«Πάντα… μουντζούρωνα στα χαρτιά ή στα βιβλία και αργότερα στον υπολογιστή μου, ενώ μικρός δημιουργούσα πολλά αντικείμενα με τα αγαπημένα μου τουβλάκια» λέει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο 32χρονος σχεδιαστής, ο οποίος βρέθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη, όπου επισκέφθηκε το πρώτο κατάστημα της εταιρείας στην πόλη και μίλησε σε εκδήλωση της «eduACT».
Με σπουδές στο Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, ο Δημήτρης Σταμάτης βρέθηκε σε κάποια στιγμή της ζωής του σε δίλημμα για το ποια δουλειά θα ήθελε να κάνει. Τότε εμφανίστηκε η ευκαιρία για να αξιοποιήσει τη δημιουργικότητά του, αφού είδε στο διαδίκτυο ότι η LEGO αναζητούσε προσωπικό σε διάφορους τομείς.«Έστειλα το βιογραφικό μου κι ύστερα από μία διαδικασία αξιολόγησης, βρέθηκα να δουλεύω ως σχεδιαστής στο Μπίλουντ της Δανίας, όπου βρίσκεται και το θεματικό πάρκο της Legoland», λέει ο κ. Σταμάτης. Για την αγάπη του, δε, για τα LEGO, σημειώνει ότι δεν ξέρει «αν αυτά δόμησαν την προσωπικότητά του ή ο ίδιος συνέπεσε να ταιριάζει μ’ αυτή τη λογική».
«Πρόκειται για ένα ελεύθερο σύστημα που μπορείς να κάνεις τα πάντα με μια δεδομένη βάση, σε μια μηχανιστική προσέγγιση» εξηγεί.
Εργαζόμενος στην εταιρία από τον Αύγουστο του 2015 και φεύγοντας «από την Ελλάδα της κρίσης», όπως λέει, δεν μπορούσε να φανταστεί τις νέες εργασιακές συνθήκες που ανοίγονταν μπροστά του και τη «εντελώς διαφορετική οπτική στις εργασιακές σχέσεις απ’ όπου απουσιάζει εντελώς η εκμετάλλευση».
«Αισθάνομαι ελεύθερος να δημιουργήσω με όποιον τρόπο θέλω, ακόμη και καθισμένος στη μοκέτα κάτω από το γραφείο, όπως πιθανόν θα έπαιζε κάποιο παιδί, με αφέλεια και αισιοδοξία» σημειώνει χαρακτηριστικά. Μπροστά, μάλιστα, σε κάθε σχεδιαστική πρόκληση, ξεκινάει βάζοντας μπροστά του ένα τουβλάκι και προσθέτοντας σιγά-σιγά τα υπόλοιπα. Έτσι δημιούργησε πολλά κομμάτια της σειράς NINJAGO, νοιώθοντας κάθε φορά περήφανος, όταν τα βλέπει στα χέρια παιδιών.«Έχω φτιάξει μικρά σετ για τη σειρά, ένα φίδι, ένα αεροπλάνο, δράκους, ένα ναό – παγόδα και διάφορα άλλα και αισθάνομαι παράξενα όταν τα βλέπω στα χέρια αγοραστών στα ταξίδια μου, στα αφορολόγητα για παράδειγμα των αεροδρομίων» αναφέρει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Μπορεί, δε, να περιγράφει ως «ιδανικές» τις εργασιακές συνθήκες στη Δανία, όμως η καιρική… μαυρίλα φαίνεται ότι είναι κάτι που δεν μπορεί να συνηθίσει! «Σε όλους τους μεσογειακούς λαούς, ο ήλιος είναι σαν να δίνει πολλή ενέργεια, που μπορεί βέβαια να ξεσπάει και λάθος με το εκρηκτικό μας ταμπεραμέντο» διευκρινίζει.
Έχοντας κατορθώσει να κάνει ένα από τα όνειρά του πραγματικότητα και κάνοντας την αυτοκριτική του, ο 32χρονος δηλώνει ότι, αν είχε τη δυνατότητα, θα προσπαθούσε να ξεπεράσει νωρίτερα τους φόβους του ότι δεν είναι επαρκής.
«Μαθαίνω πλέον ότι δεν πειράζει να κάνεις λάθος» καταλήγει, προτρέποντας τα μικρά παιδιά να μη φοβούνται και αυτά το λάθος.
