Ένταση στο Κουκάκι : Προσαγωγές και χημικά κατά την ανακατάληψη των «Ματρόζου 45» – «Παναιτωλίου 21»

Ένταση επικράτησε κατά την ανακατάληψη των κτιρίων των οδών «Ματρόζου 45» και «Παναιτωλίου 21» στο Κουκάκι.

Λίγο μετά την ανακατάληψη των κτιρίων κι ενώ ήταν σε εξέλιξη συγκέντρωση αλληλεγγύης, έφτασαν στην περιοχή δυνάμεις της αστυνομίας.

Αμέσως σημειώθηκαν επεισόδια και κυνηγητό στα γύρω στενά μεταξύ των ανδρών των ΜΑΤ και των αντιεξουσιαστών, με την αστυνομία να κάνει χρήση χημικών.

Συνολικά πραγματοποιήθηκαν εννέα προσαγωγές, ενώ πάνω από την περιοχή «πετάει» drone της ΕΛ.ΑΣ.

Στο σημείο αναμένεται να φτάσει και εισαγγελέας.

Η ανακατάληψη έρχεται σχεδόν ένα μήνα μετά την «επεισοδιακή» επιχείρηση της αστυνομίας στο κτίριο στο Κουκάκι, που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων μετά και τη σύλληψη του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ.

«Για πράξη ενάντια στο φόβο που μας επιβάλει η κρατική καταστολή», γίνεται λόγος στην ανακοίνωση που αναρτήθηκε σε γνωστή ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου σχετικά με την ανακατάληψη των κτιρίων στο Κουκάκι.

«Είναι ένα σινιάλο αντίστασης και ένα κάλεσμα κλιμάκωσης των αγώνων. Να μην αφήσουμε τις γειτονιές μας και την φύση έρμαια της αναπτυξιακής λεηλασίας» προστίθεται.

Η ανακοίνωση των καταληψιών
«Η ανακατάληψη της Ματρόζου 45 και της Παναιτωλίου 21 είναι μια πράξη ενάντια στο φόβο που μας επιβάλει η κρατική καταστολή. Είναι ένα σινιάλο αντίστασης και ένα κάλεσμα κλιμάκωσης των αγώνων. Να μην αφήσουμε τις γειτονιές μας και την φύση έρμαια της αναπτυξιακής λεηλασίας.Να μην αποδεχτούμε τον εκτοπισμό των ζωών μας. Να κρατήσουμε τα πάρκα, τις πλατείες και τους λόφους ελεύθερους. Να αντεπιτεθούμε στους μισθοφόρους του κράτους.Να οξύνουμε τους αγώνες ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση. Να δοθούμε εξ ολοκλήρου στον αγώνα για επιβίωση και ελευθερία.Ο αγώνας δεν είναι ούτε νόμιμος ούτε παράνομος είναι δίκαιος.

Μαζί με δεκάδες συντρόφια από τον αναρχικό / αντιεξουσιαστικό χώρο, που χωρίς αυτόν καμιά κατάληψη δεν θα ήταν δυνατή, παίρνουμε πίσω τα σπίτια της κοινότητας με στόχο να καλυφθούν στεγαστικές ανάγκες, να επαναλειτουργήσουν οι δομές αλληλεγγύης και να ξαναβρούν έδαφος σχέσεις ελεύθερες από την πατριαρχία τον ρατσισμό και την ιεραρχία. Να ανοίξουν ξανά τα σπίτια στην γειτονιά και στο κίνημα με εκδηλώσεις, γλέντια και αγώνες.

Καταλαμβάνουμε παρατημένα κτήρια, συνδέουμε παράνομα ρεύμα και νερό. Εργαζόμαστε για να τα καταστήσουμε βιώσιμα και αναλαμβάνουμε το κόστος της καταστολής. Είναι μια συνειδητή επιλογή απέναντι στον εκβιασμό του ενοικίου και των λογαριασμών. Η κάλυψη των βασικών αναγκών πρέπει να είναι δεδομένη για όλους τους ανθρώπους και όχι ένα εργαλείο στα χέρια των αφεντικών ώστε να μας βάζουν το δίλημμα υποταγή ή εξαθλίωση».