, Daniele Sorini, επινοήθηκε μια νέα παραλλαγή της περίφημης εξίσωσης Drake.
Η εξίσωση διατυπώθηκε από τον αστρονόμο Frank Drake τη δεκαετία του 1960 για να εκτιμήσει τον αριθμό των ενεργών και ανιχνεύσιμων εξωγήινων πολιτισμών στον γαλαξία μας. Λαμβάνει υπόψη έναν αριθμό παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του μέσου ρυθμού σχηματισμού άστρων, του δυνητικού αριθμού κατοικήσιμων πλανητών και της αναλογίας αυτών που θα μπορούσαν να αναπτύξουν ευφυή ζωή.
Ο Sorini και η ομάδα του, ωστόσο, προτείνουν να αναδιατυπωθεί η εξίσωση εξετάζοντας την πιθανότητα παράλληλων συμπάντων που μπορεί να είναι πιο πιθανό να φιλοξενούν νοήμονα ζωή από τη δική μας – μια ιδέα που θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί δεν έχουμε κάνει ακόμη την πρώτη επαφή.
Σημειώνεται πάντως, ότι η έννοια του παράλληλου σύμπαντος είναι υποθετική, καθώς έχει διερευνηθεί θεωρητικά, χωρίς να έχει αποδειχθεί με συγκεκριμένα επιστημονικά στοιχεία.
Σκοτεινό… χρονικό
Η ομάδα του Sorini υποστηρίζει ότι ορισμένα σύμπαντα θα έχουν πιο βέλτιστη πυκνότητα σκοτεινής ενέργειας, το μυστηριώδες υλικό που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οδηγεί την επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος.
Συγκεκριμένα, διαπίστωσαν ότι ένα σύμπαν όπου η πυκνότητα της σκοτεινής ενέργειας επιτρέπει στο 27% της την μετατροπή της συνηθισμένης ύλης σε αστέρια θα ήταν πολύ πιθανό να επιτρέψει την ανάπτυξη εξωγήινης ζωής, σε σύγκριση με μόλις 23% στο σύμπαν μας, που σημαίνει ότι το δικό μας είναι λιγότερο ευνοϊκό για την ανάπτυξη της ζωής.
Σίγουρα, η ιδέα ότι οι εξωγήινοι κρύβονται στο πολυσύμπαν όπως στην… Marvel, είναι φαινομενικά παράλογη. Αλλά ο Sorini και οι συνεργάτες του το παρουσιάζουν ως μια προσπάθεια να συμβιβάσουν τη σύγχρονη θεωρητική φυσική με την αναζήτηση ζωής πέρα από τη Γη.
