Περισσότερες γυναίκες σε σχέση με το 2019 ανέδειξε η κάλπη της 21ης Μαΐου, όμως, τα διαχρονικά στοιχεία αποτυπώνουν ότι η εκπροσώπηση των γυναικών παραμένει ακόμα σε χαμηλό ποσοστό. Ο αριθμός είναι και σε αυτές τις εκλογές χαμηλότερος συγκριτικά με τους άνδρες, καθώς συνολικά οι γυναίκες -οι οποίες κατάφεραν να κερδίσουν μία θέση στο ελληνικό κοινοβούλιο -είναι 71.
Το ποσοστό μεν αυξάνεται από το 2019, αλλά και από το 2015, όμως, η αναλογία παραμένει χαμηλή.
Στα έδρανα της Νέας Δημοκρατίας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών, κάθονται πλέον 29 γυναίκες.
Στον ΣΥΡΙΖΑ 22
Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 10 γυναίκες, το ΚΚΕ με 6 και στην Ελληνική Λύση εξελέγησαν μόλις 4 γυναίκες
Στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 ο γυναίκες στην ελληνική βουλή ήταν 52, ήτοι ποσοστό 17,3%,και στις εκλογές του 2023 αντιπροσωπεύουν το 23,6% των Ελλήνων βουλευτών εναντι του 76,4% των ανδρών. Στις εκλογές του 1989 οι γυναίκες εκπροσωπούσαν μόλις το 4% των βουλευτών.
Το 2008 εισάγεται το άρθρο 3 του ν. 3636/2008 που προβλέπει ότι για την ανακήρυξη των εκλογικών συνδυασμών των κομμάτων ο αριθμός των υποψηφίων βουλευτών, από κάθε φύλο, πρέπει να ανέρχεται σε ποσοστό τουλάχιστον ίσο με το 1/3 του συνολικού αριθμού των υποψηφίων τους, αντιστοίχως, σε όλη την Επικράτεια.
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι- σύμφωνα με τις ποιοτικές αναλύσεις των δημοσκοπήσεων (που πραγματοποιήθηκαν προ των εκλογών της 21ης Μαΐου) -ένα περίπου 10% των πολιτών ήταν αναποφάσιστοι, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν γυναίκες, και οι ηλικίες κάτω των 45.
Επίσης, σύμφωνα με τις μετρήσεις των δημοσκόπων, για τις εκλογές του 2023, οι περισσότεροι άνδρες ψήφισαν Νέα Δημοκρατία καθώς το κόμμα ψήφισε το 40,6%, σε σχέση με το 38,3% του γυναικείου του κοινού.Το 27,8% των γυναικών προτίμησε τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με το 23,3% των ανδρών.Η εικόνα στο ΠΑΣΟΚ δείχνει 12,3% γυναίκες ψηφοφόρους έναντι 11,8% ανδρών.
Πως μπήκε η πρώτη γυναίκα στη Βουλή
Κατά το 1952, ο νόμος 2159, κατοχυρώνει το δικαίωμα της γυναίκας όχι μόνο να εκλέγει, αλλά και να εκλέγεται στις Δημοτικές και Βουλευτικές εκλογές. Ωστόσο, οι γυναίκες δεν ψηφίζουν τον Νοέμβρη που γίνονται εκλογές, γιατί δεν έχουν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι. Στις επαναληπτικές του 1953, στη Θεσσαλονίκη εξελέγη η πρώτη γυναίκα βουλευτής. Ήταν η Ελένη Σκούρα (Ελληνικός Συναγερμός) και με τη Βιργινία Ζάννα (Κόμμα Φιλελευθέρων), ήταν οι δυο πρώτες γυναίκες υποψήφιες για το βουλευτικό αξίωμα.
Η εκλογική πλειοψηφία του Ελληνικού Συναγερμού επιβεβαιώθηκε σε όλες τις επαναληπτικές και αναπληρωματικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν έως τον Ιανουάριο του 1954. Η πρώτη από τις αναμετρήσεις αυτές διεξήχθη στις 18 Ιανουαρίου 1953 στη Θεσσαλονίκη (για μία έδρα που κενώθηκε λόγω θανάτου) και ανέδειξε την πρώτη Ελληνίδα βουλευτή, την υποψήφια του Ελληνικού Συναγερμού, Ελένη Σκούρα.
«Ο υπουργός των Εσωτερικών κ. Λυκουρέζος, ομιλών επί των εκλογικών αποτελεσμάτων της Θεσσαλονίκης, υπεγράμμισε την σημασίαν της νέας νίκης του Ελληνικού Συναγερμού και εξήρε την είσοδον της πρώτης γυναικός εις την Ελληνικήν Βουλήν, η οποία, ως είπεν, αποτελεί ιστορικόν γεγονός διά τα κοινοβουλευτικά χρονικά της χώρας.»
Αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων η Ελένη Σκούρα έκανε τις καθιερωμένες δηλώσεις, όπου σε πρώτο πλάνο ανέδειξε την κομματική νίκη, και μόνο προς το τέλος αναφέρθηκε στη θέση της ως γυναίκας. Δήλωσε: «Είμαι βαθύτατα συγκινημένη από την νίκην, που επετεύχθη ύστερα από ένα σκληρόν αγώνα. Η σκέψις μου στρέφεται με μεγάλην ευγνωμοσύνην προς τον στρατάρχην Παπάγον και τους συνεργάτας του. Θα προσπαθήσω να πράξω παν το δυνατόν διά να φανώ ανταξία της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων μου, τους οποίους θερμώς ευχαριστώ. Γνωρίζω ότι ως πρώτη και μοναδική γυναίκα εις την Βουλήν έχω μεγάλας ευθύνας και πολλά καθήκοντα. Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να πράξωμεν υπέρ των Ελληνίδων, ιδίως εις τον τομέα της κοινωνικής μερίμνης…».
«Ήμουν σ’ ένα συνέδριο στις Σέρρες για το “Σπίτι του Παιδιού” , όταν έλαβα ένα τηλεφώνημα απ’ τον άντρα μου. Μου είπε ότι πέθανε ένας απ’ τους βουλευτές της Θεσσαλονίκης, ο γιατρός Μπακονίκας. Και ότι με πρότειναν απ’ τον “Συναγερμό” του Παπάγου, για υποψήφια στην αναπληρωματική εκλογή που θα γινόταν, με έναν βουλευτή υποψήφιο από κάθε κόμμα. Στενοχωρηθήκα πολύ. Γιατί ο άντρας μου, έντεκα χρόνια μεγαλύτερος από μένα, πάλευε να βγει βουλευτής. Εγώ δεν είχα βλέψεις για την πολιτική. Μου ήρθε άξαφνα. Δεν ήταν ευχάριστο. Αισθάνθηκα ότι μπήκα στη θέση κάποιου που ήθελε να γίνει βουλευτής. Εγώ, σαν νεότερη απ’ τον άντρα μου, είχα καιρό, αν ήθελα να πολιτευτώ. Μετά από μερικές ώρες, με κάλεσε ο ίδιος ο υπουργός. “Είσαι γνωστή, έχεις δράση φιλανθρωπική…”. Ήμουνα, βλέπετε, στη “Φανέλα του Στρατού”, σε βρεφοκομεία, από 22 ετών, απ’ την ημέρα που παντρεύτηκα. Επειδή, έπειτα, εγώ δεν έκανα παιδιά, ο άντρας μου μού έλεγε “Εσύ όλη σου την ψυχή και την καρδιά τη δίνεις στα εργαζόμενα κορίτσια» είχε τονίσει η ίδια σε συνέντευξή της.
