Χανιά:Παρατείνεται η λειτουργία της ηχητικής εγκατάστασης Συμβίωσις του Νικόλα Χανακούλα στην Αρχαία Άπτερα

Με μεγάλη μας χαρά σας ενημερώνουμε ότι λόγω μεγάλης επισκεψιμότητας η λειτουργία της ηχητικής εγκατάστασης Συμβίωσις του Νικόλα Χανακούλα παρατείνεται έως την Κυριακή 29 Αυγούστου 2021.

Το έργο Συμβίωσις είναι μια μοναδική χωροηχητική εμπειρία που πραγματοποιείται για πρώτη φορά σε αρχαιολογικό χώρο στην Ελλάδα και έχει συναντήσει εξαιρετικά θετική ανταπόκριση τόσο από την τοπική κοινωνία, όσο και από το ευρύ κοινό.

Ως εκ τούτου, τη Δευτέρα 23 Αυγούστου επισκέφθηκαν την εγκατάσταση ο Δήμαρχος Χανίων, κ. Παναγιώτης Σημανδηράκης, ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Δήμου Χανίων, κ. Ιωάννης Γιαννακάκης, η Πρόεδρος του ΔΣ του ΔΗΠΕΘΕΚ και Περιφερειακή Σύμβουλος Εντεταλμένη στον Τομέα Υγείας, Παιδείας και Πολιτισμού κα. Σοφία Μαλανδράκη-Κρασουδάκη, ο Εντεταλμένς Σύμβουλος της Περιφέρειας Κρήτης, κ. Δημήτρης Μιχελογιάννης και η Συνεπιμελήτρια του προγράμματος «Ανοιχτά Πανιά» του Δήμου Χανίων, κα. Μυρτώ Λάβδα, όπου ξεναγήθηκαν και συζήτησαν με την Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων, κα. Ελένη Παπαδοπούλου και τους συντελεστές του έργου.

Λίγα λόγια για το έργο

Από τις 18 έως τις 25 Αυγούστου 2021 η APPARAT ATHEN παρουσιάζει στον
αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Απτέρας στα Χανιά την ηχητική εγκατάσταση
Συμβίωσις του Νικόλα Χανακούλα, η οποία υλοποιείται στο πλαίσιο του
προγράμματος 2021 του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός».
Το έργο Συμβίωσις είναι μια σύνθεση μουσικής και λόγου βασισμένη σε επιτύμβια
επιγράμματα, που αξιοποιεί εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης για να δώσει σύγχρονη
ζωή σε αυτά τα συμπυκνωμένα ποιητικά φανερώματα της αρχαιότητας μέσα από
τη μουσική σύνθεση του Γιώργου Μπακαλάκου και τις φωνές 61 ερμηνευτών. Μια
περιήγηση στην πόλη και τον λόγο των νεκρών που μεταμορφώνει τον αρχαιολογικό
χώρο της Απτέρας σε ζωντανό σκηνικό, όπου φιλοξενείται μια παράσταση φωνών.
Τα επιτύμβια επιγράμματα, οι μικρές έμμετρες ιστορίες ζωής που διαβάζουμε πάνω
στα αρχαία μνήματα, αποτελούν ταυτόχρονα σημεία μεταθανάτιας τεκμηρίωσης της
ανθρώπινης ύπαρξης και ποιητικές απόπειρες διαχείρισης της απώλειας. Στην εποχή
μας, που ο θάνατος αποτελεί καθημερινή είδηση και οι κάτοικοι της αόρατης
πολιτείας των νεκρών πληθαίνουν διαρκώς, τα μηνύματα από την άλλη όχθη της
ύπαρξης ή ορθότερα από την άλλη χρονικότητα, αποκτούν μια ιδιάζουσα σημασία.

Μέσα από τον λόγο, τη μουσική, και το βίωμα του ενεργοποιημένου αρχαιολογικού
τοπίου, η εγκατάσταση Συμβίωσις θα επιτρέψει στα επιτύμβια επιγράμματα να
ξαναβρούν τη φωνή τους και να επικοινωνήσουν με τους ζωντανούς, χιλιάδες
χρόνια μετά τη σύνθεσή τους και με τον τρόπο ακριβώς που ήταν προορισμένα
να το κάνουν.
Ο αναγνώστης θα δανείσει τη φωνή του στον νεκρό και για μια στιγμή το παρόν και
το παρελθόν θα συναντηθούν. Τα χαμένα πρόσωπα θα μας πουν την ιστορία τους,
θα μας πουν όσα πρόλαβαν να δουν. Και κάπου εκεί προσδοκούμε να υπάρξει το
άνοιγμα. Το δικό μας άνοιγμα σε μιαν άλλη σχέση με το θάνατο. Με το τρόπο αυτό η
εγκατάσταση Συμβίωσις βοηθά ώστε να επιτελεστεί μια «τελετή ενσυναίσθησης» για
τον επισκέπτη. Μια συμβίωση ζωντανών και νεκρών, αρχαίου κόσμου και
τεχνολογίας, μουσικής και λόγου.